JEDEN
NAJWYŻSZY BÓG
Będziemy
chcieli dzisiaj mówić o bardzo ważnej sprawie, dla każdego z nas,
bardzo ważnej. Chcemy też prosić Pana, by pomógł nam, abyśmy
doświadczali też, że jest to dla nas bardzo ważne, aby mieć
otwarte serca, gdyż Słowo Boże chce pokazywać nam Tego, który
jest, który był i który ma przyjść i chce, abyśmy doświadczali
wielkiego uniżenia przed Nim, uświadomienia sobie, jak Wielki jest
Ten i jak każdy z nas powinien nieustannie pragnąć, by oddać Mu
chwałę tak, jak jest On tego godzien. Gdzieś umknęło to spośród
ludzi i człowiek żyje w takim doświadczeniu rozumowego
podchodzenia i brakuje uwielbienia, brakuje takiego poruszenia, by
oddać chwałę Temu, który jest ponad wszystkim. Tak jak w świątyni
była pewnego rodzaju atmosfera uwielbienia, oddania chwały, było
miejsce najświętsze i tam tylko raz w roku mógł wejść
arcykapłan i to nie bez ofiary. Był nastrój oddania chwały. Ten
nastrój oddania chwały nie może umknąć z serca świątyni, którą
my dzisiaj jesteśmy. A umyka, dlatego, że człowiek dzisiaj zagubił
patrzenie na Tego, dla Którego jesteśmy. Wrogowi udało się
odwrócić uwagę od tego, po co staliśmy się świątynią i dla
kogo nią jesteśmy i skierować uwagę na to tylko, że jesteśmy
zbawieni, uratowani, mamy wieczność i takie inne rzeczy – „to
co potrzebne mi już mam, wystarczy mi”. Ale czy wystarczy to Bogu?
Będziemy
dzisiaj chcieli mówić o Bogu, o tym, co On sam dał, by zostało
napisane w Biblii, żeby do Jego dzieci docierała prawda. Nasza
uwaga będzie skierowana na Synu Jego, Jezusie Chrystusie, by też
patrząc na Syna rozpoznać to przesłanie dla każdego z nas, abyśmy
kosztowali, jak cenne są dla nas Słowa Jezusa. Wiecie, to jest coś
bardzo poruszającego dla nas, że możemy poznawać Tego, Który
wszystko to uczynił, bez Którego nigdy nie byłoby tego wszystkiego
i nas. Jakiż to przywilej dla mnie i dla ciebie, jak musimy wydostać
się na jasną przestrzeń Słowa Bożego i zobaczyć Tego, który
jest niewidzialny i oddać Mu chwałę. Daniel trzy razy dziennie
szedł i oddawał Mu chwałę i uznawał tego Boga za tak ważnego w
swoim życiu, że nawet śmierci nie bał się tak bardzo, jak to
żeby zaniedbać oddawanie chwały Bogu. Dzisiejszy człowiek jest
zwiedziony i oszukany i nie myśli o tym, że Bóg jest tak godzien
chwały i zaniedbuje to, co najważniejsze, a myśli tylko o swoich
rzeczach – „jeśli ma jedzenie i picie, fajnie mi jest”. Bóg
dał po to swego Ducha, Słowo, żebyśmy wiedzieli, jak On jest,
abyśmy w sercu mieli tą powagę, aby czcić Go w duchu i prawdzie.
Dlatego
będziemy chcieli ze Słowa Bożego czytać te słowa i patrzeć na
tego Boga, aby On stawał przed oczami naszego serca, abyśmy byli
gotowi, by czcić Go zgodnie z Jego wolą czystymi ustami, czystym
sercem. Tu w tym świecie jest mnóstwo wrogów czyhających na nas,
aby zanieczyścić, aby zniekształcić, aby odebrać powagę
uwielbienia Boga. Kto uczci Mnie na ziemi? – mówi Pan – kto
uczci Mnie? Tylko ten, który zobaczy, jak wielkim jest Ten, Który
posłał swego Syna tu na ziemię. Trzeba widzieć Jego wielkość,
Jego majestat, Jego chwałę. Nie na daremno Syn chodził po tej
ziemi. Przecież Boga nikt nigdy nie widział i widzieć nie może,
jeśli ktoś zobaczyłby, od razu umarłby. Ojca widział Syn i On
może powiedzieć nam prawdę o Ojcu.
To
dzisiejsze rozważanie słowa niech ma też taki swój tytuł:
Jeden
jest Bóg, Któremu nigdy nikogo nie było równego i nie będzie. On
jest, był, i będzie zawsze Najwyższy.
I
będziemy chcieli ze Słowa Bożego wykazywać, jak Słowo Boże mówi
o tym. Jeden jest Bóg, Któremu nigdy nikogo nie było równego i
nie będzie. On był, jest i zawsze będzie Najwyższy.
Otwórzmy
list do Hebrajczyków, drugi rozdział, od 12 – 13 wiersza. Nie
będę czytał całych tych miejsc, chcę tylko pokazać ze Słowa
Bożego to, czym teraz zajmujemy się, w powadze i szacunku do Boga,
Który patrzy, słucha, bada i wyrokuje, czy to jest zgodne z Jego
wolą, Jego prawdą, czy też nie. Wypisałem sobie te wersety z
przekładu grecko – polskiego, nie po to, by mądrzej mówić, ani
dlatego, że Biblia Warszawska jest zła i trzeba wyrzucić ją, mieć
jakieś specjalne przekłady, tylko dlatego, że może bardziej jak w
tej Grece zostało to ułożone. Będziemy chcieli czytać słowo po
słowie tak, jak ułożone jest to w tej Grece:
Ten,
zarówno bowiem uświęcający, jak ci uświęcani, z jednego
wszyscy.
Kto jest uświęcającym? – Jezus. Kto to są uświęcani? – my.
Z jednego wszyscy. Oznajmię
imię Twe braciom moim, w środku wywołanych wysławię hymnem Cię.
Tak
mówi Jezus. Jezus mówi: Ojcze, Ja oznajmię imię Twe braciom moim.
W środku wywołanych, inaczej zgromadzenia, wysławię hymnem Cię –
tak mówi Jezus. Jesteśmy w zgromadzeniu i Pan chce uwielbić tu
Ojca, chce by w naszych sercach była pieśń Syna, synów, pieśń
chwały, pieśń prawdziwa, naprawdę kierowana Duchem Bożym.
5
Moj.6,4 wiersz, z przekładu hebrajsko- polskiego:
Słuchaj,
Izraelu! JHWH Bogiem naszym, JHWH jedyny. Są
to inicjały imienia Bożego. On jest jedyny.
Ewangelia
Marka, 12,29.30 wiersz:
Odpowiedział
Jezus, że pierwsze jest: Słuchaj Izraelu! Pan Bóg, nasz Pan jeden
jest.
To mówi również Syn, będąc na ziemi. Mówi: Pamiętaj. Nadal
jest to prawda – On jest Jeden. Skoro Syn również mówi to samo,
że Bóg jest jeden, to znaczy, że jest jeden.
List
do Rzymian 3, 29.30: Skoro
jeden Bóg.
1
list do Koryntian 8,5.6: Ale
nam jeden Bóg, ten Ojciec.
List
do Efezjan 4,6: Jeden
Bóg i Ojciec wszystkich.
1
list do Tymoteusza 2,5: Jeden
bowiem Bóg.
Ewangelia
Jana 17,3: Aby
poznawali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga.
List
Jakuba 2,19: Ty
wierzysz, że jeden jest Bóg, pięknie czynisz. Demony wierzą i
drżą z lęku.
Pięknie
czynisz, jeśli wierzysz, że jest jeden Bóg, demony wierzą i drżą
z lęku, gdyż ten Jeden wydał już na nie wyrok i nie ma innego,
kto mógłby zmienić to.
Juda,
4 wiersz: Wślizgnęli
się bowiem jacyś ludzie od dawna zawczasu zapisani na ten sąd,
bezbożni, Boga naszego łaskę zamieniający na rozpasanie i Tego
jedynie Władcę i Pana naszego Jezusa, Pomazańca, odrzucają.
Księga
Malachiasza 2,10, też z przekładu hebrajsko -polskiego:
Czy
nie Ojciec jeden dla wszystkich nas? Czy nie Bóg jeden stworzył
nas?
15 wiersz:
I nie jeden uczynił, a reszta duchem mu? I czego Jeden szuka?
Potomstwa Boga i będziecie strzeżeni przez ducha waszego i na żonie
młodości twojej nie dopuścisz się zdrady.
Ten
jeden Bóg decyduje o każdej sprawie i w różnych miejscach Biblii
spotykamy, że On jest jeden. Jeden to znaczy jeden. Jeden, Któremu
nikt nigdy nie był i nie będzie równy. Jest tylko jeden taki Bóg
i to jest Ojciec. Tak mówi Słowo Boże.
Jest
takie słowo – „jedno”, ale słowo „jedno”, nie znaczy
jeden. Możemy być jedno ze sobą w jakiejś sprawie, ale nie
znaczy, że jesteśmy „jeden”. Może być dwóch, trzech
jednomyślnych w jakiejś sprawie, ale nie znaczy, że to jest
„jeden”.
Na
przykład w Ewangelii Jana, 10,28.30 Pan Jezus mówi:
Ojciec mój, ten dał mi, od wszystkich większym jest. Ja i Ojciec
jedno jesteśmy.
Jezus mówi: Ojciec mu dał, od wszystkich Ojciec jest większy i On
i Ojciec jedno są.
W
Ewangelii Jana 14,28 Pan Jezus mówi:
Ojciec większy ode mnie jest..
Są
jedno, ale Ojciec większy jest. On jest jeden, Najwyższy.
W
Ewangelii Mateusza, kiedy Pan Jezus uczył modlić się, powiedział:
Gdy
się modlicie, tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola
twoja jak w niebie, tak i na ziemi.
Kiedy
uczył swoich uczniów modlić się, powiedział: wy tak się módlcie
– Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje.
Syn uczy modlitwy do Ojca.
Spójrzymy
na takie słowo, które pojawia się w Biblii, a ono brzmi –
Najwyższy. Jest takie słowo w Biblii – Najwyższy. Nie wysoki,
nie wyższy, tylko najwyższy. To znaczy, że nie ma nikogo, kto
mógłby stanąć obok i być równym Jemu. On jest Najwyższy.
Będziemy chcieli prześledzić to słowo poprzez Biblię, do kogo
ono odnosi się – Najwyższy.
1Mojż.
14, 18 -23 wiersza z przekładu hebrajsko – polskiego:
A
był on kapłanem Boga Najwyższego. Błogosławiony Abram przez Boga
Najwyższego i błogosławiony Bóg Najwyższy. Podnoszę ręce moje
do JHWH Boga Najwyższego Stwórcy nieba i ziemi.
Tak
już w pierwszej księdze Mojżeszowej, w powyższym fragmencie,
czytamy, że na drodze Abrama pojawia się kapłan Boga Najwyższego,
ten, który jest w podobieństwie do Syna, trwa na wieki. A więc
przychodzi on od Najwyższego Boga.
List
do Hebrajczyków, 7, 1-3, przekład grecko-polski:
Kapłan
Boga Najwyższego, upodobniony do Syna trwa jako kapłan ciągle.
Na zawsze, nie przerwanie, ciągle. Jest arcykapłanem Boga
Najwyższego. Musi drżeć serce nasze. Apostoł Paweł dobrze pisał:
z bojaźnią i drżeniem zbawienie swoje sprawujcie. Kiedy masz do
czynienia z Najwyższym Bogiem i wiesz, że nie ma innego, kto mógłby
zmienić Jego decyzje. Od Niego wszystko zależy.
5Mojż.32,
8, z hebrajsko - polskiej:
Jak
to rozdawał dziedzictwo Najwyższy narodom.
Job
34,12 z Biblii Warszawskiej:
Bo
to jest pewne, że Bóg nie popełnia bezprawia i Najwyższy nie
łamie prawa.
Psalm
9, 2. 3, z Biblii Tysiąclecia:
Chwalę
cię Jahwe całym sercem, psalm będę śpiewać na cześć Twego
imienia, o Najwyższy.
Psalm
18, 14, Biblia Tysiąclecia:
Jahwe
odezwał się z nieba grzmotem. To głos swój dał słyszeć
Najwyższy.
Czy
doznajesz, jak to słowo Najwyższy przenika twoje serce?
Psalm
47, 2.3,BT:
Bo
Jahwe, Najwyższy.
Po
co to słowo Najwyższy zostało zapisane? – by przejąć człowieka
rzeczywistością. Jest ktoś Najwyższy i ten Najwyższy jest Bogiem
waszym.
Psalm
57, 2-4, BW:
Wołam
do Boga Najwyższego.
Psalm
73,11, BT:
I
mówią: jakże Bóg może widzieć? Czyż Najwyższy posiada wiedzę?
Tak sobie drwili niektórzy.
Psalm
77, 11-14, BT:
To
dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego.
Psalm
78, 17. 35. 56, BT:
Obrażali
Najwyższego w kraju suchym.
I
przypomnieli sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg
Najwyższy ich Zbawicielem.
Ale
wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego.
Dużo
miejsc, prawda, które mówią – Najwyższy. Dlaczego używali tego
tytułu – Najwyższy? Dlatego, że było mnóstwo różnych bogów
na tej ziemi, ale tylko jeden jest Najwyższy.
Psalm
83,19, BT:
Niechaj
poznają ciebie i wiedzą, że Ty masz na imię Jahwe, że tylko sam
jesteś Najwyższy nad całą ziemią.-
sam Najwyższy
Psalm
86, 8-10, BT:
Nie
ma wśród bogów równego Tobie, tylko Ty jesteś Bogiem.
Psalm
87,5, BT:
O
Syjonie zaś powie: Każdy na nim się narodził, a Najwyższy sam go
umacnia.
Psalm
92,2, BT:
Dobrze
jest dziękować Jahwe i śpiewać imieniu Twemu, Najwyższy.
Psalm
136,2, BT:
Chwalcie
Boga nad bogami, bo Jego łaska na wieki.
Przeczytamy
teraz o tym, który próbował coś osiągnąć i nie powiodło mu
się. Księga Izajasz 14, 11-15, z hebrajsko - polskiej:
Jakże
spadłeś z niebios jaśniejąca gwiazdo, synu jutrzenki. Zostałeś
rozbity o ziemię, zwycięzco nad narodami. A ty mówiłeś w sercu
swoim: do niebios wstąpię, ponad gwiazdami Boga ustawią mój tron.
I zasiądę na górze zgromadzeń, na krańcach północy, wstąpię
na szczyty obłoków, będę podobny do Najwyższego.
Chciał się zrównać z Najwyższym i został strącony, rozbity o
tą ziemię.
Księga
Daniela, 3,32.33, BW:
Postanowiłem
oznajmić o znakach i cudach, których na mnie dokonał Bóg
Najwyższy.
Księga
Daniela 4,14:
Aby
żyjący poznali, że Najwyższy ma moc nad królestwem ludzkim.
Księga
Daniela 5,18.21:
Królu!
Bóg Najwyższy dał królestwo, wielkość, chwałę i dostojeństwo
twojemu ojcu Nebukadnesarowi.
Że
Bóg Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzkim i ustanawia nad
nim kogo chce.
I
cały czas ten tytuł - Najwyższy – towarzyszy słowu Bóg.
Dlaczego? Dlatego, że On jest Najwyższy. To jest prawda. Jeden –
Najwyższy.
Ewangelia
Łukasza, 1,76, BW:
A
ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać
będziesz Pana, aby przygotować drogi Jego. O
Janie było proroctwo – a ty będziesz prorokiem Najwyższego, tego
jednego Boga.
Dzieje
Apostolskie 7,48-50, BW:
Ale
Najwyższy nie mieszka w budowlach rękami uczynionych, jak mówi
prorok: Niebo jest tronem moim, a ziemia podnóżkiem stóp moich;
jaki dom zbudujecie mi, mówi Pan, albo jakie jest miejsce
odpocznienia mego? Czy nie moja ręka uczyniła to wszystko?
1
Księga Królewska 8, 27:
Oto
niebiosa i niebiosa niebios nie mogą cię ogarnąć.
Psalm
113,5.6:
I
patrzy w dół na niebo i na ziemię.
W
Dziejach Apostolskich 17,28 czytamy:
W Nim żyjemy i w Nim poruszamy się.
Boga nikt nigdy nie widział. On ogarnia sobą wszystko. Pomyśl, jak
cudowne jest to, że Ten Najwyższy wyszedł naprzeciw nas, aby nas z
Sobą pojednać. Pomyśl, że Ten Najwyższy chce cię uratować, nie
chce, abyś zginął, czy zginęła, że tak Ten Najwyższy umiłował,
że dał Swego Syna, abyśmy mogli być zbawieni. Najwyższy, Ten,
któremu należy się chwała z całego serca, z całej duszy, myśli
i siły.
A
więc czytaliśmy słowa, które pokazywały, że jest jeden i jest
Najwyższy.
List
do Hebrajczyków 6,13, BW:
Gdy
bowiem Bóg dał Abrahamowi obietnicę, a nie miał nikogo większego,
na kogo by przysiąc, przysiągł na siebie samego.
Zawsze
przysięga się na kogoś mocniejszego od siebie, a On nie miał
nikogo, kto był mocniejszy, przysiągł na Siebie, bo jest
Najwyższy. Zwróćcie uwagę, bo myślę, że wielu ludzi nie
zwróciło dotychczas uwagi na te słowa, kiedy Jezus Chrystus ma
przyjść na ziemię.
Otwórzmy
Ewangelię Łukasza 1,31-35 wiersza, z tej grecko-polskiej:
I
oto poczniesz w łonie i urodzisz syna i nazwiesz imię jego, Jezus.
Ten będzie wielki i Synem Najwyższego nazwany będzie. I da mu Pan
ten Bóg, tron Dawida, ojca jego i królować będzie nad domem
Jakuba na wieki, a Królestwu jego nie będzie końca. Duch Święty
przyjdzie na ciebie i moc Najwyższego ocieni cię, dlatego i to
narodzone święte nazwane będzie Synem Boga. Inaczej
Synem Najwyższego – Synem Boga.
Kiedy
przychodzi anioł do Marii i mówi te słowa, mówi, że Jezus jest
Synem Najwyższego. Nadal Najwyższy jest jeden i On jest Ojcem
Jezusa.
Psalm
91, 1-16 wiersza, wybrane fragmenty z BT:
Kto
przebywa w pieczy Najwyższego i mieszka w cieniu Wszechmogącego,
mówi do Jahwe: „Ucieczko moja i Twierdzo moja, Boże, któremu
ufam”. Bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na
wszystkich twych drogach. Na rękach będą cię nosili, abyś nie
uraził swej stopy o kamień.
Do
kogo odnosi się to? Czyż diabeł nie użył właśnie tego, by
kusić Jezusa? W Ewangelii Łukasza 4,9-13 czytamy jak diabeł użył
tego: „jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół” –
napisano, że Bóg nie pozwoli, byś uraził o kamień nogi swojej.
Ewangelia
Łukasza 8,28, gdzie demony wołały do Jezusa, BW:
Cóż
ja mam z tobą, Jezusie, Synu Boga Najwyższego?
Tytuł „najwyższy” oznacza najwyższy.
Również
Izraelici, jako członkowie narodu, których Bóg wywołał z Egiptu,
aby wprowadzić ich do ziemi obiecanej, czytamy w Psalmie 82, 1-8,
BT:
Bóg
powstaje w zgromadzeniu bogów, pośrodku bogów sąd odbywa; dokądże
będziecie sądzić niegodziwie i trzymać stronę występnych?
Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym, wymierzcie sprawiedliwość
nieszczęśliwemu i ubogiemu. Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza,
wyrwijcie go z ręki występnych. Lecz oni nie pojmują i nie
rozumieją, błąkają się w ciemnościach: cała ziemia chwieje się
w posadach. Ja rzekłem – jesteście bogami i wszyscy synami
Najwyższego. Lecz wy pomrzecie jak ludzie, jak jeden mąż, książęta
poupadacie. O Boże, powstań, odbądź sąd nad ziemią, bo wszelkie
narody są Twoją własnością.
Chociaż
byli nazwani synami Najwyższego i chociaż nazwani byli bogami,
czekała ich śmierć, bo Najwyższy Bóg decyduje o wszystkim.
Ewangelia
Jana 10, 31-36, czytam urywek:
Za
dobry czyn nie kamienujemy cię, ale za bluźnierstwo, że ty
człowiekiem będąc czynisz siebie Bogiem. Odpowiedział im Jezus:
Czyż nie jest napisane w prawie waszym, że: „Ja rzekłem bogami
jesteście?” Jeśli tamtych nazwał bogami, do których Słowo Boga
stało się( nie może zostać uchylone Pismo), o Tym którego Ojciec
uświęcił i wysłał na świat, wy mówicie, że bluźnisz, bo
powiedziałem - Synem Boga jestem?
Słowo
nie może być zmienione. W zgromadzeniu bogów zasiadał Bóg. To
byli Jego synowie, Jego dzieci – Izrael. On zasiadał między nimi,
przemawiał do nich przez proroków. Kiedy błogosławił im, jakże
byli pełni chwały. Ale nikt nie ma prawa czynić zła.
Ewangelia
Łukasza 6,35.36 z przekładu grecko- polskiego:
Lecz
miłujcie wrogów waszych, dobrze czyńcie, pożyczajcie, niczego
nie spodziewając się w zamian i będzie zapłata wasza wielka i
będziecie synami Najwyższego, bo On przyjemny jest dla
niewdzięcznych i złych. Stawajcie się litościwi, jako Ojciec wasz
litościwy jest.
Zobaczcie
jakie pouczenie do mnie i do ciebie kieruje się – dzisiaj jesteś
Synem Najwyższego, ale i Paweł mówi: ale jeśli nie wytrwasz w
Jego dobroci, to i ciebie odetnie tak, jak odciął tamtych. On
decyduje. Nie możesz sobie pomyśleć: no to jestem jako Bóg, mogę
robić co chcę. Nie. On jest sprawiedliwy i każdy będzie musiał
być ukarany, kto czyni zło, bez względu na osobę. Jakże trzeba
przed Nim uniżyć się i wiedzieć, że od Niego zależy wszystko.
Wiemy
również, że jest bóg tego świata, inaczej tego wieku - 2 list
do Koryntian 4,3.4, BW:
A
jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla
tych, którzy giną, w których bóg świata tego zaślepił umysły
niewierzących, aby im nie świeciło światło ewangelii o chwale
Chrystusa, który jest obrazem Boga.
Boga
nikt nigdy nie widział i widzieć nie może, ale można było Go
zobaczyć w Jezusie. On jest obrazem Boga. Ale bóg tego świata
zasłania to, próbuje oszukać.
A
więc Jezus Chrystus jest Synem Najwyższego. Jezus nigdy nie mówił
niczego innego, jak tylko to, że jest to prawda. Kiedy mówił:
Ojciec większy jest ode mnie – mówił prawdę. Jest Synem
Najwyższego. Nie upierał się przy tym, by być równym, uniżył
się, poddał się. Nie próbował zrobić tego, co zrobił szatan,
który chciał się zrównać z Bogiem, jak czytaliśmy, prawda? –
usiąść na górze, zrównać się z Najwyższym. I został rozbity
o ziemię. Jezus nieustannie głosi tę prawdę, cały czas: to
Ojciec działa we Mnie, to Ojciec powiedział mi, co mam mówić, Ja
czynię to, co widziałem u Ojca mego. On jest Najwyższy. Nie ma
problemu, że jest jeden Bóg. Biblia jest wyraźna – jest jeden
Bóg – Najwyższy, jeden, nie ma obok siebie żadnego innego,
równego Mu. Jeden jest tylko Bóg – Izraelu, jeden jest tylko Bóg,
który jest Najwyższy. Są bogowie, ludzie. Pan Jezus mówi: Słowo
Boże mówi prawdę – bogami jesteście. Nie można tego zmienić.
Są ludzie, jest bóg tego świata, tego wieku – diabeł, ale
Bogiem Najwyższym jest Ojciec.
Chwała
Syna Boga Najwyższego.
List
do Hebrajczyków, 1,1-4:
Bóg
u kresu tych dni przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił
dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył.
On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem Jego istoty,
podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy i stał się o tyle
możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył
imię.
Bóg
ustanowił Syna dziedzicem wszystkich rzeczy, to jest chwała Syna
Boga Najwyższego.
List
do Filipian 2, 5-11:
Uniżył
samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci
krzyżowej, dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go
imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa
zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią i
aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku
chwale Boga Ojca.
Najwyższy
uczynił to – wywyższył swego Syna, aby każde kolano zgięło
się przed Nim na niebie, na ziemi i pod ziemią. To uczynił
Najwyższy ze swoim Synem, dlatego, że Syn uniżył się, poddał
się swemu Najwyższemu Ojcu i Bóg wywyższył Go. To jest prawda
Biblii.
Dzieje
Apostolskie 4,12:
I
nie ma w nikim innym zbawienia: albowiem nie ma żadnego innego
imienia pod niebem danego ludziom, przez które moglibyśmy być
zbawieni.
Jest
tylko jedno imię. Ojciec – Bóg Najwyższy ustanowił to imię:
Jezus, Pomazaniec, Jezus Chrystus. I nie ma teraz w nikim innym
zbawienia, tylko w tym jednym imieniu. Nawet nie w imieniu Ojca.
Ojciec w Synu swoim dał zbawienie, tylko to imię jest nam dane.
Jeśli ktoś nie chciałby przyjąć Syna, nie może być zbawiony u
Ojca. Ojciec zadecydował – zbawienie jest tylko w imieniu Jego
Syna. Tak wywyższone jest to imię, tak wywyższył je Najwyższy,
który nadal jest wyższy od Jezusa. Ale dla nas ustanowił On, że
nie ma dla nas zbawienia poza Jego Synem. Dopiero w Synu jest
zbawienie. On może podjąć każdą decyzję, do Niego należy pełna
władza, całkowita władza.
Dzieje
Apostolskie 2,32-36:
Tego
to Jezusa wzbudził Bóg, czego my świadkami jesteśmy; wywyższony
tedy prawicą Bożą i otrzymawszy od Ojca obietnicę Ducha Świętego,
sprawił to, co wy teraz widzicie i słyszycie. Albowiem nie Dawid
wstąpił do nieba, powiada bowiem sam:
Rzekł
Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół
twych podnóżkiem stóp twoich. Niechże tedy wie z pewnością cały
dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa,
którego wy ukrzyżowaliście.
Wywyższył
imię, żeby na Jego imię zginało się wszelkie kolano, uczynił Go
dziedzicem wszechrzeczy, Panem i Chrystusem uczynił Go Bóg
Najwyższy. Jezus przyjął to od swego Ojca.
1list
Jana 4, 2-4:
Po
tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznaje, że
Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest. Wy z Boga jesteście,
dzieci, i wy ich zwyciężyliście, gdyż Ten, który jest w was,
większy jest aniżeli ten, który jest na świecie.
Jezus
jest postawiony ponad wszystkim, ponad wszystkie te rzeczy, wszelkie
stworzenie i my możemy być tego pewni, że większy jest w nas
Chrystus od wszystkiego, co jest na zewnątrz. W imieniu Jezusa
dzieją się te wszystkie rzeczy; i demony są wypędzane i ludzie są
uzdrawiani, wszystko w tym imieniu. Jakże potężnie wywyższył
imię swego Syna Ojciec. Możemy patrzeć na to i podziwiać
wspaniałomyślność Ojca, który daje to swemu Synowi, ale również
wierność swego Syna, który czyni nadal wszystko, co jest zgodne z
wolą Ojca.
Ewangelia
Mateusza 28, 18-20:
A
Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana jest mi wszelka
moc na niebie i na ziemi.
Dana
mi jest wszelka moc od Najwyższego na niebie i na ziemi. Mogę
uczynić wszystko. O, cudowne, prawda? Niech serca nasze rosną.
Kiedy jesteśmy pojednani w Chrystusie z Najwyższym i kiedy my w
Chrystusie mamy tą świętą pozycję, wiemy, że Jezus, nasz Pan i
Władca ma moc na niebie i na ziemi uczynić wszystko.
1
list do Koryntian 8,6 b:
jeden
Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko istnieje i przez którego
my także istniejemy.
Jeden
Pan. Pan panów i Król królów. On jest nad wszystkimi panami, nad
wszystkimi królami, wywyższony Boży Syn i to czyni jeden Bóg.
1list
do Koryntian 15, 22-28:
Albowiem
jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną
ożywieni. (23)
A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy
są Chrystusowi w czasie jego przyjścia, (24)
potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu Ojcu, gdy
zniszczy wszelką zwierzchność oraz wszelką władzę i moc….
wtedy też i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał
wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.
A
więc przyjdzie czas, kiedy Syn odda tą władzę, którą dostał od
Ojca z powrotem. Najwyższy nadal jest najwyższy i On jest jeden. Po
co byłoby komu coś oddawać, skoro to jest tak równo moje, jak i
twoje. A jednak Bóg ma być wszystkim we wszystkich. Najwyższy ma
być najwyższy w każdym z nas. Na ten czas wywyższone jest imię
Syna Jego i w tym imieniu mamy zbawienie. Chwała Bogu za Jego łaskę.
Jezus mówi: wierzycie w Boga i we mnie wierzcie, dana mi jest moc na
niebie i na ziemi, aby przygotować was do spotkania z Najwyższym. A
kto ma czyste serce będzie Boga oglądać –zobaczy Najwyższego.
Jezus mówi: na ten czas widziałeś Mnie Filipie, widziałeś Ojca.
Taki jest Ojciec. Jezus jest obrazem Boga Najwyższego. Taki jest
Bóg, ale jeszcze nikt nie widział Boga bezpośrednio. Poprzez Syna,
poprzez Słowa, ale nigdy twarzą w twarz. Ale Jezus mówi, że ci,
którzy będą w Nim trwać, będą mieć czyste serce, Boga oglądać
będą. On ogarnia sobą wszystko, wszystko, jest w Nim. Zobaczcie,
jak potężny jest ten Bóg jeden Najwyższy. Piękne słowa, które
zapisane są w Biblii pokazują nam tę rzeczywistość.
A
więc możemy powiedzieć, że Najwyższy ustanowił Syna swego
dziedzicem wszechrzeczy, życiem, sędzią, Panem i Chrystusem,
uwierzytelnił Go, wywyższył i obdarzył imieniem, które jest
ponad wszelkie imię, posadził po Swojej prawicy, uczynił Głową
Kościoła, uczynił też arcykapłanem, który wstawia się teraz za
nami. Wszystko to uczynił Najwyższy, tak czytamy w Biblii. Jest
jeden Bóg Najwyższy, nie ma Mu równego. On decyduje o wszystkim od
początku do końca.
I
kiedy czytamy list do Kolosan 1, 9 –17:
Dlatego
i my od tego dnia, kiedy to usłyszeliśmy, nie przestajemy się za
was modlić i prosić, abyście doszli do pełnego poznania woli jego
we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu, (10)
abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego
upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w
poznawaniu Boga, (11)
utwierdzeni wszelką mocą według potęgi chwały jego ku wszelkiej
cierpliwości i wytrwałości, z radością (12)
dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w
dziedzictwie świętych w światłości, (13)
który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna
swego umiłowanego, (14)
w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. (15)
On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego
stworzenia, (16)
ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na
ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania,
czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i
dla niego zostało stworzone. (17)
On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest
ugruntowane.
Na
początku było Słowo, a w nim było życie. Wszystko w tym Słowie
już było zawarte, co zostało uczynione. Przez Słowo i dla Słowa
wszystko zaistniało. Wszystko to poddane Mu zostało, jako
dziedzicowi. Pięknie pisze tu apostoł, pięknie pokazuje tą świętą
prawdę. Ojcu chwała za wszystko. To Ojciec przeniósł mnie do
Królestwa Jezusa, Syna Swego, abym żył w tym Królestwie, uczynił
mnie swoim dzieckiem, zrodził mnie w swoim Synu, żebym miał naturę
od Ojca, abym cieszył się dobrem, a brzydził złem. To czyni
Ojciec. Wszystko w tym Słowie zostało zawarte. Kiedy Bóg rzekł,
stało się.
Kiedy
czytam Biblię w ten sposób, rozumiem ją, wiem, że zawsze jest
jeden Bóg. Kiedy zrównano Syna z Ojcem, zaczął się kłopot z
nauką i zaczęto kombinować, szukać w różnych miejscach rzeczy,
które poświadczyłyby, że Syn jest równy Ojcu i wynajdywano te
same tytuły, ale skoro Ojciec uczynił Swego Syna dziedzicem
wszystkich rzeczy, dał Mu też i tytuły, prócz jednego –
Najwyższy nad wszystkimi. Jezus jest najwyższy nad wszelkim
stworzeniem, ale wyższym od Syna jest Ojciec. Tak, jak Ojciec jest
Królem królów, Panem panów, tak Syn jest również Królem
królów, Panem panów, jak Ojciec jest władcą i Syn jest władcą.
Wszystkie te atrybuty zostały dane i Synowi, prócz jednego –
Najwyższy, pozostaje w pozycji Ojca. I kiedy już Synowi wszystko
będzie poddane, wtedy Syn przekaże to Ojcu i sam będzie poddany
Ojcu wobec wszystkich. Dzisiaj na imię Jezusa zginamy kolana, czcimy
Go, szanujemy, cieszymy się Nim, bo taka jest Boża wola i Boża
prawda, ale Syn nie myśli sobie inaczej, niż Ojciec i objawia nam –
przyjdzie czas, kiedy Ja to wszystko oddam Ojcu naszemu, bracie,
siostro. Aby Ojciec był wszystkim w nas wszystkich. Jezus raduje się
tym. Dlaczego odebrać Mu radość, dlaczego do pewnych nauk nie
pasują te słowa, że Syn odda wszystko Ojcu i będzie poddany Ojcu?
Dlatego, że nie jest to Boża prawda, tylko ludzka. Jeśli stoimy w
Bożej prawdzie, każde to Słowo pasuje, nadal jest jeden Bóg –
Bóg bogów, Pan panów, który może wymierzyć sprawiedliwość
każdemu.
I
kiedy patrzymy na Syna chodzącego po ziemi, z jakim wołaniem stawał
On przed Ojcem, który mógł go uchronić od śmierci i ze względu
na swoją bogobojność, na swoją uległość, poddanie się Ojcu,
został zachowany. Jest tylko jeden Bóg nad wszystkimi, dlatego
apostołowie mogli pisać: Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa. On
jest Najwyższy, to jest Ojciec.
Czytamy
dalej list do Kolosan, 1,18-23:
On
także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem,
pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, (19)
ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia
boskości (20)
i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało
się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego. (21)
I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a
uczynki wasze złe były, (22)
teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić
przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych,
(23)
jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie
zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą
usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu stworzeniu pod
niebem, a której ja, Paweł, zostałem sługą.
Apostoł
Paweł pisze o Ojcu. Ojciec to uczynił. Ojciec pojednał nas z Sobą
przez krew Swego Syna. Ojciec przeniósł nas do Królestwa Syna
Swego. Ojciec chce znaleźć nas gotowych, abyśmy byli z Nim teraz i
na zawsze. Ojciec jest tym jedynym Bogiem Najwyższym i Syn uczy nas
modlitwy: Ojcze nasz, święć się imię Twoje. Pamiętajmy o tym.
Syn kocha Swego Ojca. Synowi nie zależy, tak jak diabłu, na
pozycji. Syn jest poddany i jest szczęśliwy, rozumiesz
chrześcijaninie. Syn jest szczęśliwy. Nie potrzebuje
uszczęśliwiaczy. On jest szczęśliwy w tym, że Ojciec jest
szczęśliwy. I my też możemy być szczęśliwi w Duchu Syna, że
Ojciec jest szczęśliwy. A tak będziemy zawsze nieszczęśliwi,
jeśli nie mamy prawdy Syna w sercu swoim. On jest szczęśliwy. On z
radością odda Ojcu wszystko. Będzie szczęśliwy oddając to
wszystko Ojcu, rozumiecie? Bo to, co sprawia radość Ojcu, sprawia
radość i Synowi. Czczę Cię Ojcze – mówi Syn i wysławiam Cię
w zgromadzeniu ludu Twego, Ojcze, Boże Najwyższy. Cudowne jest to.
Jakże cenne i ważne są słowa prawdy.
Księga
Malachiasza, 1,6.7:
Syn
czci ojca, a sługa swojego pana. Jeżeli jestem ojcem, to gdzież
jest moja cześć? A jeżeli jestem panem, to gdzież jest bojaźń
przede mną? - mówi Pan Zastępów do was, kapłani, którzy
gardzicie moim imieniem. Wy jednak mówicie: W czym wzgardziliśmy
twoim imieniem? Oto,
w tym, że ofiarujecie na moim ołtarzu pokarm nieczysty.
To,
co zbywa, to co byle jakie, nie z całej myśli, nie z całej duszy,
nie z całego serca, to, co zbywa. Nie. Wszystko, co najpiękniejsze,
najcenniejsze, najważniejsze musi popłynąć w kierunku Ojca,
poprzez Jego Syna Umiłowanego. Oczyszczeni krwią Baranka, mówimy
: Ojcze.
Księga
Malachiasza, 2,10:
Czy
nie mamy wszyscy jednego Ojca? Czy nie jeden Bóg nas stworzył?
Dlaczego oszukujemy się wzajemnie i bezcześcimy przymierze naszych
ojców?
On
stworzył wszystko. On wyrzekł Słowo, a w Słowie było życie. Tym
Słowem jest Jezus. Ale kto je wyrzekł? – Ojciec Najwyższy. On
rzekł i stało się. A Słowo nie biegnie „tak”, lecz biegnie i
czyni to, z czym zostało posłane, tak czytamy w Ks. Izajasza.
Piękny obraz, prawda? Piękny obraz tego jednego Boga - Ojca. On
wszystko daje. Daje Synowi, daje nam i z tej cudownej miłości Syn
ze swoją krwią dzisiaj wstawia się za tobą i za mną przed
obliczem Ojca. Wstawia się, oręduje za nami, przed Najwyższym.
Piękne, prawda? Nadal jest Ten jeden Najwyższy – wszystko ku
Niemu i wszystko zgodnie z Jego wolą.
W
2 liście do Koryntian 4,4 czytamy o chwale Chrystusa, który
jest obrazem Boga.
W liście do Kolosan 1,15.16 - On
jest obrazem Boga niewidzialnego.
W liście do Hebrajczyków 1, 1-4: On,
który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty.
Tak czytamy o Synu - widziałeś Mnie, widziałeś Ojca.
A
o nas – list do Rzymian 8,29:
aby się stali podobni do obrazu Syna jego.
1
list do Koryntian 15,49:
Przeto,
jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak będziemy nosili też
obraz niebieskiego człowieka.
2
list do Koryntian 3,17.18:
My
wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle
chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w
chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem.
List do Kolosan 3,10:
A
przyoblekli nowego, który się odnawia ustawicznie ku poznaniu na
obraz tego, który go stworzył.
I list Jana 3,2:
Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, gdyż
ujrzymy go takim, jakim jest.
Podobni
do Niego. Ojciec okazał się w Swoim Synu, On jest obrazem Boga
niewidzialnego i wszyscy na podobieństwo Jego Syna jesteśmy
przemieniani przez Ojca, jak czytamy w liście do Rzymian. Piękne,
prawda? I wszystko czyni Ten jeden, Ten jeden. I to jest prawda
ewangelii, prawda, z którą też przyszedł do nas Boży Syn.
Rozumiecie? Mogę używać rozumu, mogę używać normalności
patrzenia na Słowo Boże. Nie muszę mówić: „no, nie mam pojęcia
jak to się tam dzieje”. Wiem, jak to się dzieje. Ten Jeden
decyduje o wszystkim. Biblia pokazuje mi wyraźnie, Biblia jest dla
prostaczków. Jest jeden Bóg, jeden Pan i jeden Duch, jeden Kościół
i jeden chrzest. Syn jest poddany i czyni wszystko, co chce Ojciec.
My jesteśmy przeznaczeni do tego, by być podobnymi do Jezusa i
czynić wolę Ojca. I Syn przyjdzie z gniewem Ojca, aby sprawić sąd.
To, co jest dla nas dzisiaj, napisane jest w Biblii i mówi o tym
Jezus, prorocy i apostołowie. To jest cząstkowe, prawda? Ale ja
chcę, by moje serce drżało z miłości, z bojaźni, z szacunku do
Boga. Chcę wiedzieć, że Temu Najwyższemu oddaję chwałę, kiedy
wzywam imienia Syna Jego, Jezusa Chrystusa. Jezus mówi: jeśli
będziecie przychodzić do Ojca w imieniu moim, dam wam to, aby
Ojciec był uwielbiony w was. Dzisiaj tą władzę Ojciec dał Swemu
Synowi, żeby Syn dawał nam. Kiedy przychodzimy do Ojca prosić, Syn
daje nam to, by Ojciec był uwielbiony. Uwielbię Cię Ojcze w
zgromadzeniu. Kto wzywa imienia Jezusa, zbawiony będzie. Cudowne.
Nie
muszę być nie wiem jak mądry, ileś szkół skończyć, żeby
czytając tą Biblię, pojąć to. Mogę być pewny, ponieważ tak
ona mówi. Niech Bóg będzie uwielbiony, Ten jeden Bóg, który
decyduje o wszystkim, który decyduje o tym, co ma się dziać z Jego
Synem, co ma się dziać z Duchem, co ma się dziać, z ludźmi,
który decyduje o wszystkim. Nie ma, nie było i nie będzie równego
Mu, tak jak czytamy ze Słowa. On jest Najwyższy i będzie Najwyższy
i będziemy z Nim, a On będzie w nas, w całej pełni. Niech będzie
uwielbione imię Jego za wszystko, co czyni wobec nas. Niech Jego
Duch napełnia nas chwałą poddawania się Jego woli w tym imieniu
uwielbionego Jego Syna Jezusa Chrystusa. Niech porusza się w nas
wszystko, niech równowaga tych wszystkich postaw naszego życia
wobec Boga okazuje, że jesteśmy zdobyci przez Jezusa dla chwały
Tego, który Go posłał, abyśmy w duchu, duszy i ciele cześć Mu
oddawali, bo Bóg szuka takich, którzy tak by oddawali Mu cześć.
Bóg jest Bogiem duchów i Duch strzeże nas, byśmy pilnowali się,
ponieważ wracamy do Niego, by być z Nim na zawsze. Bogu chwała za
Jezusa, za Słowo, które stało się ciałem, za Biblię.
Demony
wierzą i drżą. To, że wiem, że jest Jeden, wiele mi daje, ale ja
muszę słuchać się Go, muszę do Niego całym sercem należeć. On
musi być decydentem w moim życiu. Po to posłał Syna, by osiągnąć
to, prawda? Syn przelał krew, by oczyścić mnie z moich grzechów,
żeby ta relacja z Ojcem została związana, żebym dzisiaj mógł
mówić: Abba, Ojcze, a On by mógł powiedzieć: mój synu, w moim
Pierworodnym. Jest tylko jeden Syn, w którym można być synem, to
jest Jezus Chrystus. Chwała Bogu za to. Amen.
Będziemy
chcieli dzisiaj mówić o bardzo ważnej sprawie, dla każdego z nas,
bardzo ważnej. Chcemy też prosić Pana, by pomógł nam, abyśmy
doświadczali też, że jest to dla nas bardzo ważne, aby mieć
otwarte serca, gdyż Słowo Boże chce pokazywać nam Tego, który
jest, który był i który ma przyjść i chce, abyśmy doświadczali
wielkiego uniżenia przed Nim, uświadomienia sobie, jak Wielki jest
Ten i jak każdy z nas powinien nieustannie pragnąć, by oddać Mu
chwałę tak, jak jest On tego godzien. Gdzieś umknęło to spośród
ludzi i człowiek żyje w takim doświadczeniu rozumowego
podchodzenia i brakuje uwielbienia, brakuje takiego poruszenia, by
oddać chwałę Temu, który jest ponad wszystkim. Tak jak w świątyni
była pewnego rodzaju atmosfera uwielbienia, oddania chwały, było
miejsce najświętsze i tam tylko raz w roku mógł wejść
arcykapłan i to nie bez ofiary. Był nastrój oddania chwały. Ten
nastrój oddania chwały nie może umknąć z serca świątyni, którą
my dzisiaj jesteśmy. A umyka, dlatego, że człowiek dzisiaj zagubił
patrzenie na Tego, dla Którego jesteśmy. Wrogowi udało się
odwrócić uwagę od tego, po co staliśmy się świątynią i dla
kogo nią jesteśmy i skierować uwagę na to tylko, że jesteśmy
zbawieni, uratowani, mamy wieczność i takie inne rzeczy – „to
co potrzebne mi już mam, wystarczy mi”. Ale czy wystarczy to Bogu?
Będziemy
dzisiaj chcieli mówić o Bogu, o tym, co On sam dał, by zostało
napisane w Biblii, żeby do Jego dzieci docierała prawda. Nasza
uwaga będzie skierowana na Synu Jego, Jezusie Chrystusie, by też
patrząc na Syna rozpoznać to przesłanie dla każdego z nas, abyśmy
kosztowali, jak cenne są dla nas Słowa Jezusa. Wiecie, to jest coś
bardzo poruszającego dla nas, że możemy poznawać Tego, Który
wszystko to uczynił, bez Którego nigdy nie byłoby tego wszystkiego
i nas. Jakiż to przywilej dla mnie i dla ciebie, jak musimy wydostać
się na jasną przestrzeń Słowa Bożego i zobaczyć Tego, który
jest niewidzialny i oddać Mu chwałę. Daniel trzy razy dziennie
szedł i oddawał Mu chwałę i uznawał tego Boga za tak ważnego w
swoim życiu, że nawet śmierci nie bał się tak bardzo, jak to
żeby zaniedbać oddawanie chwały Bogu. Dzisiejszy człowiek jest
zwiedziony i oszukany i nie myśli o tym, że Bóg jest tak godzien
chwały i zaniedbuje to, co najważniejsze, a myśli tylko o swoich
rzeczach – „jeśli ma jedzenie i picie, fajnie mi jest”. Bóg
dał po to swego Ducha, Słowo, żebyśmy wiedzieli, jak On jest,
abyśmy w sercu mieli tą powagę, aby czcić Go w duchu i prawdzie.
Dlatego
będziemy chcieli ze Słowa Bożego czytać te słowa i patrzeć na
tego Boga, aby On stawał przed oczami naszego serca, abyśmy byli
gotowi, by czcić Go zgodnie z Jego wolą czystymi ustami, czystym
sercem. Tu w tym świecie jest mnóstwo wrogów czyhających na nas,
aby zanieczyścić, aby zniekształcić, aby odebrać powagę
uwielbienia Boga. Kto uczci Mnie na ziemi? – mówi Pan – kto
uczci Mnie? Tylko ten, który zobaczy, jak wielkim jest Ten, Który
posłał swego Syna tu na ziemię. Trzeba widzieć Jego wielkość,
Jego majestat, Jego chwałę. Nie na daremno Syn chodził po tej
ziemi. Przecież Boga nikt nigdy nie widział i widzieć nie może,
jeśli ktoś zobaczyłby, od razu umarłby. Ojca widział Syn i On
może powiedzieć nam prawdę o Ojcu.
To
dzisiejsze rozważanie słowa niech ma też taki swój tytuł:
Jeden
jest Bóg, Któremu nigdy nikogo nie było równego i nie będzie. On
jest, był, i będzie zawsze Najwyższy.
I
będziemy chcieli ze Słowa Bożego wykazywać, jak Słowo Boże mówi
o tym. Jeden jest Bóg, Któremu nigdy nikogo nie było równego i
nie będzie. On był, jest i zawsze będzie Najwyższy.
Otwórzmy
list do Hebrajczyków, drugi rozdział, od 12 – 13 wiersza. Nie
będę czytał całych tych miejsc, chcę tylko pokazać ze Słowa
Bożego to, czym teraz zajmujemy się, w powadze i szacunku do Boga,
Który patrzy, słucha, bada i wyrokuje, czy to jest zgodne z Jego
wolą, Jego prawdą, czy też nie. Wypisałem sobie te wersety z
przekładu grecko – polskiego, nie po to, by mądrzej mówić, ani
dlatego, że Biblia Warszawska jest zła i trzeba wyrzucić ją, mieć
jakieś specjalne przekłady, tylko dlatego, że może bardziej jak w
tej Grece zostało to ułożone. Będziemy chcieli czytać słowo po
słowie tak, jak ułożone jest to w tej Grece:
Ten,
zarówno bowiem uświęcający, jak ci uświęcani, z jednego
wszyscy.
Kto jest uświęcającym? – Jezus. Kto to są uświęcani? – my.
Z jednego wszyscy. Oznajmię
imię Twe braciom moim, w środku wywołanych wysławię hymnem Cię.
Tak
mówi Jezus. Jezus mówi: Ojcze, Ja oznajmię imię Twe braciom moim.
W środku wywołanych, inaczej zgromadzenia, wysławię hymnem Cię –
tak mówi Jezus. Jesteśmy w zgromadzeniu i Pan chce uwielbić tu
Ojca, chce by w naszych sercach była pieśń Syna, synów, pieśń
chwały, pieśń prawdziwa, naprawdę kierowana Duchem Bożym.
5
Moj.6,4 wiersz, z przekładu hebrajsko- polskiego:
Słuchaj,
Izraelu! JHWH Bogiem naszym, JHWH jedyny. Są
to inicjały imienia Bożego. On jest jedyny.
Ewangelia
Marka, 12,29.30 wiersz:
Odpowiedział
Jezus, że pierwsze jest: Słuchaj Izraelu! Pan Bóg, nasz Pan jeden
jest.
To mówi również Syn, będąc na ziemi. Mówi: Pamiętaj. Nadal
jest to prawda – On jest Jeden. Skoro Syn również mówi to samo,
że Bóg jest jeden, to znaczy, że jest jeden.
List
do Rzymian 3, 29.30: Skoro
jeden Bóg.
1
list do Koryntian 8,5.6: Ale
nam jeden Bóg, ten Ojciec.
List
do Efezjan 4,6: Jeden
Bóg i Ojciec wszystkich.
1
list do Tymoteusza 2,5: Jeden
bowiem Bóg.
Ewangelia
Jana 17,3: Aby
poznawali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga.
List
Jakuba 2,19: Ty
wierzysz, że jeden jest Bóg, pięknie czynisz. Demony wierzą i
drżą z lęku.
Pięknie
czynisz, jeśli wierzysz, że jest jeden Bóg, demony wierzą i drżą
z lęku, gdyż ten Jeden wydał już na nie wyrok i nie ma innego,
kto mógłby zmienić to.
Juda,
4 wiersz: Wślizgnęli
się bowiem jacyś ludzie od dawna zawczasu zapisani na ten sąd,
bezbożni, Boga naszego łaskę zamieniający na rozpasanie i Tego
jedynie Władcę i Pana naszego Jezusa, Pomazańca, odrzucają.
Księga
Malachiasza 2,10, też z przekładu hebrajsko -polskiego:
Czy
nie Ojciec jeden dla wszystkich nas? Czy nie Bóg jeden stworzył
nas?
15 wiersz:
I nie jeden uczynił, a reszta duchem mu? I czego Jeden szuka?
Potomstwa Boga i będziecie strzeżeni przez ducha waszego i na żonie
młodości twojej nie dopuścisz się zdrady.
Ten
jeden Bóg decyduje o każdej sprawie i w różnych miejscach Biblii
spotykamy, że On jest jeden. Jeden to znaczy jeden. Jeden, Któremu
nikt nigdy nie był i nie będzie równy. Jest tylko jeden taki Bóg
i to jest Ojciec. Tak mówi Słowo Boże.
Jest
takie słowo – „jedno”, ale słowo „jedno”, nie znaczy
jeden. Możemy być jedno ze sobą w jakiejś sprawie, ale nie
znaczy, że jesteśmy „jeden”. Może być dwóch, trzech
jednomyślnych w jakiejś sprawie, ale nie znaczy, że to jest
„jeden”.
Na
przykład w Ewangelii Jana, 10,28.30 Pan Jezus mówi:
Ojciec mój, ten dał mi, od wszystkich większym jest. Ja i Ojciec
jedno jesteśmy.
Jezus mówi: Ojciec mu dał, od wszystkich Ojciec jest większy i On
i Ojciec jedno są.
W
Ewangelii Jana 14,28 Pan Jezus mówi:
Ojciec większy ode mnie jest..
Są
jedno, ale Ojciec większy jest. On jest jeden, Najwyższy.
W
Ewangelii Mateusza, kiedy Pan Jezus uczył modlić się, powiedział:
Gdy
się modlicie, tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola
twoja jak w niebie, tak i na ziemi.
Kiedy
uczył swoich uczniów modlić się, powiedział: wy tak się módlcie
– Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje.
Syn uczy modlitwy do Ojca.
Spójrzymy
na takie słowo, które pojawia się w Biblii, a ono brzmi –
Najwyższy. Jest takie słowo w Biblii – Najwyższy. Nie wysoki,
nie wyższy, tylko najwyższy. To znaczy, że nie ma nikogo, kto
mógłby stanąć obok i być równym Jemu. On jest Najwyższy.
Będziemy chcieli prześledzić to słowo poprzez Biblię, do kogo
ono odnosi się – Najwyższy.
1Mojż.
14, 18 -23 wiersza z przekładu hebrajsko – polskiego:
A
był on kapłanem Boga Najwyższego. Błogosławiony Abram przez Boga
Najwyższego i błogosławiony Bóg Najwyższy. Podnoszę ręce moje
do JHWH Boga Najwyższego Stwórcy nieba i ziemi.
Tak
już w pierwszej księdze Mojżeszowej, w powyższym fragmencie,
czytamy, że na drodze Abrama pojawia się kapłan Boga Najwyższego,
ten, który jest w podobieństwie do Syna, trwa na wieki. A więc
przychodzi on od Najwyższego Boga.
List
do Hebrajczyków, 7, 1-3, przekład grecko-polski:
Kapłan
Boga Najwyższego, upodobniony do Syna trwa jako kapłan ciągle.
Na zawsze, nie przerwanie, ciągle. Jest arcykapłanem Boga
Najwyższego. Musi drżeć serce nasze. Apostoł Paweł dobrze pisał:
z bojaźnią i drżeniem zbawienie swoje sprawujcie. Kiedy masz do
czynienia z Najwyższym Bogiem i wiesz, że nie ma innego, kto mógłby
zmienić Jego decyzje. Od Niego wszystko zależy.
5Mojż.32,
8, z hebrajsko - polskiej:
Jak
to rozdawał dziedzictwo Najwyższy narodom.
Job
34,12 z Biblii Warszawskiej:
Bo
to jest pewne, że Bóg nie popełnia bezprawia i Najwyższy nie
łamie prawa.
Psalm
9, 2. 3, z Biblii Tysiąclecia:
Chwalę
cię Jahwe całym sercem, psalm będę śpiewać na cześć Twego
imienia, o Najwyższy.
Psalm
18, 14, Biblia Tysiąclecia:
Jahwe
odezwał się z nieba grzmotem. To głos swój dał słyszeć
Najwyższy.
Czy
doznajesz, jak to słowo Najwyższy przenika twoje serce?
Psalm
47, 2.3,BT:
Bo
Jahwe, Najwyższy.
Po
co to słowo Najwyższy zostało zapisane? – by przejąć człowieka
rzeczywistością. Jest ktoś Najwyższy i ten Najwyższy jest Bogiem
waszym.
Psalm
57, 2-4, BW:
Wołam
do Boga Najwyższego.
Psalm
73,11, BT:
I
mówią: jakże Bóg może widzieć? Czyż Najwyższy posiada wiedzę?
Tak sobie drwili niektórzy.
Psalm
77, 11-14, BT:
To
dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego.
Psalm
78, 17. 35. 56, BT:
Obrażali
Najwyższego w kraju suchym.
I
przypomnieli sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg
Najwyższy ich Zbawicielem.
Ale
wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego.
Dużo
miejsc, prawda, które mówią – Najwyższy. Dlaczego używali tego
tytułu – Najwyższy? Dlatego, że było mnóstwo różnych bogów
na tej ziemi, ale tylko jeden jest Najwyższy.
Psalm
83,19, BT:
Niechaj
poznają ciebie i wiedzą, że Ty masz na imię Jahwe, że tylko sam
jesteś Najwyższy nad całą ziemią.-
sam Najwyższy
Psalm
86, 8-10, BT:
Nie
ma wśród bogów równego Tobie, tylko Ty jesteś Bogiem.
Psalm
87,5, BT:
O
Syjonie zaś powie: Każdy na nim się narodził, a Najwyższy sam go
umacnia.
Psalm
92,2, BT:
Dobrze
jest dziękować Jahwe i śpiewać imieniu Twemu, Najwyższy.
Psalm
136,2, BT:
Chwalcie
Boga nad bogami, bo Jego łaska na wieki.
Przeczytamy
teraz o tym, który próbował coś osiągnąć i nie powiodło mu
się. Księga Izajasz 14, 11-15, z hebrajsko - polskiej:
Jakże
spadłeś z niebios jaśniejąca gwiazdo, synu jutrzenki. Zostałeś
rozbity o ziemię, zwycięzco nad narodami. A ty mówiłeś w sercu
swoim: do niebios wstąpię, ponad gwiazdami Boga ustawią mój tron.
I zasiądę na górze zgromadzeń, na krańcach północy, wstąpię
na szczyty obłoków, będę podobny do Najwyższego.
Chciał się zrównać z Najwyższym i został strącony, rozbity o
tą ziemię.
Księga
Daniela, 3,32.33, BW:
Postanowiłem
oznajmić o znakach i cudach, których na mnie dokonał Bóg
Najwyższy.
Księga
Daniela 4,14:
Aby
żyjący poznali, że Najwyższy ma moc nad królestwem ludzkim.
Księga
Daniela 5,18.21:
Królu!
Bóg Najwyższy dał królestwo, wielkość, chwałę i dostojeństwo
twojemu ojcu Nebukadnesarowi.
Że
Bóg Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzkim i ustanawia nad
nim kogo chce.
I
cały czas ten tytuł - Najwyższy – towarzyszy słowu Bóg.
Dlaczego? Dlatego, że On jest Najwyższy. To jest prawda. Jeden –
Najwyższy.
Ewangelia
Łukasza, 1,76, BW:
A
ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać
będziesz Pana, aby przygotować drogi Jego. O
Janie było proroctwo – a ty będziesz prorokiem Najwyższego, tego
jednego Boga.
Dzieje
Apostolskie 7,48-50, BW:
Ale
Najwyższy nie mieszka w budowlach rękami uczynionych, jak mówi
prorok: Niebo jest tronem moim, a ziemia podnóżkiem stóp moich;
jaki dom zbudujecie mi, mówi Pan, albo jakie jest miejsce
odpocznienia mego? Czy nie moja ręka uczyniła to wszystko?
1
Księga Królewska 8, 27:
Oto
niebiosa i niebiosa niebios nie mogą cię ogarnąć.
Psalm
113,5.6:
I
patrzy w dół na niebo i na ziemię.
W
Dziejach Apostolskich 17,28 czytamy:
W Nim żyjemy i w Nim poruszamy się.
Boga nikt nigdy nie widział. On ogarnia sobą wszystko. Pomyśl, jak
cudowne jest to, że Ten Najwyższy wyszedł naprzeciw nas, aby nas z
Sobą pojednać. Pomyśl, że Ten Najwyższy chce cię uratować, nie
chce, abyś zginął, czy zginęła, że tak Ten Najwyższy umiłował,
że dał Swego Syna, abyśmy mogli być zbawieni. Najwyższy, Ten,
któremu należy się chwała z całego serca, z całej duszy, myśli
i siły.
A
więc czytaliśmy słowa, które pokazywały, że jest jeden i jest
Najwyższy.
List
do Hebrajczyków 6,13, BW:
Gdy
bowiem Bóg dał Abrahamowi obietnicę, a nie miał nikogo większego,
na kogo by przysiąc, przysiągł na siebie samego.
Zawsze
przysięga się na kogoś mocniejszego od siebie, a On nie miał
nikogo, kto był mocniejszy, przysiągł na Siebie, bo jest
Najwyższy. Zwróćcie uwagę, bo myślę, że wielu ludzi nie
zwróciło dotychczas uwagi na te słowa, kiedy Jezus Chrystus ma
przyjść na ziemię.
Otwórzmy
Ewangelię Łukasza 1,31-35 wiersza, z tej grecko-polskiej:
I
oto poczniesz w łonie i urodzisz syna i nazwiesz imię jego, Jezus.
Ten będzie wielki i Synem Najwyższego nazwany będzie. I da mu Pan
ten Bóg, tron Dawida, ojca jego i królować będzie nad domem
Jakuba na wieki, a Królestwu jego nie będzie końca. Duch Święty
przyjdzie na ciebie i moc Najwyższego ocieni cię, dlatego i to
narodzone święte nazwane będzie Synem Boga. Inaczej
Synem Najwyższego – Synem Boga.
Kiedy
przychodzi anioł do Marii i mówi te słowa, mówi, że Jezus jest
Synem Najwyższego. Nadal Najwyższy jest jeden i On jest Ojcem
Jezusa.
Psalm
91, 1-16 wiersza, wybrane fragmenty z BT:
Kto
przebywa w pieczy Najwyższego i mieszka w cieniu Wszechmogącego,
mówi do Jahwe: „Ucieczko moja i Twierdzo moja, Boże, któremu
ufam”. Bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na
wszystkich twych drogach. Na rękach będą cię nosili, abyś nie
uraził swej stopy o kamień.
Do
kogo odnosi się to? Czyż diabeł nie użył właśnie tego, by
kusić Jezusa? W Ewangelii Łukasza 4,9-13 czytamy jak diabeł użył
tego: „jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół” –
napisano, że Bóg nie pozwoli, byś uraził o kamień nogi swojej.
Ewangelia
Łukasza 8,28, gdzie demony wołały do Jezusa, BW:
Cóż
ja mam z tobą, Jezusie, Synu Boga Najwyższego?
Tytuł „najwyższy” oznacza najwyższy.
Również
Izraelici, jako członkowie narodu, których Bóg wywołał z Egiptu,
aby wprowadzić ich do ziemi obiecanej, czytamy w Psalmie 82, 1-8,
BT:
Bóg
powstaje w zgromadzeniu bogów, pośrodku bogów sąd odbywa; dokądże
będziecie sądzić niegodziwie i trzymać stronę występnych?
Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym, wymierzcie sprawiedliwość
nieszczęśliwemu i ubogiemu. Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza,
wyrwijcie go z ręki występnych. Lecz oni nie pojmują i nie
rozumieją, błąkają się w ciemnościach: cała ziemia chwieje się
w posadach. Ja rzekłem – jesteście bogami i wszyscy synami
Najwyższego. Lecz wy pomrzecie jak ludzie, jak jeden mąż, książęta
poupadacie. O Boże, powstań, odbądź sąd nad ziemią, bo wszelkie
narody są Twoją własnością.
Chociaż
byli nazwani synami Najwyższego i chociaż nazwani byli bogami,
czekała ich śmierć, bo Najwyższy Bóg decyduje o wszystkim.
Ewangelia
Jana 10, 31-36, czytam urywek:
Za
dobry czyn nie kamienujemy cię, ale za bluźnierstwo, że ty
człowiekiem będąc czynisz siebie Bogiem. Odpowiedział im Jezus:
Czyż nie jest napisane w prawie waszym, że: „Ja rzekłem bogami
jesteście?” Jeśli tamtych nazwał bogami, do których Słowo Boga
stało się( nie może zostać uchylone Pismo), o Tym którego Ojciec
uświęcił i wysłał na świat, wy mówicie, że bluźnisz, bo
powiedziałem - Synem Boga jestem?
Słowo
nie może być zmienione. W zgromadzeniu bogów zasiadał Bóg. To
byli Jego synowie, Jego dzieci – Izrael. On zasiadał między nimi,
przemawiał do nich przez proroków. Kiedy błogosławił im, jakże
byli pełni chwały. Ale nikt nie ma prawa czynić zła.
Ewangelia
Łukasza 6,35.36 z przekładu grecko- polskiego:
Lecz
miłujcie wrogów waszych, dobrze czyńcie, pożyczajcie, niczego
nie spodziewając się w zamian i będzie zapłata wasza wielka i
będziecie synami Najwyższego, bo On przyjemny jest dla
niewdzięcznych i złych. Stawajcie się litościwi, jako Ojciec wasz
litościwy jest.
