CIERPIENIE I TRYUMF BOŻEGO SŁUGI! (KAZANIE NR 1 NA PODSTAWIE IZAJASZA 53) THE SUFFERING AND TRIUMPH OF GOD’S SERVANT! (SERMON #1 ON ISAIAH 53) (Polish) Dr. R. L. Hymers, Jr. Kazanie głoszone w kościele „Baptist Tabernacle” w Los Angeles,  w niedzielny poranek 24-go lutego 2013 roku. A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles Lord’s Day Morning, February 24, 2013 „Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Będzie nader wywyższony i bardzo wysoko wyniesiony. Jak wielu się przeraziło na jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich, tak wprawi w zdumienie liczne narody, królowie zamkną przed nim swoje usta, bo zobaczą to, czego im nie opowiadano, i zrozumieją to, czego nie słyszeli.” (Izajasz 52:13-15).

Proszę trzymajcie wasze Biblie otwarte na tym fragmencie. Według doktora Johna Gilla i „większości” współczesnych komentatorów biblijnych te wersety powinny być w rozdziale 53 a nie 52 (Frank E. Gaebelein, D.D., The Expositor’s Bible Commentary, Regency Reference Library, 1986, tom 6, str. 300).

Cały ten fragment, zaczynając od wersetu 13, a kończąc na wersecie 12 w rozdziale 53, odnosi się do „cierpiącego sługi” Bożego. Matthew Henry powiedział:

To proroctwo, które zaczyna się tutaj i kontynuuje aż do końca następnego rozdziału, wskazuje wyraźnie na Jezusa Chrystusa. Starożytni Żydzi rozumieli, że odnosi się do Mesjasza, chociaż współcześni [rabini] starają się za wszelką cenę to wypaczyć… Filip, który zwiastował [z tego fragmentu] o Chrystusie eunuchowi, zakończył dyskusję na temat tego, „o kim to prorok mówi”, pokazując, że mowa jest o Nim [Jezusie], a nie o żadnym innym człowieku. Dzieje Ap. 8:34, 35 ( Matthew Henry’s Commentary on the Whole Biblie, Hendrickson Publishers, wydanie wznowione z 1996 roku, tom 4, str. 235).

W żydowskim Targumie napisane jest, że słowa te odnoszą się do Mesjasza; tak uważali starożytni rabini Aben Ezra i Alshech (John Gill, D.D., An Exposition of the Old Testament, The Baptist Standard Bearer, wydanie wznowione z 1989 roku, tom I, str. 309).

Również chrześcijańscy komentatorzy biblijny przez cały czas uważali, że fragment ten odnosi się do Pana Jezusa Chrystusa. Spurgeon powiedział:

Jak mogliby myśleć inaczej? Do kogo innego mógłby prorok odnosić się tutaj? Gdyby te trzy wersety nie odnosiły się wyraźnie do męża z Nazaretu - Bożego Syna, to pozostałyby całkowicie niezrozumiałe. Nie wahamy się ani przez chwilę odnieść każdego z tych słów do naszego Pana Jezusa Chrystusa (C. H. Spurgeon, „The Sure Triumph of the Crucified One”, The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, wydanie wznowione z 1971 roku, tom XXI, str. 241).

Tak jak wspomniał to już Matthew Henry, w tym fragmencie ewangelista Filip mówił o cierpieniu Chrystusa.

„Wtedy eunuch odezwał się do Filipa i rzekł: Proszę cię, o kim to prorok mówi? O sobie samym, czy też o kim innym? A Filip otworzył swoje usta i zwiastował mu dobrą nowinę o Jezusie, począwszy od tego ustępu Pisma.” (Dzieje Ap. 8:34-35).

My także nie możemy uważać inaczej niż Targum, starożytni rabini, ewangelista Filip oraz chrześcijańscy komentatorzy Biblii w różnych wiekach. Każde słowo w naszym fragmencie jest proroctwem o Mesjaszu, Panu Jezusie Chrystusie.

I. Po pierwsze, widzimy służbę Chrystusa dla Boga.

Słowa w wersecie 13 pochodzą od Boga Ojca:

„Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony będzie.” (Izajasz 52:13).

