piątek, 10 października 2014

Dekret cesarza Walentyniana 3

Dekret cesarza Walentyniana 3

Nadmienić należy w tym miejscu o dwóch ważnych postanowieniach uwidocznionych w edyktach: Galeriusza z 311 r. i Konstantyna z Mediolanu (313) na mocy, którego były przekazywane nie tylko dobra materialne, ale i stanowiska pracy duchowieństwu. W ten sposób kapłani zostali włączeni przez władze w życie polityczne państwa ucząc się z nim współdziałać. „ Kompromis między Kościołem a reprezentowanym przez biskupów rzymskich, a państwem pogańskim datuje się od nawrócenia Konstantyna Wielkiego(323), do dekretu Justyniana I (538), mocą, którego papieże zostali mianowani następcami cezarów. (K. Buli Księga Daniela str.202)” Za Teodozjusza I (379-395) chrześcijaństwo zostaje religią państwową, a religie pogańskie zabronione. Od tej pory biskup rzymski staje się nie tylko personą duchową, ale też i polityczną.Cesarze rzymscy nie sprzeciwiają się biskupom rzymskim, a dekret cesarza Walentyniana III (425-455) tak postanawia:„Gdy przez zasługę św. Piotra, który pierwszy jest w wieńcu biskupów, przez powagę miasta Rzymu i przez postanowienia świętego synodu (soboru nicejskiego (325) - moja uwaga) pierwszeństwo Stolicy Apostolskiej ustalone zostało. Niechaj odtąd nikt nie waży się naruszać powagi tej Stolicy zuchwałymi pretensjami:, bowiem dopiero wówczas wszędzie w kościele nastanie trwały pokój, gdy każdy uzna go za pana i mistrza. … Na przyszłość zakazane zostanie prowadzenie sporów kościelnych i przeciwstawienie się rozporządzeniom wydanym przez Głowę Rzymu. ( Tak jak cesarzowi- moja uwaga), Co Stolica Apostolska mocą swej powagi nakaże, to ma być dla wszystkich prawem, a mianowicie tak, że jeśli biskup oprze się sędziowskiej decyzji Głowy Rzymskiej, to przez rząd prowincjonalny zmuszony zostanie do stawienia się przed nią. POD KAŻDYM TEDY WZGLĘDEM PRZESTRZEGANE BĘDZIE TO, CO WZNIOŚLI PRZODKOWIE NASI KOŚCIOŁOWI RZYMSKIEMU PRZYZNALI ( Gruda s.24) Czysz nie o Rzymie mówi cesarz, Walentanian jako Stolicy Apostolskiej na terenie, której po rozpadzie się cesarstwa rzymskiego powstaje inne mocarstwo religijno-polityczne? Identycznie tak jak mówi Biblia? Ob. 17, 9.18 Czyż nie o biskupie Rzymu mówi Walentynian, jako o Głowie władcy Rzymu? Czysz nie jest to akt woli przekazanie władzy? Niewątpliwie tak, jest to akt woli przekazanie władzy biskupowi Rzymu, chodź nie jest to jeszcze władza w pełni zadawalająca. Musimy wziąć pod uwagę, że w tym czasie na drodze do objęcia władzy absolutnej stoją jeszcze narody ariańskie. Dopiero po ich usunięciu, a to nastąpi po rozpadzie się cesarstwa rzymskiego, władza papiestwa stanie się faktem. Biblia, bowiem mówi, wyrastał - mały róg- między nimi (między narodami tworzące podwaliny zachodniej Europy składające się z 10 państw- moja uwaga) Dan.7,8 Korzenie małego rogu tkwią, więc dużo wcześniej niż powstało państwo Watykańskie. Sięgają, bowiem okresu, kiedy istnieje jeszcze cesarstwo rzymskie a akty prawne pochodzą z: Edyktu Galeriusza 311 i z Mediolanu edyktu Konstantyna 313 nadania swobody biskupowi rzymskiemu w praktykowaniu kultu religijnego, zajmowanie stanowisk państwowych, przejmowanie świątyń pogańskich w raz z ich świętami i praktykami.-Soboru nicejskiego ( 325) – nadanie biskupowi rzymskiemu godność patriarchy na Zachodzie.-Synodu na Sardynce (343), który ustala prawo odwoływaniu się synodów prowincjonalnych do biskupa rzymskiego.-Dekret cesarza Walentyniana III (445) uznający Rzym Stolicą Apostolską i biskupa rzymskiego za głowę wszystkich biskupów państwa zachodniego.-Dekret Justyniana (533) uznający papieża za głowę wszystkich świętych kościołów. Po rozgromieniu Ostrogotów ostatnich arian – chrześcijan o odmiennej orientacji wyznaniowej, papież przejmuje pełnię władzy w 538 r. gdyż w pięciu tatach po dekrecie Justyniana przewaga chrześcijaństwa orientacji katolickiej jest już całkowita. Rok 538 jest początkiem długiego okresu średniowiecza, w którym papiestwo panuje niepodzielnie przez okres 1260 lat. (Dan7, 25; 12, 7) Okres ten, śmiało możemy nazwać okresem walki, przemocy i wyniszczenia ludzkości. Okres ten kończy się, więc w roku (538+1260=1798) wraz z aresztowaniem Piusa VI przez Generała francuskiego Berthiera zgodnie z tym, co mówi księga Daniela. W dalszej wypowiedzi autor w kontrargumencie 1 mówi:1c. Władza religijna papieży wywodzi się wprost z nadania Jezusa. Papieże są następcami Piotra, do którego Jezus powiedział” Ty jesteś Piotr, (czyli skała) na tej skale zbuduję kościół mój a bramy piekielne go nie przemogą i że do Piotra Jezus powiedział paś baranki moje. Tak to prawda Jesus wypowiedział takie słowa do Piotra, ale czy dokładnie pan zapoznał się, w jakich okolicznościach słowa te były wypowiedziane? Chyba niedokładnie, jeśli twierdzi pan, że Piotr był skałą i pasterzem, któremu dano wyłączność pasienia stada Bożego. Wyjaśnijmy, więc czy zgodnie z Pismem Świętym Piotr Był skałą. Według mej wiedzy i zgodnie z Biblia absolutnie nie, gdyż Biblia mówi: ·-Dla Dawida Skałą był Bóg.( 2Sam. 22,3; PS.18, 3.32) ·- Dla Izajasza i Habakuka Bóg jest Skałą ( Izajasza 26, 4; Hab.1, 12) ·-Dla Mateusza i innych ewangelistów Jezus jest Kamieniem ( Mat.21, 42. 7, 24)·-Dla Ap. Pawła tak jak i dla Izraelitów Opoką, którą odrzucili był Jezus (1Kor.10,4)Następne teksty do przeczytania: (Ks. P.P 32,4; Dz. Ap.4,11-12; Efez.2,20) B.T. A zatem czy słowa wypowiedziane do Piotra w Mat.16.18 odnoszą się do Piotra, jako skały? Absolutnie nie. Dlaczego? Bo wtedy w Biblii wystąpiłyby sprzeczności niezgodne z wyżej przedstawionymi tekstami. Jeśli by tak było to wtedy całą Biblię jak i wiarę w Boga należałoby wrzucić do kosza. Ja jednak wierzę, że całe Pismo Święte pisane było pod natchnieniem Ducha Świętego i dlatego nie może być mowy o żadnych sprzecznościach.

Brak komentarzy: