CHRYSTUS – POWSZECHNIE NIEDOCENIANY (KAZANIE NR 4 NA PODSTAWIE KSIĘGI IZAJASZA 53) CHRIST – UNIVERSALLY DEVALUED (SERMON NUMBER 4 ON ISAIAH 53) (Polish) Dr. R. L. Hymers, Jr. Kazanie głoszone w kościele „Baptist Tabernacle” w Los Angeles,  w sobotni wieczór 16-go marca 2013 roku. A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles Saturday Evening, March 16, 2013 „Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na Niego” (Izajasz 53:3).

Dr Edward J. Young napisał:

Ukazywana tutaj przez Izajasza niewiara jest tą samą niewiarą, z którą spotykamy się wszędzie dzisiaj. Ludzie mówią przyjemne i pełne komplementów rzeczy o [Chrystusie]. Wychwalają jego etykę, nauczanie; twierdzą, że był dobrym człowiekiem i wielkim prorokiem; jedynym, który ma odpowiedzi na problemy społeczne, przed którymi stoi dzisiaj świat. A jednak ludzie nie uznają, że są grzesznikami zasługującymi na wieczne potępienie i że śmierć Chrystusa była śmiercią zamiast nas, mającą na celu zaspokojenie Bożej sprawiedliwości oraz pojednanie grzesznika z Bogiem. Ludzie nie chcą przyjąć tego, co Bóg mówi odnośnie Swojego Syna. Również i w dzisiejszych czasach Sługa [Chrystus] jest wzgardzony i opuszczony przez ludzi, którzy nie zważają na Niego. (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, William B. Eerdmans Publishing Company, 1972, tom 3, str. 344).

Luter powiedział, że pięćdziesiąty trzeci rozdział Izajasza jest sercem Biblii. Myślę, że miał rację. Jeżeli zgodzisz się z tym, to wówczas nasz tekst nabierze dla ciebie wielkiego znaczenia. Wierzę, że ten werset to jedno z najbardziej jasnych zdań na temat całkowitego zepsucia rodzaju ludzkiego, jakie podaje Biblia. Mówiąc o „zepsuciu” mam na myśli „rozkład”, a słowo „całkowity oznacza „zupełny”. Z powodu grzechu naszych pierwszych rodziców człowiek stał się zepsuty. W Katechizmie Heidelberskim czytamy na temat zepsucia natury ludzkiej: „Ma ono swoje źródło w upadku i nieposłuszeństwie Adama i Ewy, pierwszych rodziców, w Raju. Ludzka natura została wtedy do tego stopnia skażona, że odtąd wszyscy poczynamy się i rodzimy jako ludzie grzeszni” (Katechizm Heidelberski, pytanie siódme). Całkowite zepsucie wyraża się wrogością człowieka w stosunku do Boga:

„Dlatego zamysł ciała jest wrogi Bogu” (Rzymian 8:7).

Ta wrogość rozciąga się na Chrystusa, który jest Synem Bożym. Całkowite zepsucie tłumaczy, dlaczego żołnierze rzymscy pojmali Jezusa:

„I plując na niego, wzięli trzcinę i bili go po głowie” 
       (Ew. Mateusza 27: 30).

Całkowite zepsucie tłumaczy, dlaczego rzymski namiestnik Piłat:

„Jezusa po ubiczowaniu wydał na ukrzyżowanie” 
       (Ew. Mateusza 27: 26).

Całkowite zepsucie tłumaczy, dlaczego ludzie krzyczeli na Jezusa i szydzili z Niego, gdy wisiał na krzyżu.

Całkowite zepsucie tłumaczy, dlaczego także dzisiaj:

„Wzgardzony [jest] i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie [zważamy] na Niego” (Izajasz 53:3).

I. Po pierwsze, całkowite zepsucie sprawia, że rodzaj ludzki gardzi Chrystusem i odrzuca Go.

„Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi …” (Izajasz 53:3).

Opisuje to ogólne odrzucenie Chrystusa, które dostrzegamy w dzisiejszym świecie. Widoczne jest na okładkach amerykańskich czasopism Time i Newsweek w czasie Bożego Narodzenia i Wielkanocy. W tych periodykach niezmiennie główny artykuł w grudniu i kwietniu dotyczy Chrystusa. Mogę was zapewnić, że są to bardzo schlebiające historie. Zawsze na okładce pojawia się jakieś dziwnie, średniowieczne malowidło Jezusa. Taki obraz sprawia, że Chrystus wydaje się współczesnym ludziom jako ktoś z innej epoki. Oczywiście robione jest to celowo. Niezmienne też ukazują się artykuły napisane są przez ludzi skrajnie liberalnych teologicznie, którzy odrzucają Chrystusa jako jedynego Syna Bożego i jedyny sposób zbawienia. Jestem pewien, że podobne rzeczy pojawiają się w gazetach i czasopismach na całym świecie. Chrystusa atakuje się jawnie w telewizji i filmach.

Wy, którzy jesteście studentami, jesteście świadomi tego, że na waszych uczelniach i w szkołach średnich wykładowcy nigdy nie mówią nic dobrego na temat Jezusa i chrześcijaństwa. Nieustannie atakują oni i lekceważą Chrystusa i Jego nauczanie.

„Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi” (Izajasz 53:3).

Wasi koledzy w szkole czy w pracy używają imienia Chrystusa jako przekleństwa, każdego dnia mówiąc źle o nim.

Jeżeli wywodzisz się z rodziny niechrześcijańskiej, to i tam spotykasz się z tymi rzeczami! Wiesz bardzo dobrze, że twoi nienawróceni rodzice gardzą i odrzucają Zbawiciela. Wielu z was wie, jak trudno jest znosić pomówienia i wyśmiewanie się z Chrystusa oraz z was samych, dlatego że wierzycie w Niego i poważnie traktujecie bycie chrześcijaninem w kościele baptystycznym. To wszystko pochodzi z wrogiego, zepsutego serca rodzaju ludzkiego.

„Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi” (Izajasz 53:3).

II. Po drugie, całkowite zepsucie wywołuje smutek i żal Chrystusa.

„Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu…” (Izajasz 53:3).

Co sprawia smutek i zgryzotę Chrystusowi? Cóżby innego, jeśli nie wrogość w stosunku do Niego i odrzucenie ze strony zgubionego świata!

Kiedy Jezus żył na ziemi, uczeni w Piśmie, faryzeusze i arcykapłani byli tak wrogo do Niego ustosunkowani i tak bardzo Go odrzucali, że wołał w agonii duszy:

„Jeruzalem, Jeruzalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie byli posłani, ileż to razy chciałem zgromadzić dzieci twoje, jak kokosz zgromadza pisklęta swoje pod skrzydła, a nie chcieliście”. (Ew. Łukasza 13:34).

Chrystus był przytłoczony smutkiem i ciężarem ludzkich grzechów tak bardzo, że w ogrodzie Getsemani, w noc poprzedzającą ukrzyżowanie:

„Był pot jego jak krople krwi, spływające na ziemię” 
      (Ew. Łukasza 22:44).

Tam mój Bóg poniósł moje winy; 
   Przez łaskę w to wierzę; 
Jednak nie sposób pojąć tego, 
   Co On doświadczył. 
Nic nie przeniknie twych ciemności, 
   Posępne Getsemani! 
Nic nie przeniknie twych ciemności, 
   Posępne Getsemani! 
(„Gethsemane” autor Joseph Hart, 1712-1768; zmienione przez pastora, 
      na melodię „Come, Ye Sinners”).

Co sprawiło, że Chrystus doświadczył takiej agonii ciała i duszy, jeżeli nie twój grzech? Co wywołało takie cierpienie i smutek, jeżeli nie wrogość i nienawiść twojej zepsutej natury, która sprawiła, że Boży sąd spadł na Niego i że konieczne było, aby On zaniósł twoje grzechy z Getsemani na krzyż?

„Mąż Boleści”, cóż za imię 
Dla Bożego Syna, który przyszedł 
Zgubionych grzeszników odkupić! 
Alleluja! Cóż za Zbawiciel!”

Okryty wstydem i szyderstwami, 
Zamiast mnie znosił potępienie; 
Przebaczenie Swoją przypieczętował krwią; 
Alleluja! Cóż za Zbawiciel!” 
   („Hallelujah! What a Saviour” autor Philip P. Bliss, 1838-1876).

Cóż w twojej wewnętrznej naturze sprawia smutek Jezusowi, gdy patrzy na ciebie z nieba? On jest zasmucony i pełen żalu z powodu tego, że ty gardzisz Nim i Go odrzucasz. Może mówisz, że Go kochasz. Ale to, że nie chcesz Mu zaufać, pokazuje jednak, że tak naprawdę gardzisz Nim i odrzucasz Go. Bądź szczery sam przed sobą. Gdybyś nie gardził Nim i nie odrzucał, czy istniałby inny powód trzymający cię z dala od zaufania Mu? To, że nie chcesz Mu zaufać, sprawia Mu wielki ból i smutek dziś wieczorem.

„Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu…” (Izajasz 53:3).

III. Po trzecie, całkowite zepsucie sprawia, że rodzaj ludzki ukrywa twarz przed Chrystusem.

Spójrzmy teraz na trzecią część naszego tekstu:

„Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz…” (Izajasz 53:3).

Dr Gill powiedział: „Jak ten, przed którym zakrywa się twarz; jakby był kimś wstrętnym i okropnym, jakbyśmy odczuwali do niego odrazę, wstręt; jakbyśmy gardzili nim i jakby był niewart naszej uwagi” (John Gill, D.D., An Exposition of the Old Testament, The Baptist Standard Bearer, wydanie wznowione z 1989 roku, tom I, str. 311-312).

Ludzie w ich naturalnym stanie zepsucia ukrywają twarze przed Chrystusem. Jak powiedział dr Young, „mówią przyjemne i pełne komplementów rzeczy o [Nim]. A jednak ludzie nie uznają, że są grzesznikami zasługującymi na wieczne potępienie i że śmierć Chrystusa była śmiercią zamiast nas, mającą na celu zaspokojeniu Bożej sprawiedliwości oraz pojednanie grzesznika z Bogiem Ludzie nie chcą przyjąć tego, co Bóg mówi odnośnie Swojego Syna.” (Young, jw.).

Inne religie albo odrzucają całkowicie Jezusa, albo też degradują Go do pozycji zwykłego „proroka” lub „nauczyciela”. A zatem odrzucają prawdziwego Chrystusa, który objawiony jest w Biblii. Również kulty odrzucają prawdziwego Chrystusa. Odrzucają prawdziwe chrześcijaństwo, a w miejsce prawdziwego Chrystusa umieszczają „innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali” (2 Koryntian11:4). Jezus zapowiedział, że tak będzie: „powstaną fałszywi Chrystusowie” (Biblia Gdańska, Ew. Mateusza 24:24). Jedynym prawdziwym Chrystusem jest ten objawiony w Starym i Nowym Testamencie. Wszystkie inne koncepcje Chrystusa oznaczają „fałszywych Chrystusów”, lub jak powiedział to apostoł Paweł „innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali”. Mormoni mają fałszywego Chrystusa, także świadkowie Jehowy. Również wielu ewangelicznie wierzących ma fałszywego „Chrystusa-Ducha”, gnostycznego Chrystusa, którego opisuje dr Michael Horton w książce Christless Christianity(Baker Books, 2008). Wierząc w fałszywego Chrystusa, ukrywają swoje twarze przed prawdziwym Chrystusem objawionym w Piśmie Świętym.

Smutną rzeczą jest to, że tak często dzieje się to wśród ewangelicznych chrześcijan. Ceniony ewangeliczny pisarz – dr A. W. Tozer, ukazał to bardzo wyraźnie, pisząc:

Dzisiaj wśród nas [ewangelicznych wierzących] istnieje bardzo wielu fałszywych [podrabianych] Chrystusów. Dawno temu purytanin – John Owen ostrzegał ludzi w swoich czasach: „Macie wymyślonego Chrystusa, a jeżeli wystarcza wam ktoś taki, to musi wam też wystarczyć wymyślone zbawienie”… Istnieje jednak tylko jeden prawdziwy Chrystus, o którym Bóg powiedział, że jest Jego Synem… Nawet ci, którzy uznają bóstwo Chrystusa, często zaprzeczają Jego człowieczeństwu. Jesteśmy skłonni szybko uznać to, że kiedy chodził po ziemi, był Bogiem z ludzi, a jednak umyka nam prawda równie ważna – to, że teraz zasiada na tronie wstawienniczym [w niebie]. On jest człowiekiem z Bogiem. Nowy Testament naucza, że teraz, w tej chwili, w niebie jest człowiek wstawiający się w Bożej obecności za nas. On jest człowiekiem jak Adam, Mojżesz, czy Paweł. Jest człowiekiem chwalebnym, jednak jego gloryfikacja nie odczłowieczyła Go. Również dzisiaj jest prawdziwym człowiekiem, takim jak ludzie.

Zbawienie pochodzi nie z „zaakceptowania ukończonego dzieła”, czy „podjęcia decyzji o pójściu za Chrystusem”, ale z wiary w Pana Jezusa Chrystusa, żywego, zwycięskiego Pana, który jest Bogiem i człowiekiem, który zamiast nas walczył i zwyciężył i przejął nasz dług [grzechów]. Zapłacił za nasze grzechy i poniósł śmierć, a potem powstał, by uczynić nas wolnymi. Taki jest prawdziwy Chrystus, którego nikt nie zastąpi (A. W. Tozer, D.D,. „Jesus Christ is Lord”, Gems From Tozer, Christian Publications, 1969, za pozwoleniem Send the Light Trust – 1979, str. 24, 25).

Naturalne zepsucie ludzkiego serca sprawia, że ludzie nienawróceni ukrywają twarze przed Chrystusem:

„Jak ten, przed którym zakrywa się twarz” (Izajasz 53:3).

IV. Po czwarte, całkowite zepsucie sprawia, że rodzaj ludzki nie docenia Chrystusa.

Spójrzmy teraz na koniec naszego tekstu w wersecie trzecim. Powstańmy i przeczytajmy głośno ten ostatni fragment, rozpoczynając od słów „wzgardzony tak…”

„Wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na Niego” (Izajasz 53:3).

Proszę usiądźcie. Książę kaznodziei – Spurgeon, powiedział na temat słów: „nie zważaliśmy na Niego”:

Jest to wyznanie dotyczące całej ludzkości. Od największych królów do najmniej ważnych wieśniaków, od najbardziej wyniosłych intelektualistów do najbardziej zwyrodniałych umysłów, od najbardziej uwielbianych ludzi do tych zupełnie nieznanych i nieważnych – od nich wszystkich pochodzi to jedno wyznanie: „Nie zważaliśmy na Niego”… Nawet najświętsi ze świętych… kiedyś „nie zważali na Niego”… [zanim nie nawróciliśmy się] „nie zważaliśmy na Niego” (C. H. Spurgeon, „Why Christ is Not Esteemed”, The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, wydanie wznowione z 1978 roku, tom LIII, str. 157).

W tym samym kazaniu „Why Christ is Not Esteemed”, Spurgeon podaje cztery powody, dlaczego ten zgubiony świat nie docenia Chrystusa, dlaczego ludzie nienawróceni nie dostrzegają wartości Chrystusa, dlaczego nie mają dla Niego szacunku i nie oddają Mu czci. Spurgeon powiedział, że ludzie niezbawieni zachowują się tak z czterech powodów:

(1)  Ludzie nie cenią Chrystusa, ponieważ cenią samych siebie zbyt wysoko. Spurgeon powiedział: „Poczucie własnej wartości trzyma Jezusa z dala… a im bardziej ono wzrasta, tym mocniej zamykamy drzwi przed Chrystusem. Umiłowanie samych siebie nie pozwala nam kochać Zbawiciela”.

(2)  Ludzie nie cenią Chrystusa, ponieważ cenią za bardzo świat. Spurgeon powiedział: „Nie zważaliśmy na Niego, ponieważ kochaliśmy ten świat wraz z jego marnościami”.

(3)  Ludzie nie cenią Chrystusa, ponieważ Go nie znają. Spurgeon powiedział: „Istnieje wielka różnica między tym, że wiemy o Chrystusie, a osobiście znamy Chrystusa… Ci, którzy źle myślą o Chrystusie, nigdy Go nie poznali… „nie zważaliśmy na Niego”…ponieważ Go nie znaliśmy”.

(4)  Ludzie nie cenią Chrystusa, ponieważ są martwi duchowo. Spurgeon powiedział: „Nie powinno zaskakiwać, że nie cenimy Chrystusa, gdyż jesteśmy martwi duchowo… „umarliście przez upadki i grzechy wasze”. Tak jak Łazarz byliśmy w grobie, a z każdą mijającą chwilą stawaliśmy się coraz bardziej zepsuci”.

Oto powody, które podał Spurgeon, dlaczego rodzaj ludzki odrzuca Zbawiciela. Robią to, gdyż nie doceniają Go. Zastanawiam się, czy ten tekst odnosi się do ciebie?

„Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na Niego” 
      (Izajasz 53:3).

Czy słowa tego kazania sprawiają, że zaczynasz myśleć o swoim zepsuciu i o tym, jak uparcie odrzucasz Jezusa w twym sercu? Czy odczułeś choć trochę zepsucie twego serca, które odrzuca Chrystus i nie docenia Go? Jeżeli odczułeś choć trochę twoje straszliwe zepsucie, to zapewniam cię, że dzieje się tak wyłącznie z powodu Bożej łaski. John Newton tak to wyraził:

Cudowna Boża łaska ta
   Zbawiła z grzechów mnie
Zgubionym, grzesznym byłem ja
   Lecz teraz cieszę się

Ta łaska wlała Boży strach
   W kamienne serce me
I wtedy zobaczyłem w łzach
   Żem na przepaści dnie
(„Amazing Grace” autor John Newton, 1725-1807).

Jeżeli czujesz, że twoje uparte serce jest odgrodzone od Chrystusa oraz swoje własne zepsucie, sprawiające, że Go odrzucasz, to czy teraz poddasz się Jemu? Czy zaufasz Chrystusowi, którym ten świat pogardza i odrzuca? Jeśli zaufasz Jezusowi, to On od razu zbawi cię z twoich grzechów i piekła Swoją krwią i sprawiedliwością. Amen.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem: 
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku: 
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles, 
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez pastora: Izajasz 52:13-53:3. 
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Amazing Grace” (autor John Newton, 1725-1807).

SKRÓT KAZANIA CHRYSTUS – POWSZECHNIE NIEDOCENIANY (KAZANIE NR 4 NA PODSTAWIE KSIĘGI IZAJASZA 53) Dr. R. L. Hymers, Jr. „Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na Niego” (Izajasz 53:3). (Rzymian 8:7; Ew. Mateusza 27:30, 26) I.   Po pierwsze, całkowite zepsucie sprawia, że rodzaj ludzki gardzi  Chrystusem i odrzuca Go. Izajasz 53:3a. II.  Po drugie, całkowite zepsucie wywołuje smutek i żal Chrystusa.  Izajasz 53:3b; Ew. Łukasza 13:34; 22:44. III. Po trzecie, całkowite zepsucie sprawia, że rodzaj ludzki ukrywa twarz  przed Chrystusem. Izajasz 53:3c; 2 Koryntian11:4; Ew. Mateusza 24:24. IV. Po czwarte, całkowite zepsucie sprawia, że rodzaj ludzki nie docenia  Chrystusa. Izajasz 53:3d.