Bóg mówi nam, abyśmy patrzyli na Jego „sługę”. Przychodząc na ziemię Jezus

„wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom” (Filipian 2:7).

Jako Boży Sługa tu na ziemi Chrystus działał z rozwagą i mądrością. Wszystko, co Jezus powiedział i uczynił na ziemi w czasie swojej służby było nacechowane wielką mądrością. Jako mały chłopiec zadziwił mądrością rabinów w świątyni. W późniejszym okresie faryzeusze i uczeni w Piśmie nie wiedzieli, jak mu odpowiedzieć; tak samo było z rzymskim namiestnikiem – Piłatem.

W naszym tekście czytamy na temat Bożego Sługi:

„Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony będzie.” (Izajasz 52:13).

Powiedziane jest o Nim: „wywyższony”, „podniesiony”, „bardzo uwielbiony”. Dr Edward J. Young powiedział: „Niemożliwą rzeczą jest czytać te słowa, nie wspominając o wywyższeniu Chrystusa, ukazanym w Liście do Filipian 2:9-11 i Dziejach Apostolskich 2:33” (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, Eerdmans, 1972, tom 3, str. 336).

„Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię” (Filipian 2:9).

„Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy świadkami jesteśmy; wywyższony tedy prawicą Bożą… sprawił to…” (Dzieje Ap. 2:32-33).

„Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony będzie. ”(Izajasz 52:13).

„Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony” – te słowa ukazują etapy wywyższenia Chrystusa. On powstał z martwych! Został zabrany do nieba w czasie wniebowstąpienia! Teraz zasiada po prawicy Boga Ojca! „Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony”! Zasiadający po prawicy Boga w niebie! Amen!

Zawieszony wysoko, aby umrzeć,
   „Wykonało się” zawołał; 
Teraz w niebie uwielbiony; 
   Alleluja! Cóż za Zbawiciel! 
(„Hallelujah, What a Saviour!” autor Philip P. Bliss, 1838-1876).

„Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony będzie. ” (Izajasz 52:13).

Jezus jest i zawsze będzie Sługą Boga Ojca, Bogiem-Synem, powstałym z martwych, wniebowziętym, zasiadającym po prawicy Ojca! Alleluja! Cóż za Zbawiciel!

II. Po drugie, widzimy ofiarę Chrystusa za grzechy.

Proszę przeczytajmy głośno werset 14:

„Jak wielu się przeraziło na jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich” (Izajasz 52:14).

Dr Young napisał, że ci, którzy zobaczyli „straszliwie zniekształconego sługę będą tym zszokowani i oniemieją… był tak zeszpecony, że nie wyglądał już dłużej jak człowiek… jego osoba tak było zniekształcona, że nie przypominał już dłużej człowieka. Jest to przedstawienie w ekstremalny sposób tego, jak wielkie było jego cierpienie” (jw. str. 337-338).

Jezus został straszliwie zeszpecony w czasie, gdy cierpiał. W nocy przed ukrzyżowaniem był w agonii:

„I w śmiertelnym boju jeszcze gorliwiej się modlił; i był pot jego jak krople krwi, spływające na ziemię.” (Ew. Łukasza 22:44).

To działo się zanim Go pojmano. W ogrodzie Getsemani ciężar sądu za grzechy spadł na Chrystusa. Kiedy żołnierz przyszli, aby Go zaaresztować, był pokryty krwawym potem.

Pojmano Go, potem bito po twarzy. W innym miejscu w księdze Izajasza prorok pisze o Cierpiącym Słudze:

„Mój grzbiet nadstawiałem tym, którzy biją, a moje policzki tym, którzy mi wyrywają brodę; mojej twarzy nie zasłaniałem przed obelgami i pluciem.” (Izajasz 50:6).

Łukasz napisał: „bili twarz jego” (Ew. Łukasza 22:64). Marek powiedział, że Piłat „kazał [Go] ubiczować” (Ew. Marka 15:15). Jan napisał:

„Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał go ubiczować. A żołnierze upletli koronę z ciernia, włożyli mu ją na głowę, przyodziali go w płaszcz purpurowy, a podchodząc do niego, mówili: Witaj, królu żydowski; i wymierzali mu policzki.” (Ew. Jana 19:1-3).