Zobaczcie
jakie pouczenie do mnie i do ciebie kieruje się – dzisiaj jesteś
Synem Najwyższego, ale i Paweł mówi: ale jeśli nie wytrwasz w
Jego dobroci, to i ciebie odetnie tak, jak odciął tamtych. On
decyduje. Nie możesz sobie pomyśleć: no to jestem jako Bóg, mogę
robić co chcę. Nie. On jest sprawiedliwy i każdy będzie musiał
być ukarany, kto czyni zło, bez względu na osobę. Jakże trzeba
przed Nim uniżyć się i wiedzieć, że od Niego zależy wszystko.
Wiemy
również, że jest bóg tego świata, inaczej tego wieku - 2 list
do Koryntian 4,3.4, BW:
A
jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla
tych, którzy giną, w których bóg świata tego zaślepił umysły
niewierzących, aby im nie świeciło światło ewangelii o chwale
Chrystusa, który jest obrazem Boga.
Boga
nikt nigdy nie widział i widzieć nie może, ale można było Go
zobaczyć w Jezusie. On jest obrazem Boga. Ale bóg tego świata
zasłania to, próbuje oszukać.
A
więc Jezus Chrystus jest Synem Najwyższego. Jezus nigdy nie mówił
niczego innego, jak tylko to, że jest to prawda. Kiedy mówił:
Ojciec większy jest ode mnie – mówił prawdę. Jest Synem
Najwyższego. Nie upierał się przy tym, by być równym, uniżył
się, poddał się. Nie próbował zrobić tego, co zrobił szatan,
który chciał się zrównać z Bogiem, jak czytaliśmy, prawda? –
usiąść na górze, zrównać się z Najwyższym. I został rozbity
o ziemię. Jezus nieustannie głosi tę prawdę, cały czas: to
Ojciec działa we Mnie, to Ojciec powiedział mi, co mam mówić, Ja
czynię to, co widziałem u Ojca mego. On jest Najwyższy. Nie ma
problemu, że jest jeden Bóg. Biblia jest wyraźna – jest jeden
Bóg – Najwyższy, jeden, nie ma obok siebie żadnego innego,
równego Mu. Jeden jest tylko Bóg – Izraelu, jeden jest tylko Bóg,
który jest Najwyższy. Są bogowie, ludzie. Pan Jezus mówi: Słowo
Boże mówi prawdę – bogami jesteście. Nie można tego zmienić.
Są ludzie, jest bóg tego świata, tego wieku – diabeł, ale
Bogiem Najwyższym jest Ojciec.
Chwała
Syna Boga Najwyższego.
List
do Hebrajczyków, 1,1-4:
Bóg
u kresu tych dni przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił
dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył.
On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem Jego istoty,
podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy i stał się o tyle
możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył
imię.
Bóg
ustanowił Syna dziedzicem wszystkich rzeczy, to jest chwała Syna
Boga Najwyższego.
List
do Filipian 2, 5-11:
Uniżył
samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci
krzyżowej, dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go
imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa
zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią i
aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku
chwale Boga Ojca.
Najwyższy
uczynił to – wywyższył swego Syna, aby każde kolano zgięło
się przed Nim na niebie, na ziemi i pod ziemią. To uczynił
Najwyższy ze swoim Synem, dlatego, że Syn uniżył się, poddał
się swemu Najwyższemu Ojcu i Bóg wywyższył Go. To jest prawda
Biblii.
Dzieje
Apostolskie 4,12:
I
nie ma w nikim innym zbawienia: albowiem nie ma żadnego innego
imienia pod niebem danego ludziom, przez które moglibyśmy być
zbawieni.
Jest
tylko jedno imię. Ojciec – Bóg Najwyższy ustanowił to imię:
Jezus, Pomazaniec, Jezus Chrystus. I nie ma teraz w nikim innym
zbawienia, tylko w tym jednym imieniu. Nawet nie w imieniu Ojca.
Ojciec w Synu swoim dał zbawienie, tylko to imię jest nam dane.
Jeśli ktoś nie chciałby przyjąć Syna, nie może być zbawiony u
Ojca. Ojciec zadecydował – zbawienie jest tylko w imieniu Jego
Syna. Tak wywyższone jest to imię, tak wywyższył je Najwyższy,
który nadal jest wyższy od Jezusa. Ale dla nas ustanowił On, że
nie ma dla nas zbawienia poza Jego Synem. Dopiero w Synu jest
zbawienie. On może podjąć każdą decyzję, do Niego należy pełna
władza, całkowita władza.
Dzieje
Apostolskie 2,32-36:
Tego
to Jezusa wzbudził Bóg, czego my świadkami jesteśmy; wywyższony
tedy prawicą Bożą i otrzymawszy od Ojca obietnicę Ducha Świętego,
sprawił to, co wy teraz widzicie i słyszycie. Albowiem nie Dawid
wstąpił do nieba, powiada bowiem sam:
Rzekł
Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół
twych podnóżkiem stóp twoich. Niechże tedy wie z pewnością cały
dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa,
którego wy ukrzyżowaliście.
Wywyższył
imię, żeby na Jego imię zginało się wszelkie kolano, uczynił Go
dziedzicem wszechrzeczy, Panem i Chrystusem uczynił Go Bóg
Najwyższy. Jezus przyjął to od swego Ojca.
1list
Jana 4, 2-4:
Po
tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznaje, że
Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest. Wy z Boga jesteście,
dzieci, i wy ich zwyciężyliście, gdyż Ten, który jest w was,
większy jest aniżeli ten, który jest na świecie.
Jezus
jest postawiony ponad wszystkim, ponad wszystkie te rzeczy, wszelkie
stworzenie i my możemy być tego pewni, że większy jest w nas
Chrystus od wszystkiego, co jest na zewnątrz. W imieniu Jezusa
dzieją się te wszystkie rzeczy; i demony są wypędzane i ludzie są
uzdrawiani, wszystko w tym imieniu. Jakże potężnie wywyższył
imię swego Syna Ojciec. Możemy patrzeć na to i podziwiać
wspaniałomyślność Ojca, który daje to swemu Synowi, ale również
wierność swego Syna, który czyni nadal wszystko, co jest zgodne z
wolą Ojca.
Ewangelia
Mateusza 28, 18-20:
A
Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana jest mi wszelka
moc na niebie i na ziemi.
Dana
mi jest wszelka moc od Najwyższego na niebie i na ziemi. Mogę
uczynić wszystko. O, cudowne, prawda? Niech serca nasze rosną.
Kiedy jesteśmy pojednani w Chrystusie z Najwyższym i kiedy my w
Chrystusie mamy tą świętą pozycję, wiemy, że Jezus, nasz Pan i
Władca ma moc na niebie i na ziemi uczynić wszystko.
1
list do Koryntian 8,6 b:
jeden
Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko istnieje i przez którego
my także istniejemy.
Jeden
Pan. Pan panów i Król królów. On jest nad wszystkimi panami, nad
wszystkimi królami, wywyższony Boży Syn i to czyni jeden Bóg.
1list
do Koryntian 15, 22-28:
Albowiem
jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną
ożywieni. (23)
A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy
są Chrystusowi w czasie jego przyjścia, (24)
potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu Ojcu, gdy
zniszczy wszelką zwierzchność oraz wszelką władzę i moc….
wtedy też i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał
wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.
A
więc przyjdzie czas, kiedy Syn odda tą władzę, którą dostał od
Ojca z powrotem. Najwyższy nadal jest najwyższy i On jest jeden. Po
co byłoby komu coś oddawać, skoro to jest tak równo moje, jak i
twoje. A jednak Bóg ma być wszystkim we wszystkich. Najwyższy ma
być najwyższy w każdym z nas. Na ten czas wywyższone jest imię
Syna Jego i w tym imieniu mamy zbawienie. Chwała Bogu za Jego łaskę.
Jezus mówi: wierzycie w Boga i we mnie wierzcie, dana mi jest moc na
niebie i na ziemi, aby przygotować was do spotkania z Najwyższym. A
kto ma czyste serce będzie Boga oglądać –zobaczy Najwyższego.
Jezus mówi: na ten czas widziałeś Mnie Filipie, widziałeś Ojca.
Taki jest Ojciec. Jezus jest obrazem Boga Najwyższego. Taki jest
Bóg, ale jeszcze nikt nie widział Boga bezpośrednio. Poprzez Syna,
poprzez Słowa, ale nigdy twarzą w twarz. Ale Jezus mówi, że ci,
którzy będą w Nim trwać, będą mieć czyste serce, Boga oglądać
będą. On ogarnia sobą wszystko, wszystko, jest w Nim. Zobaczcie,
jak potężny jest ten Bóg jeden Najwyższy. Piękne słowa, które
zapisane są w Biblii pokazują nam tę rzeczywistość.
A
więc możemy powiedzieć, że Najwyższy ustanowił Syna swego
dziedzicem wszechrzeczy, życiem, sędzią, Panem i Chrystusem,
uwierzytelnił Go, wywyższył i obdarzył imieniem, które jest
ponad wszelkie imię, posadził po Swojej prawicy, uczynił Głową
Kościoła, uczynił też arcykapłanem, który wstawia się teraz za
nami. Wszystko to uczynił Najwyższy, tak czytamy w Biblii. Jest
jeden Bóg Najwyższy, nie ma Mu równego. On decyduje o wszystkim od
początku do końca.
I
kiedy czytamy list do Kolosan 1, 9 –17:
Dlatego
i my od tego dnia, kiedy to usłyszeliśmy, nie przestajemy się za
was modlić i prosić, abyście doszli do pełnego poznania woli jego
we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu, (10)
abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego
upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w
poznawaniu Boga, (11)
utwierdzeni wszelką mocą według potęgi chwały jego ku wszelkiej
cierpliwości i wytrwałości, z radością (12)
dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w
dziedzictwie świętych w światłości, (13)
który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna
swego umiłowanego, (14)
w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. (15)
On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego
stworzenia, (16)
ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na
ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania,
czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i
dla niego zostało stworzone. (17)
On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest
ugruntowane.
Na
początku było Słowo, a w nim było życie. Wszystko w tym Słowie
już było zawarte, co zostało uczynione. Przez Słowo i dla Słowa
wszystko zaistniało. Wszystko to poddane Mu zostało, jako
dziedzicowi. Pięknie pisze tu apostoł, pięknie pokazuje tą świętą
prawdę. Ojcu chwała za wszystko. To Ojciec przeniósł mnie do
Królestwa Jezusa, Syna Swego, abym żył w tym Królestwie, uczynił
mnie swoim dzieckiem, zrodził mnie w swoim Synu, żebym miał naturę
od Ojca, abym cieszył się dobrem, a brzydził złem. To czyni
Ojciec. Wszystko w tym Słowie zostało zawarte. Kiedy Bóg rzekł,
stało się.