Potem Jego ręce i nogi przybito do krzyża. Jak podaje doktor Young „jego osoba tak było zniekształcona, że nie przypominał już dłużej człowieka” (jw. str. 338).

„Jak wielu się przeraziło na jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich” (Izajasz 52:14).

Większość współczesnych obrazów nie przedstawia tak wyraźnie wyglądu ubiczowanego, pobitego i ukrzyżowanego Chrystusa, jak film Mela Gibsona „Pasja”.

W Biblii Scofielda (The Scofield Study Bible) napisane jest odnośnie tego wersetu: „Dosłowne znaczenie tego jest straszne: był tak zeszpecony, że Jego postać nie przypominała Syna człowieczego, tj. człowieka, co było rezultatem brutalnego traktowania opisanego w Ew. Mateusza 26…”. Posłuchajmy hymnu napisanego przez doktora Josepha Harta (1712-1768):

Ciernie rozcinały i kłuły, 
Krew płynęła z każdej rany; 
Jego plecy naznaczone biczami, 
Lecz gorsze jeszcze były rany Jego serca. 

Obdarty z szat, przybity do krzyża,
Tak ukazany niebu i ziemi,
Pełen ran, pokryty krwią,
Obraz zranionej miłości! 
(„His Passion” autor Joseph Hart, 1712-1768; 
na melodię „Tis Midnight, and on Olive’s Brow”). 

Dlaczego drogi Zbawicielu musiałeś 
Przez takie przechodzić cierpienia? 
Co sprawiło, że uczyniłeś to? 
To wszystko po prostu z miłości! 
   („Gethsemane, the Olive-Press!” autor Joseph Hart, 1712-1768; 
        na melodię „Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

Dlaczego drogi Zbawicielu, powiedź mi, dlaczego tak „zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był [Twój] wygląd, a [Twoja] postać nie taka jak synów ludzkich”? Odpowiedź znajdujemy pod koniec wersetu 12, w rozdziale 53: „On to poniósł grzech wielu” (Izajasz 53:12). Chrystus złożył ofiarę za nasze grzechy, zastępczą ofiarę – Jezus cierpiał i poniósł śmierć na krzyżu zamiast nas! W taki to sposób Chrystus jest Bożym Sługą. Tak właśnie ofiara Chrystusa była zapłatą za karę za nasze grzechy.

III. Po trzecie, widzimy działanie zbawienia Chrystusa.

Proszę powstańcie i przeczytajmy głośno z Izajasza 52:15:

„Tak też skropi on wiele ludów, a królowie zamkną przed nim swe usta. Bo czego im nie opowiadano – to oglądają, a o czym nie słyszeli – to widzą.” (Nowa Biblia Gdańska, Izajasz 52:15).

Możecie usiąść. Dr Young powiedział, że ofiara i cierpienie Chrystusa wyjaśnione są w wersecie 14:

Prorok tłumaczy, dlaczego był On [Chrystus] tak zniekształcony. Zeszpecony, „skropi on wiele ludów”. Ten tak zniekształcony sługa uczyni coś dla innych, dokonując rytuału oczyszczenia. Jego zniekształcenie [w czasie cierpienia] było… stanem, w którym przyniesie narodom oczyszczenie. Czasownik „skropi” [oznacza] skropienie…wodą lub też krwią, na oczyszczenie… Przedstawione jest dzieło [Chrystusa, jako kapłana], którego celem było obmycie i oczyszczenia innych… On sam, jako kapłan, skropi wodą i krwią i oczyści wiele ludów. Uczyni to, jako Ten, który cierpiał, gdyż Jego cierpienia miały na celu oczyszczenie i głęboką zmianę nastawienia wśród tych, którzy Go ujrzą (jw. str. 338-339).

Jako dokładne wypełnienie proroctwa, zwiastowanie ewangelii Chrystusowej rozbiło więzy judaizmu i sprawiło, że chrześcijaństwo stało się religią uniwersalną. Już od pierwszego wieku ewangelizowanych było „wiele ludów”, a ludzie na całym świecie oczyszczani krwią Jezusa, otrzymując zbawienie w Chrystusie, które, jak powiedział dr Young, sprawia: „głęboką zmianę nastawienia wśród tych, którzy Go ujrzą”. Chociaż nie wszyscy królowie na świecie byli zbawieni, to jednak wraz z rozprzestrzenianiem się chrześcijaństwa, przynajmniej „zamilkli”, a stając się chociażby nominalnymi chrześcijanami, nie przemawiali przeciwko Niemu. Nawet do dzisiejszego dnia królowa Elżbieta II milknie „przed Nim” w czasie chrześcijańskich nabożeństw, odbywających się w Westminster Abbey, kłaniając się przed Nim i oddając w cichości cześć. Wielu przywódców zachodniego i wschodniego świata okazuje mu szacunek, a wielu innych, jak na przykład królowa Wiktoria, robiło o wiele więcej, niż tylko okazywało Mu zewnętrzną cześć. Tak było w przypadku cesarza Konstantyna w początkach chrześcijaństwa i wielu innych.

„Bo czego im nie opowiadano – to oglądają, a o czym nie słyszeli – to widzą” (Izajasz 52:15).

Jak zapowiedział to prorok, ewangelia Chrystusowa rozeszła się wśród narodów tego świata:

“Tak też skropi on wiele ludów” (Izajasz 52:15).

Nawet prezydent Stanów Zjednoczonych, który chrześcijaninem jest tylko z nazwy, od czasu do czasu w kościele chyli przed Nim głowę i „milknie przed Nim”.

Muszę jednak wspomnieć, że to wspaniałe przesłanie nie przemawia już w Europie, Wielkiej Brytanii i Ameryce tak, jak działo się to kiedyś. Kościoły na zachodzie są w stanie zamieszania i chaosu z powodu fali „liberalnych” ataków na Biblię oraz osłabienia kościołów wypaczeniem ewangelii przez Finneya oraz innych naśladowców jego zwodniczej metody różnych form „podejmowania decyzji”. W większość krajów trzeciego świata ciągle mają miejsce potężne przebudzenia, które kiedyś widoczne były w błądzących i osłabionych dzisiaj kościołach na zachodzie. Nasze serca radują się, gdy czytamy o wielu ludziach nawracających się w Chinach, Azji Południowo-Wschodniej, Indiach i innych częściach świata, przychodzących tłumnie do kościołów, w których zwiastowana jest ewangelia! To prawda, że często są prześladowani, ale jak to powiedział Tertulian w II wieku: „Krew męczenników jest nasieniem Kościoła”. Jest to prawdą, jeśli chodzi o kraje trzeciego świata. A w tym samym czasie Ameryka i ogólnie cały zachód odsuwa się od chrześcijańskich korzeni, ginąc w humanistycznym, sceptycznym duchowym zamieszaniu, tak jak przewidział to Spurgeon:

Jezus skropi… nie tylko Żydów, ale i narody pogan, gdziekolwiek są…. Wszystkie ludy usłyszą o Tobie i poczują, że przychodzisz niby rosa na skoszoną trawę. Dalekie narody żyjące w ciemności, jak i odległe ludy usłyszą tę doktrynę i zaczerpną z niej… Ty skropisz wiele ludów Swym łaskawym słowem (jw. str. 248).

„Prorocze” przesłanie Spurgeona odnosi się bardziej do naszych czasów, niż do tych sto lat temu, gdy zostały wypowiedziane. Radujemy się z tego powodu! Amen!

Obietnica ta nie wypełniła się jeszcze w pełni. Jednak tak się stanie, gdyż wyszła ona z ust Pan, przekazana przez proroka Izajasza, który powiedział:

„I pójdą narody do twojego światła” (Izajasz 60:3).

„Mienie narodów tobie przypadnie” (Izajasz 60:5).

„Oto ci przychodzą z daleka, oto tamci z Północy i z Zachodu, a inni z krainy Sinitów.” (Izajasz 49:12).

James Hudson Taylor, który był jednym z pierwszych misjonarzy w Chinach, powiedział, że „Sinim”, o którym pisze w komentarzu do Izajasza 49:12 w Biblii Scofielda, odnosi się do Chin. Czy możemy nie zgodzić się z tym, co powiedział Taylor i co podaje komentarz Scofielda, patrząc na to, co dzieje się dzisiaj w Chinach? Z pewnością widzimy wypełnianie się tych słów! Tysiące ludzi przychodzi do Chrystusa i nawraca się przez cały czas w Chińskiej Republice Ludowej i innych dalekich krajach, co napawa nas radością!

Podczas, gdy Ameryka morduje każdego dnia w dzieciobójczych aborcjach trzy tysiące bezradnych dzieci, a tysiące kościołów jest zamykanych, w dalekich krajach dzieło Chrystusa rozwija się i odnosi zwycięstwo! Boże daj im jeszcze więcej nawróceń! Boże spraw, by ludzie, którzy znają Chrystusa i gotowi są dla Niego cierpieć, mogli wkrótce tryumfować wśród narodów w czasie Jego powtórnego przyjścia!

Pytam się ciebie dzisiaj: „Czy ty znasz Chrystusa? Czy spojrzałeś wiarą na Tego, który był „tak zeszpecony”, płacąc karę zatwoje grzechy; tak właśnie za twoje! Czy On skropił krwią twoje grzechy zapisane w Bożej księdze w niebie! Czy zostałeś obmyty krwią Baranka Bożego, która zmywa grzechy świata? Jeżeli nie, to czy „zamilkniesz” w Jego obecności, skłonisz się przed Jezusem i przyjmiesz Go, jako twojego Pana i Zbawiciela? Czy zrobisz to teraz?”

Proszę powstańcie i zaśpiewajmy hymn numer siedem na kartkach z pieśniami.

Ogromny ciężar ludzkich win na Zbawiciela został złożony; 
   Cierpienie było Jego szatą, dla grzeszników tak odziany, 
Dla grzeszników tak odziany.

W straszliwych ciosach śmierci zapłakał, wstawiał się za mną; 
   Umiłował i przygarnął moją grzeszną duszę, gdy do krzyża przybito Go. 
Gdy do krzyża przybito Go.

Ach, cudowna miłość! Miłość większa niż ludzki język potrafi wyrazić; 
   Miłość, która będzie tematem wiecznej pieśni. 
Wiecznej pieśni. 
(„Love in Agony” autor William Williams, 1759; 
   na melodię „Majestic Sweetness Sits Enthroned”).

Jeżeli chciałbyś porozmawiać na temat zaufania Jezusowi i stania się chrześcijaninem, proszę przejdź teraz na tył sali. Dr Cagan zaprowadzi cię to spokojnego miejsca, gdzie będziemy mogli porozmawiać. Proszę, zrób to teraz. Doktorze Chan, proszę poprowadź nas w modlitwie za tych, którzy odpowiedzieli na wezwanie. Amen.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem: 
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku: 
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles, 
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez pana Abla Prudhomme’a: 
Ew. Mateusza 27:26-36. 
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Love in Agony” (autor William Williams, 1759; 
na melodię „Majestic Sweetness Sits Enthroned”).

SKRÓT KAZANIA CIERPIENIE I TRYUMF BOŻEGO SŁUGI! (KAZANIE NR 1 NA PODSTAWIE IZAJASZA 53) Dr R. L. Hymers, Junior „Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Będzie nader wywyższony i bardzo wysoko wyniesiony. Jak wielu się przeraziło na jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich, tak wprawi w zdumienie liczne narody, królowie zamkną przed nim swoje usta, bo zobaczą to, czego im nie opowiadano, i zrozumieją to, czego nie słyszeli.” (Izajasz 52:13-15). (Dzieje Ap. 8:34-35) I.   Po pierwsze, widzimy służbę Chrystusa dla Boga. Izajasz 52:13;  Filipian 2:7; Filipian 2:9; Dzieje Ap. 2:32-33. II.  Po drugie, widzimy ofiarę Chrystusa za grzechy. Izajasz 52:14;  Ew. Łukasza 22:44; Izajasz 50:6; Ew. Łukasza 22:64;  Ew. Marka 15:15; Ew. Jana 19:1-3; Izajasz 53:12. III. Po trzecie, widzimy działanie zbawienia Chrystusa. Izajasz 52:15; 60:3, 5; 49:12.