Kiedy
czytam Biblię w ten sposób, rozumiem ją, wiem, że zawsze jest
jeden Bóg. Kiedy zrównano Syna z Ojcem, zaczął się kłopot z
nauką i zaczęto kombinować, szukać w różnych miejscach rzeczy,
które poświadczyłyby, że Syn jest równy Ojcu i wynajdywano te
same tytuły, ale skoro Ojciec uczynił Swego Syna dziedzicem
wszystkich rzeczy, dał Mu też i tytuły, prócz jednego –
Najwyższy nad wszystkimi. Jezus jest najwyższy nad wszelkim
stworzeniem, ale wyższym od Syna jest Ojciec. Tak, jak Ojciec jest
Królem królów, Panem panów, tak Syn jest również Królem
królów, Panem panów, jak Ojciec jest władcą i Syn jest władcą.
Wszystkie te atrybuty zostały dane i Synowi, prócz jednego –
Najwyższy, pozostaje w pozycji Ojca. I kiedy już Synowi wszystko
będzie poddane, wtedy Syn przekaże to Ojcu i sam będzie poddany
Ojcu wobec wszystkich. Dzisiaj na imię Jezusa zginamy kolana, czcimy
Go, szanujemy, cieszymy się Nim, bo taka jest Boża wola i Boża
prawda, ale Syn nie myśli sobie inaczej, niż Ojciec i objawia nam –
przyjdzie czas, kiedy Ja to wszystko oddam Ojcu naszemu, bracie,
siostro. Aby Ojciec był wszystkim w nas wszystkich. Jezus raduje się
tym. Dlaczego odebrać Mu radość, dlaczego do pewnych nauk nie
pasują te słowa, że Syn odda wszystko Ojcu i będzie poddany Ojcu?
Dlatego, że nie jest to Boża prawda, tylko ludzka. Jeśli stoimy w
Bożej prawdzie, każde to Słowo pasuje, nadal jest jeden Bóg –
Bóg bogów, Pan panów, który może wymierzyć sprawiedliwość
każdemu.
I
kiedy patrzymy na Syna chodzącego po ziemi, z jakim wołaniem stawał
On przed Ojcem, który mógł go uchronić od śmierci i ze względu
na swoją bogobojność, na swoją uległość, poddanie się Ojcu,
został zachowany. Jest tylko jeden Bóg nad wszystkimi, dlatego
apostołowie mogli pisać: Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa. On
jest Najwyższy, to jest Ojciec.
Czytamy
dalej list do Kolosan, 1,18-23:
On
także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem,
pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, (19)
ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia
boskości (20)
i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało
się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego. (21)
I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a
uczynki wasze złe były, (22)
teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić
przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych,
(23)
jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie
zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą
usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu stworzeniu pod
niebem, a której ja, Paweł, zostałem sługą.
Apostoł
Paweł pisze o Ojcu. Ojciec to uczynił. Ojciec pojednał nas z Sobą
przez krew Swego Syna. Ojciec przeniósł nas do Królestwa Syna
Swego. Ojciec chce znaleźć nas gotowych, abyśmy byli z Nim teraz i
na zawsze. Ojciec jest tym jedynym Bogiem Najwyższym i Syn uczy nas
modlitwy: Ojcze nasz, święć się imię Twoje. Pamiętajmy o tym.
Syn kocha Swego Ojca. Synowi nie zależy, tak jak diabłu, na
pozycji. Syn jest poddany i jest szczęśliwy, rozumiesz
chrześcijaninie. Syn jest szczęśliwy. Nie potrzebuje
uszczęśliwiaczy. On jest szczęśliwy w tym, że Ojciec jest
szczęśliwy. I my też możemy być szczęśliwi w Duchu Syna, że
Ojciec jest szczęśliwy. A tak będziemy zawsze nieszczęśliwi,
jeśli nie mamy prawdy Syna w sercu swoim. On jest szczęśliwy. On z
radością odda Ojcu wszystko. Będzie szczęśliwy oddając to
wszystko Ojcu, rozumiecie? Bo to, co sprawia radość Ojcu, sprawia
radość i Synowi. Czczę Cię Ojcze – mówi Syn i wysławiam Cię
w zgromadzeniu ludu Twego, Ojcze, Boże Najwyższy. Cudowne jest to.
Jakże cenne i ważne są słowa prawdy.
Księga
Malachiasza, 1,6.7:
Syn
czci ojca, a sługa swojego pana. Jeżeli jestem ojcem, to gdzież
jest moja cześć? A jeżeli jestem panem, to gdzież jest bojaźń
przede mną? - mówi Pan Zastępów do was, kapłani, którzy
gardzicie moim imieniem. Wy jednak mówicie: W czym wzgardziliśmy
twoim imieniem? Oto,
w tym, że ofiarujecie na moim ołtarzu pokarm nieczysty.
To,
co zbywa, to co byle jakie, nie z całej myśli, nie z całej duszy,
nie z całego serca, to, co zbywa. Nie. Wszystko, co najpiękniejsze,
najcenniejsze, najważniejsze musi popłynąć w kierunku Ojca,
poprzez Jego Syna Umiłowanego. Oczyszczeni krwią Baranka, mówimy
: Ojcze.
Księga
Malachiasza, 2,10:
Czy
nie mamy wszyscy jednego Ojca? Czy nie jeden Bóg nas stworzył?
Dlaczego oszukujemy się wzajemnie i bezcześcimy przymierze naszych
ojców?
On
stworzył wszystko. On wyrzekł Słowo, a w Słowie było życie. Tym
Słowem jest Jezus. Ale kto je wyrzekł? – Ojciec Najwyższy. On
rzekł i stało się. A Słowo nie biegnie „tak”, lecz biegnie i
czyni to, z czym zostało posłane, tak czytamy w Ks. Izajasza.
Piękny obraz, prawda? Piękny obraz tego jednego Boga - Ojca. On
wszystko daje. Daje Synowi, daje nam i z tej cudownej miłości Syn
ze swoją krwią dzisiaj wstawia się za tobą i za mną przed
obliczem Ojca. Wstawia się, oręduje za nami, przed Najwyższym.
Piękne, prawda? Nadal jest Ten jeden Najwyższy – wszystko ku
Niemu i wszystko zgodnie z Jego wolą.
W
2 liście do Koryntian 4,4 czytamy o chwale Chrystusa, który
jest obrazem Boga.
W liście do Kolosan 1,15.16 - On
jest obrazem Boga niewidzialnego.
W liście do Hebrajczyków 1, 1-4: On,
który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty.
Tak czytamy o Synu - widziałeś Mnie, widziałeś Ojca.
A
o nas – list do Rzymian 8,29:
aby się stali podobni do obrazu Syna jego.
1
list do Koryntian 15,49:
Przeto,
jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak będziemy nosili też
obraz niebieskiego człowieka.
2
list do Koryntian 3,17.18:
My
wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle
chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w
chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem.
List do Kolosan 3,10:
A
przyoblekli nowego, który się odnawia ustawicznie ku poznaniu na
obraz tego, który go stworzył.
I list Jana 3,2:
Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, gdyż
ujrzymy go takim, jakim jest.
Podobni
do Niego. Ojciec okazał się w Swoim Synu, On jest obrazem Boga
niewidzialnego i wszyscy na podobieństwo Jego Syna jesteśmy
przemieniani przez Ojca, jak czytamy w liście do Rzymian. Piękne,
prawda? I wszystko czyni Ten jeden, Ten jeden. I to jest prawda
ewangelii, prawda, z którą też przyszedł do nas Boży Syn.
Rozumiecie? Mogę używać rozumu, mogę używać normalności
patrzenia na Słowo Boże. Nie muszę mówić: „no, nie mam pojęcia
jak to się tam dzieje”. Wiem, jak to się dzieje. Ten Jeden
decyduje o wszystkim. Biblia pokazuje mi wyraźnie, Biblia jest dla
prostaczków. Jest jeden Bóg, jeden Pan i jeden Duch, jeden Kościół
i jeden chrzest. Syn jest poddany i czyni wszystko, co chce Ojciec.
My jesteśmy przeznaczeni do tego, by być podobnymi do Jezusa i
czynić wolę Ojca. I Syn przyjdzie z gniewem Ojca, aby sprawić sąd.
To, co jest dla nas dzisiaj, napisane jest w Biblii i mówi o tym
Jezus, prorocy i apostołowie. To jest cząstkowe, prawda? Ale ja
chcę, by moje serce drżało z miłości, z bojaźni, z szacunku do
Boga. Chcę wiedzieć, że Temu Najwyższemu oddaję chwałę, kiedy
wzywam imienia Syna Jego, Jezusa Chrystusa. Jezus mówi: jeśli
będziecie przychodzić do Ojca w imieniu moim, dam wam to, aby
Ojciec był uwielbiony w was. Dzisiaj tą władzę Ojciec dał Swemu
Synowi, żeby Syn dawał nam. Kiedy przychodzimy do Ojca prosić, Syn
daje nam to, by Ojciec był uwielbiony. Uwielbię Cię Ojcze w
zgromadzeniu. Kto wzywa imienia Jezusa, zbawiony będzie. Cudowne.
Nie
muszę być nie wiem jak mądry, ileś szkół skończyć, żeby
czytając tą Biblię, pojąć to. Mogę być pewny, ponieważ tak
ona mówi. Niech Bóg będzie uwielbiony, Ten jeden Bóg, który
decyduje o wszystkim, który decyduje o tym, co ma się dziać z Jego
Synem, co ma się dziać z Duchem, co ma się dziać, z ludźmi,
który decyduje o wszystkim. Nie ma, nie było i nie będzie równego
Mu, tak jak czytamy ze Słowa. On jest Najwyższy i będzie Najwyższy
i będziemy z Nim, a On będzie w nas, w całej pełni. Niech będzie
uwielbione imię Jego za wszystko, co czyni wobec nas. Niech Jego
Duch napełnia nas chwałą poddawania się Jego woli w tym imieniu
uwielbionego Jego Syna Jezusa Chrystusa. Niech porusza się w nas
wszystko, niech równowaga tych wszystkich postaw naszego życia
wobec Boga okazuje, że jesteśmy zdobyci przez Jezusa dla chwały
Tego, który Go posłał, abyśmy w duchu, duszy i ciele cześć Mu
oddawali, bo Bóg szuka takich, którzy tak by oddawali Mu cześć.
Bóg jest Bogiem duchów i Duch strzeże nas, byśmy pilnowali się,
ponieważ wracamy do Niego, by być z Nim na zawsze. Bogu chwała za
Jezusa, za Słowo, które stało się ciałem, za Biblię.
Demony
wierzą i drżą. To, że wiem, że jest Jeden, wiele mi daje, ale ja
muszę słuchać się Go, muszę do Niego całym sercem należeć. On
musi być decydentem w moim życiu. Po to posłał Syna, by osiągnąć
to, prawda? Syn przelał krew, by oczyścić mnie z moich grzechów,
żeby ta relacja z Ojcem została związana, żebym dzisiaj mógł
mówić: Abba, Ojcze, a On by mógł powiedzieć: mój synu, w moim
Pierworodnym. Jest tylko jeden Syn, w którym można być synem, to
jest Jezus Chrystus. Chwała Bogu za to. Amen.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz