sobota, 11 października 2014

JEDEN NAJWYŻSZY BÓG


Będziemy chcieli dzisiaj mówić o bardzo ważnej sprawie, dla każdego z nas, bardzo ważnej. Chcemy też prosić Pana, by pomógł nam, abyśmy doświadczali też, że jest to dla nas bardzo ważne, aby mieć otwarte serca, gdyż Słowo Boże chce pokazywać nam Tego, który jest, który był i który ma przyjść i chce, abyśmy doświadczali wielkiego uniżenia przed Nim, uświadomienia sobie, jak Wielki jest Ten i jak każdy z nas powinien nieustannie pragnąć, by oddać Mu chwałę tak, jak jest On tego godzien. Gdzieś umknęło to spośród ludzi i człowiek żyje w takim doświadczeniu rozumowego podchodzenia i brakuje uwielbienia, brakuje takiego poruszenia, by oddać chwałę Temu, który jest ponad wszystkim. Tak jak w świątyni była pewnego rodzaju atmosfera uwielbienia, oddania chwały, było miejsce najświętsze i tam tylko raz w roku mógł wejść arcykapłan i to nie bez ofiary. Był nastrój oddania chwały. Ten nastrój oddania chwały nie może umknąć z serca świątyni, którą my dzisiaj jesteśmy. A umyka, dlatego, że człowiek dzisiaj zagubił patrzenie na Tego, dla Którego jesteśmy. Wrogowi udało się odwrócić uwagę od tego, po co staliśmy się świątynią i dla kogo nią jesteśmy i skierować uwagę na to tylko, że jesteśmy zbawieni, uratowani, mamy wieczność i takie inne rzeczy – „to co potrzebne mi już mam, wystarczy mi”. Ale czy wystarczy to Bogu?
Będziemy dzisiaj chcieli mówić o Bogu, o tym, co On sam dał, by zostało napisane w Biblii, żeby do Jego dzieci docierała prawda. Nasza uwaga będzie skierowana na Synu Jego, Jezusie Chrystusie, by też patrząc na Syna rozpoznać to przesłanie dla każdego z nas, abyśmy kosztowali, jak cenne są dla nas Słowa Jezusa. Wiecie, to jest coś bardzo poruszającego dla nas, że możemy poznawać Tego, Który wszystko to uczynił, bez Którego nigdy nie byłoby tego wszystkiego i nas. Jakiż to przywilej dla mnie i dla ciebie, jak musimy wydostać się na jasną przestrzeń Słowa Bożego i zobaczyć Tego, który jest niewidzialny i oddać Mu chwałę. Daniel trzy razy dziennie szedł i oddawał Mu chwałę i uznawał tego Boga za tak ważnego w swoim życiu, że nawet śmierci nie bał się tak bardzo, jak to żeby zaniedbać oddawanie chwały Bogu. Dzisiejszy człowiek jest zwiedziony i oszukany i nie myśli o tym, że Bóg jest tak godzien chwały i zaniedbuje to, co najważniejsze, a myśli tylko o swoich rzeczach – „jeśli ma jedzenie i picie, fajnie mi jest”. Bóg dał po to swego Ducha, Słowo, żebyśmy wiedzieli, jak On jest, abyśmy w sercu mieli tą powagę, aby czcić Go w duchu i prawdzie.
Dlatego będziemy chcieli ze Słowa Bożego czytać te słowa i patrzeć na tego Boga, aby On stawał przed oczami naszego serca, abyśmy byli gotowi, by czcić Go zgodnie z Jego wolą czystymi ustami, czystym sercem. Tu w tym świecie jest mnóstwo wrogów czyhających na nas, aby zanieczyścić, aby zniekształcić, aby odebrać powagę uwielbienia Boga. Kto uczci Mnie na ziemi? – mówi Pan – kto uczci Mnie? Tylko ten, który zobaczy, jak wielkim jest Ten, Który posłał swego Syna tu na ziemię. Trzeba widzieć Jego wielkość, Jego majestat, Jego chwałę. Nie na daremno Syn chodził po tej ziemi. Przecież Boga nikt nigdy nie widział i widzieć nie może, jeśli ktoś zobaczyłby, od razu umarłby. Ojca widział Syn i On może powiedzieć nam prawdę o Ojcu.
To dzisiejsze rozważanie słowa niech ma też taki swój tytuł:
Jeden jest Bóg, Któremu nigdy nikogo nie było równego i nie będzie. On jest, był, i będzie zawsze Najwyższy.
I będziemy chcieli ze Słowa Bożego wykazywać, jak Słowo Boże mówi o tym. Jeden jest Bóg, Któremu nigdy nikogo nie było równego i nie będzie. On był, jest i zawsze będzie Najwyższy.
Otwórzmy list do Hebrajczyków, drugi rozdział, od 12 – 13 wiersza. Nie będę czytał całych tych miejsc, chcę tylko pokazać ze Słowa Bożego to, czym teraz zajmujemy się, w powadze i szacunku do Boga, Który patrzy, słucha, bada i wyrokuje, czy to jest zgodne z Jego wolą, Jego prawdą, czy też nie. Wypisałem sobie te wersety z przekładu grecko – polskiego, nie po to, by mądrzej mówić, ani dlatego, że Biblia Warszawska jest zła i trzeba wyrzucić ją, mieć jakieś specjalne przekłady, tylko dlatego, że może bardziej jak w tej Grece zostało to ułożone. Będziemy chcieli czytać słowo po słowie tak, jak ułożone jest to w tej Grece:
Ten, zarówno bowiem uświęcający, jak ci uświęcani, z jednego wszyscy. Kto jest uświęcającym? – Jezus. Kto to są uświęcani? – my. Z jednego wszyscy. Oznajmię imię Twe braciom moim, w środku wywołanych wysławię hymnem Cię. Tak mówi Jezus. Jezus mówi: Ojcze, Ja oznajmię imię Twe braciom moim. W środku wywołanych, inaczej zgromadzenia, wysławię hymnem Cię – tak mówi Jezus. Jesteśmy w zgromadzeniu i Pan chce uwielbić tu Ojca, chce by w naszych sercach była pieśń Syna, synów, pieśń chwały, pieśń prawdziwa, naprawdę kierowana Duchem Bożym.
5 Moj.6,4 wiersz, z przekładu hebrajsko- polskiego:
Słuchaj, Izraelu! JHWH Bogiem naszym, JHWH jedyny. Są to inicjały imienia Bożego. On jest jedyny.
Ewangelia Marka, 12,29.30 wiersz:
Odpowiedział Jezus, że pierwsze jest: Słuchaj Izraelu! Pan Bóg, nasz Pan jeden jest. To mówi również Syn, będąc na ziemi. Mówi: Pamiętaj. Nadal jest to prawda – On jest Jeden. Skoro Syn również mówi to samo, że Bóg jest jeden, to znaczy, że jest jeden.
List do Rzymian 3, 29.30: Skoro jeden Bóg.
1 list do Koryntian 8,5.6: Ale nam jeden Bóg, ten Ojciec.
List do Efezjan 4,6: Jeden Bóg i Ojciec wszystkich.
1 list do Tymoteusza 2,5: Jeden bowiem Bóg.
Ewangelia Jana 17,3: Aby poznawali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga.
List Jakuba 2,19: Ty wierzysz, że jeden jest Bóg, pięknie czynisz. Demony wierzą i drżą z lęku.
Pięknie czynisz, jeśli wierzysz, że jest jeden Bóg, demony wierzą i drżą z lęku, gdyż ten Jeden wydał już na nie wyrok i nie ma innego, kto mógłby zmienić to.
Juda, 4 wiersz: Wślizgnęli się bowiem jacyś ludzie od dawna zawczasu zapisani na ten sąd, bezbożni, Boga naszego łaskę zamieniający na rozpasanie i Tego jedynie Władcę i Pana naszego Jezusa, Pomazańca, odrzucają.
Księga Malachiasza 2,10, też z przekładu hebrajsko -polskiego:
Czy nie Ojciec jeden dla wszystkich nas? Czy nie Bóg jeden stworzył nas? 15 wiersz: I nie jeden uczynił, a reszta duchem mu? I czego Jeden szuka? Potomstwa Boga i będziecie strzeżeni przez ducha waszego i na żonie młodości twojej nie dopuścisz się zdrady.
Ten jeden Bóg decyduje o każdej sprawie i w różnych miejscach Biblii spotykamy, że On jest jeden. Jeden to znaczy jeden. Jeden, Któremu nikt nigdy nie był i nie będzie równy. Jest tylko jeden taki Bóg i to jest Ojciec. Tak mówi Słowo Boże.
Jest takie słowo – „jedno”, ale słowo „jedno”, nie znaczy jeden. Możemy być jedno ze sobą w jakiejś sprawie, ale nie znaczy, że jesteśmy „jeden”. Może być dwóch, trzech jednomyślnych w jakiejś sprawie, ale nie znaczy, że to jest „jeden”.
Na przykład w Ewangelii Jana, 10,28.30 Pan Jezus mówi: Ojciec mój, ten dał mi, od wszystkich większym jest. Ja i Ojciec jedno jesteśmy. Jezus mówi: Ojciec mu dał, od wszystkich Ojciec jest większy i On i Ojciec jedno są.
W Ewangelii Jana 14,28 Pan Jezus mówi: Ojciec większy ode mnie jest..
Są jedno, ale Ojciec większy jest. On jest jeden, Najwyższy.
W Ewangelii Mateusza, kiedy Pan Jezus uczył modlić się, powiedział:
Gdy się modlicie, tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja jak w niebie, tak i na ziemi.
Kiedy uczył swoich uczniów modlić się, powiedział: wy tak się módlcie – Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje. Syn uczy modlitwy do Ojca.
Spójrzymy na takie słowo, które pojawia się w Biblii, a ono brzmi – Najwyższy. Jest takie słowo w Biblii – Najwyższy. Nie wysoki, nie wyższy, tylko najwyższy. To znaczy, że nie ma nikogo, kto mógłby stanąć obok i być równym Jemu. On jest Najwyższy. Będziemy chcieli prześledzić to słowo poprzez Biblię, do kogo ono odnosi się – Najwyższy.
1Mojż. 14, 18 -23 wiersza z przekładu hebrajsko – polskiego:
A był on kapłanem Boga Najwyższego. Błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego i błogosławiony Bóg Najwyższy. Podnoszę ręce moje do JHWH Boga Najwyższego Stwórcy nieba i ziemi.
Tak już w pierwszej księdze Mojżeszowej, w powyższym fragmencie, czytamy, że na drodze Abrama pojawia się kapłan Boga Najwyższego, ten, który jest w podobieństwie do Syna, trwa na wieki. A więc przychodzi on od Najwyższego Boga.
List do Hebrajczyków, 7, 1-3, przekład grecko-polski:
Kapłan Boga Najwyższego, upodobniony do Syna trwa jako kapłan ciągle. Na zawsze, nie przerwanie, ciągle. Jest arcykapłanem Boga Najwyższego. Musi drżeć serce nasze. Apostoł Paweł dobrze pisał: z bojaźnią i drżeniem zbawienie swoje sprawujcie. Kiedy masz do czynienia z Najwyższym Bogiem i wiesz, że nie ma innego, kto mógłby zmienić Jego decyzje. Od Niego wszystko zależy.
5Mojż.32, 8, z hebrajsko - polskiej:
Jak to rozdawał dziedzictwo Najwyższy narodom.
Job 34,12 z Biblii Warszawskiej:
Bo to jest pewne, że Bóg nie popełnia bezprawia i Najwyższy nie łamie prawa.
Psalm 9, 2. 3, z Biblii Tysiąclecia:
Chwalę cię Jahwe całym sercem, psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.
Psalm 18, 14, Biblia Tysiąclecia:
Jahwe odezwał się z nieba grzmotem. To głos swój dał słyszeć Najwyższy.
Czy doznajesz, jak to słowo Najwyższy przenika twoje serce?
Psalm 47, 2.3,BT:
Bo Jahwe, Najwyższy.
Po co to słowo Najwyższy zostało zapisane? – by przejąć człowieka rzeczywistością. Jest ktoś Najwyższy i ten Najwyższy jest Bogiem waszym.
Psalm 57, 2-4, BW:
Wołam do Boga Najwyższego.
Psalm 73,11, BT:
I mówią: jakże Bóg może widzieć? Czyż Najwyższy posiada wiedzę? Tak sobie drwili niektórzy.
Psalm 77, 11-14, BT:
To dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego.
Psalm 78, 17. 35. 56, BT:
Obrażali Najwyższego w kraju suchym.
I przypomnieli sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich Zbawicielem.
Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego.
Dużo miejsc, prawda, które mówią – Najwyższy. Dlaczego używali tego tytułu – Najwyższy? Dlatego, że było mnóstwo różnych bogów na tej ziemi, ale tylko jeden jest Najwyższy.
Psalm 83,19, BT:
Niechaj poznają ciebie i wiedzą, że Ty masz na imię Jahwe, że tylko sam jesteś Najwyższy nad całą ziemią.- sam Najwyższy
Psalm 86, 8-10, BT:
Nie ma wśród bogów równego Tobie, tylko Ty jesteś Bogiem.
Psalm 87,5, BT:
O Syjonie zaś powie: Każdy na nim się narodził, a Najwyższy sam go umacnia.
Psalm 92,2, BT:
Dobrze jest dziękować Jahwe i śpiewać imieniu Twemu, Najwyższy.
Psalm 136,2, BT:
Chwalcie Boga nad bogami, bo Jego łaska na wieki.
Przeczytamy teraz o tym, który próbował coś osiągnąć i nie powiodło mu się. Księga Izajasz 14, 11-15, z hebrajsko - polskiej:
Jakże spadłeś z niebios jaśniejąca gwiazdo, synu jutrzenki. Zostałeś rozbity o ziemię, zwycięzco nad narodami. A ty mówiłeś w sercu swoim: do niebios wstąpię, ponad gwiazdami Boga ustawią mój tron. I zasiądę na górze zgromadzeń, na krańcach północy, wstąpię na szczyty obłoków, będę podobny do Najwyższego. Chciał się zrównać z Najwyższym i został strącony, rozbity o tą ziemię.
Księga Daniela, 3,32.33, BW:
Postanowiłem oznajmić o znakach i cudach, których na mnie dokonał Bóg Najwyższy.
Księga Daniela 4,14:
Aby żyjący poznali, że Najwyższy ma moc nad królestwem ludzkim.
Księga Daniela 5,18.21:
Królu! Bóg Najwyższy dał królestwo, wielkość, chwałę i dostojeństwo twojemu ojcu Nebukadnesarowi.
Że Bóg Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzkim i ustanawia nad nim kogo chce.
I cały czas ten tytuł - Najwyższy – towarzyszy słowu Bóg. Dlaczego? Dlatego, że On jest Najwyższy. To jest prawda. Jeden – Najwyższy.
Ewangelia Łukasza, 1,76, BW:
A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi Jego. O Janie było proroctwo – a ty będziesz prorokiem Najwyższego, tego jednego Boga.
Dzieje Apostolskie 7,48-50, BW:
Ale Najwyższy nie mieszka w budowlach rękami uczynionych, jak mówi prorok: Niebo jest tronem moim, a ziemia podnóżkiem stóp moich; jaki dom zbudujecie mi, mówi Pan, albo jakie jest miejsce odpocznienia mego? Czy nie moja ręka uczyniła to wszystko?
1 Księga Królewska 8, 27:
Oto niebiosa i niebiosa niebios nie mogą cię ogarnąć.
Psalm 113,5.6:
I patrzy w dół na niebo i na ziemię.
W Dziejach Apostolskich 17,28 czytamy: W Nim żyjemy i w Nim poruszamy się. Boga nikt nigdy nie widział. On ogarnia sobą wszystko. Pomyśl, jak cudowne jest to, że Ten Najwyższy wyszedł naprzeciw nas, aby nas z Sobą pojednać. Pomyśl, że Ten Najwyższy chce cię uratować, nie chce, abyś zginął, czy zginęła, że tak Ten Najwyższy umiłował, że dał Swego Syna, abyśmy mogli być zbawieni. Najwyższy, Ten, któremu należy się chwała z całego serca, z całej duszy, myśli i siły.
A więc czytaliśmy słowa, które pokazywały, że jest jeden i jest Najwyższy.
List do Hebrajczyków 6,13, BW:
Gdy bowiem Bóg dał Abrahamowi obietnicę, a nie miał nikogo większego, na kogo by przysiąc, przysiągł na siebie samego.
Zawsze przysięga się na kogoś mocniejszego od siebie, a On nie miał nikogo, kto był mocniejszy, przysiągł na Siebie, bo jest Najwyższy. Zwróćcie uwagę, bo myślę, że wielu ludzi nie zwróciło dotychczas uwagi na te słowa, kiedy Jezus Chrystus ma przyjść na ziemię.
Otwórzmy Ewangelię Łukasza 1,31-35 wiersza, z tej grecko-polskiej:
I oto poczniesz w łonie i urodzisz syna i nazwiesz imię jego, Jezus. Ten będzie wielki i Synem Najwyższego nazwany będzie. I da mu Pan ten Bóg, tron Dawida, ojca jego i królować będzie nad domem Jakuba na wieki, a Królestwu jego nie będzie końca. Duch Święty przyjdzie na ciebie i moc Najwyższego ocieni cię, dlatego i to narodzone święte nazwane będzie Synem Boga. Inaczej Synem Najwyższego – Synem Boga. Kiedy przychodzi anioł do Marii i mówi te słowa, mówi, że Jezus jest Synem Najwyższego. Nadal Najwyższy jest jeden i On jest Ojcem Jezusa.
Psalm 91, 1-16 wiersza, wybrane fragmenty z BT:
Kto przebywa w pieczy Najwyższego i mieszka w cieniu Wszechmogącego, mówi do Jahwe: „Ucieczko moja i Twierdzo moja, Boże, któremu ufam”. Bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach. Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień.
Do kogo odnosi się to? Czyż diabeł nie użył właśnie tego, by kusić Jezusa? W Ewangelii Łukasza 4,9-13 czytamy jak diabeł użył tego: „jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół” – napisano, że Bóg nie pozwoli, byś uraził o kamień nogi swojej.
Ewangelia Łukasza 8,28, gdzie demony wołały do Jezusa, BW:
Cóż ja mam z tobą, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Tytuł „najwyższy” oznacza najwyższy.
Również Izraelici, jako członkowie narodu, których Bóg wywołał z Egiptu, aby wprowadzić ich do ziemi obiecanej, czytamy w Psalmie 82, 1-8, BT:
Bóg powstaje w zgromadzeniu bogów, pośrodku bogów sąd odbywa; dokądże będziecie sądzić niegodziwie i trzymać stronę występnych? Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym, wymierzcie sprawiedliwość nieszczęśliwemu i ubogiemu. Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza, wyrwijcie go z ręki występnych. Lecz oni nie pojmują i nie rozumieją, błąkają się w ciemnościach: cała ziemia chwieje się w posadach. Ja rzekłem – jesteście bogami i wszyscy synami Najwyższego. Lecz wy pomrzecie jak ludzie, jak jeden mąż, książęta poupadacie. O Boże, powstań, odbądź sąd nad ziemią, bo wszelkie narody są Twoją własnością.
Chociaż byli nazwani synami Najwyższego i chociaż nazwani byli bogami, czekała ich śmierć, bo Najwyższy Bóg decyduje o wszystkim.
Ewangelia Jana 10, 31-36, czytam urywek:
Za dobry czyn nie kamienujemy cię, ale za bluźnierstwo, że ty człowiekiem będąc czynisz siebie Bogiem. Odpowiedział im Jezus: Czyż nie jest napisane w prawie waszym, że: „Ja rzekłem bogami jesteście?” Jeśli tamtych nazwał bogami, do których Słowo Boga stało się( nie może zostać uchylone Pismo), o Tym którego Ojciec uświęcił i wysłał na świat, wy mówicie, że bluźnisz, bo powiedziałem - Synem Boga jestem?
Słowo nie może być zmienione. W zgromadzeniu bogów zasiadał Bóg. To byli Jego synowie, Jego dzieci – Izrael. On zasiadał między nimi, przemawiał do nich przez proroków. Kiedy błogosławił im, jakże byli pełni chwały. Ale nikt nie ma prawa czynić zła.
Ewangelia Łukasza 6,35.36 z przekładu grecko- polskiego:
Lecz miłujcie wrogów waszych, dobrze czyńcie, pożyczajcie, niczego nie spodziewając się w zamian i będzie zapłata wasza wielka i będziecie synami Najwyższego, bo On przyjemny jest dla niewdzięcznych i złych. Stawajcie się litościwi, jako Ojciec wasz litościwy jest.
Zobaczcie jakie pouczenie do mnie i do ciebie kieruje się – dzisiaj jesteś Synem Najwyższego, ale i Paweł mówi: ale jeśli nie wytrwasz w Jego dobroci, to i ciebie odetnie tak, jak odciął tamtych. On decyduje. Nie możesz sobie pomyśleć: no to jestem jako Bóg, mogę robić co chcę. Nie. On jest sprawiedliwy i każdy będzie musiał być ukarany, kto czyni zło, bez względu na osobę. Jakże trzeba przed Nim uniżyć się i wiedzieć, że od Niego zależy wszystko.
Wiemy również, że jest bóg tego świata, inaczej tego wieku - 2 list do Koryntian 4,3.4, BW:
A jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla tych, którzy giną, w których bóg świata tego zaślepił umysły niewierzących, aby im nie świeciło światło ewangelii o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga.
Boga nikt nigdy nie widział i widzieć nie może, ale można było Go zobaczyć w Jezusie. On jest obrazem Boga. Ale bóg tego świata zasłania to, próbuje oszukać.
A więc Jezus Chrystus jest Synem Najwyższego. Jezus nigdy nie mówił niczego innego, jak tylko to, że jest to prawda. Kiedy mówił: Ojciec większy jest ode mnie – mówił prawdę. Jest Synem Najwyższego. Nie upierał się przy tym, by być równym, uniżył się, poddał się. Nie próbował zrobić tego, co zrobił szatan, który chciał się zrównać z Bogiem, jak czytaliśmy, prawda? – usiąść na górze, zrównać się z Najwyższym. I został rozbity o ziemię. Jezus nieustannie głosi tę prawdę, cały czas: to Ojciec działa we Mnie, to Ojciec powiedział mi, co mam mówić, Ja czynię to, co widziałem u Ojca mego. On jest Najwyższy. Nie ma problemu, że jest jeden Bóg. Biblia jest wyraźna – jest jeden Bóg – Najwyższy, jeden, nie ma obok siebie żadnego innego, równego Mu. Jeden jest tylko Bóg – Izraelu, jeden jest tylko Bóg, który jest Najwyższy. Są bogowie, ludzie. Pan Jezus mówi: Słowo Boże mówi prawdę – bogami jesteście. Nie można tego zmienić. Są ludzie, jest bóg tego świata, tego wieku – diabeł, ale Bogiem Najwyższym jest Ojciec.
Chwała Syna Boga Najwyższego.
List do Hebrajczyków, 1,1-4:
Bóg u kresu tych dni przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył. On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy i stał się o tyle możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię.
Bóg ustanowił Syna dziedzicem wszystkich rzeczy, to jest chwała Syna Boga Najwyższego.
List do Filipian 2, 5-11:
Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej, dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią i aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
Najwyższy uczynił to – wywyższył swego Syna, aby każde kolano zgięło się przed Nim na niebie, na ziemi i pod ziemią. To uczynił Najwyższy ze swoim Synem, dlatego, że Syn uniżył się, poddał się swemu Najwyższemu Ojcu i Bóg wywyższył Go. To jest prawda Biblii.
Dzieje Apostolskie 4,12:
I nie ma w nikim innym zbawienia: albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
Jest tylko jedno imię. Ojciec – Bóg Najwyższy ustanowił to imię: Jezus, Pomazaniec, Jezus Chrystus. I nie ma teraz w nikim innym zbawienia, tylko w tym jednym imieniu. Nawet nie w imieniu Ojca. Ojciec w Synu swoim dał zbawienie, tylko to imię jest nam dane. Jeśli ktoś nie chciałby przyjąć Syna, nie może być zbawiony u Ojca. Ojciec zadecydował – zbawienie jest tylko w imieniu Jego Syna. Tak wywyższone jest to imię, tak wywyższył je Najwyższy, który nadal jest wyższy od Jezusa. Ale dla nas ustanowił On, że nie ma dla nas zbawienia poza Jego Synem. Dopiero w Synu jest zbawienie. On może podjąć każdą decyzję, do Niego należy pełna władza, całkowita władza.
Dzieje Apostolskie 2,32-36:
Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my świadkami jesteśmy; wywyższony tedy prawicą Bożą i otrzymawszy od Ojca obietnicę Ducha Świętego, sprawił to, co wy teraz widzicie i słyszycie. Albowiem nie Dawid wstąpił do nieba, powiada bowiem sam:
Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twych podnóżkiem stóp twoich. Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście.
Wywyższył imię, żeby na Jego imię zginało się wszelkie kolano, uczynił Go dziedzicem wszechrzeczy, Panem i Chrystusem uczynił Go Bóg Najwyższy. Jezus przyjął to od swego Ojca.
1list Jana 4, 2-4:
Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest. Wy z Boga jesteście, dzieci, i wy ich zwyciężyliście, gdyż Ten, który jest w was, większy jest aniżeli ten, który jest na świecie.
Jezus jest postawiony ponad wszystkim, ponad wszystkie te rzeczy, wszelkie stworzenie i my możemy być tego pewni, że większy jest w nas Chrystus od wszystkiego, co jest na zewnątrz. W imieniu Jezusa dzieją się te wszystkie rzeczy; i demony są wypędzane i ludzie są uzdrawiani, wszystko w tym imieniu. Jakże potężnie wywyższył imię swego Syna Ojciec. Możemy patrzeć na to i podziwiać wspaniałomyślność Ojca, który daje to swemu Synowi, ale również wierność swego Syna, który czyni nadal wszystko, co jest zgodne z wolą Ojca.
Ewangelia Mateusza 28, 18-20:
A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana jest mi wszelka moc na niebie i na ziemi.
Dana mi jest wszelka moc od Najwyższego na niebie i na ziemi. Mogę uczynić wszystko. O, cudowne, prawda? Niech serca nasze rosną. Kiedy jesteśmy pojednani w Chrystusie z Najwyższym i kiedy my w Chrystusie mamy tą świętą pozycję, wiemy, że Jezus, nasz Pan i Władca ma moc na niebie i na ziemi uczynić wszystko.
1 list do Koryntian 8,6 b:
jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko istnieje i przez którego my także istniejemy.
Jeden Pan. Pan panów i Król królów. On jest nad wszystkimi panami, nad wszystkimi królami, wywyższony Boży Syn i to czyni jeden Bóg.
1list do Koryntian 15, 22-28:
Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. (23) A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia, (24) potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu Ojcu, gdy zniszczy wszelką zwierzchność oraz wszelką władzę i moc…. wtedy też i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.
A więc przyjdzie czas, kiedy Syn odda tą władzę, którą dostał od Ojca z powrotem. Najwyższy nadal jest najwyższy i On jest jeden. Po co byłoby komu coś oddawać, skoro to jest tak równo moje, jak i twoje. A jednak Bóg ma być wszystkim we wszystkich. Najwyższy ma być najwyższy w każdym z nas. Na ten czas wywyższone jest imię Syna Jego i w tym imieniu mamy zbawienie. Chwała Bogu za Jego łaskę. Jezus mówi: wierzycie w Boga i we mnie wierzcie, dana mi jest moc na niebie i na ziemi, aby przygotować was do spotkania z Najwyższym. A kto ma czyste serce będzie Boga oglądać –zobaczy Najwyższego. Jezus mówi: na ten czas widziałeś Mnie Filipie, widziałeś Ojca. Taki jest Ojciec. Jezus jest obrazem Boga Najwyższego. Taki jest Bóg, ale jeszcze nikt nie widział Boga bezpośrednio. Poprzez Syna, poprzez Słowa, ale nigdy twarzą w twarz. Ale Jezus mówi, że ci, którzy będą w Nim trwać, będą mieć czyste serce, Boga oglądać będą. On ogarnia sobą wszystko, wszystko, jest w Nim. Zobaczcie, jak potężny jest ten Bóg jeden Najwyższy. Piękne słowa, które zapisane są w Biblii pokazują nam tę rzeczywistość.
A więc możemy powiedzieć, że Najwyższy ustanowił Syna swego dziedzicem wszechrzeczy, życiem, sędzią, Panem i Chrystusem, uwierzytelnił Go, wywyższył i obdarzył imieniem, które jest ponad wszelkie imię, posadził po Swojej prawicy, uczynił Głową Kościoła, uczynił też arcykapłanem, który wstawia się teraz za nami. Wszystko to uczynił Najwyższy, tak czytamy w Biblii. Jest jeden Bóg Najwyższy, nie ma Mu równego. On decyduje o wszystkim od początku do końca.
I kiedy czytamy list do Kolosan 1, 9 –17:
Dlatego i my od tego dnia, kiedy to usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić i prosić, abyście doszli do pełnego poznania woli jego we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu, (10) abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga, (11) utwierdzeni wszelką mocą według potęgi chwały jego ku wszelkiej cierpliwości i wytrwałości, z radością (12) dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w dziedzictwie świętych w światłości, (13) który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna swego umiłowanego, (14) w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. (15) On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, (16) ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. (17) On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane.
Na początku było Słowo, a w nim było życie. Wszystko w tym Słowie już było zawarte, co zostało uczynione. Przez Słowo i dla Słowa wszystko zaistniało. Wszystko to poddane Mu zostało, jako dziedzicowi. Pięknie pisze tu apostoł, pięknie pokazuje tą świętą prawdę. Ojcu chwała za wszystko. To Ojciec przeniósł mnie do Królestwa Jezusa, Syna Swego, abym żył w tym Królestwie, uczynił mnie swoim dzieckiem, zrodził mnie w swoim Synu, żebym miał naturę od Ojca, abym cieszył się dobrem, a brzydził złem. To czyni Ojciec. Wszystko w tym Słowie zostało zawarte. Kiedy Bóg rzekł, stało się.
Kiedy czytam Biblię w ten sposób, rozumiem ją, wiem, że zawsze jest jeden Bóg. Kiedy zrównano Syna z Ojcem, zaczął się kłopot z nauką i zaczęto kombinować, szukać w różnych miejscach rzeczy, które poświadczyłyby, że Syn jest równy Ojcu i wynajdywano te same tytuły, ale skoro Ojciec uczynił Swego Syna dziedzicem wszystkich rzeczy, dał Mu też i tytuły, prócz jednego – Najwyższy nad wszystkimi. Jezus jest najwyższy nad wszelkim stworzeniem, ale wyższym od Syna jest Ojciec. Tak, jak Ojciec jest Królem królów, Panem panów, tak Syn jest również Królem królów, Panem panów, jak Ojciec jest władcą i Syn jest władcą. Wszystkie te atrybuty zostały dane i Synowi, prócz jednego – Najwyższy, pozostaje w pozycji Ojca. I kiedy już Synowi wszystko będzie poddane, wtedy Syn przekaże to Ojcu i sam będzie poddany Ojcu wobec wszystkich. Dzisiaj na imię Jezusa zginamy kolana, czcimy Go, szanujemy, cieszymy się Nim, bo taka jest Boża wola i Boża prawda, ale Syn nie myśli sobie inaczej, niż Ojciec i objawia nam – przyjdzie czas, kiedy Ja to wszystko oddam Ojcu naszemu, bracie, siostro. Aby Ojciec był wszystkim w nas wszystkich. Jezus raduje się tym. Dlaczego odebrać Mu radość, dlaczego do pewnych nauk nie pasują te słowa, że Syn odda wszystko Ojcu i będzie poddany Ojcu? Dlatego, że nie jest to Boża prawda, tylko ludzka. Jeśli stoimy w Bożej prawdzie, każde to Słowo pasuje, nadal jest jeden Bóg – Bóg bogów, Pan panów, który może wymierzyć sprawiedliwość każdemu.
I kiedy patrzymy na Syna chodzącego po ziemi, z jakim wołaniem stawał On przed Ojcem, który mógł go uchronić od śmierci i ze względu na swoją bogobojność, na swoją uległość, poddanie się Ojcu, został zachowany. Jest tylko jeden Bóg nad wszystkimi, dlatego apostołowie mogli pisać: Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa. On jest Najwyższy, to jest Ojciec.
Czytamy dalej list do Kolosan, 1,18-23:
On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, (19) ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości (20) i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego. (21) I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a uczynki wasze złe były, (22) teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych, (23) jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu stworzeniu pod niebem, a której ja, Paweł, zostałem sługą.
Apostoł Paweł pisze o Ojcu. Ojciec to uczynił. Ojciec pojednał nas z Sobą przez krew Swego Syna. Ojciec przeniósł nas do Królestwa Syna Swego. Ojciec chce znaleźć nas gotowych, abyśmy byli z Nim teraz i na zawsze. Ojciec jest tym jedynym Bogiem Najwyższym i Syn uczy nas modlitwy: Ojcze nasz, święć się imię Twoje. Pamiętajmy o tym. Syn kocha Swego Ojca. Synowi nie zależy, tak jak diabłu, na pozycji. Syn jest poddany i jest szczęśliwy, rozumiesz chrześcijaninie. Syn jest szczęśliwy. Nie potrzebuje uszczęśliwiaczy. On jest szczęśliwy w tym, że Ojciec jest szczęśliwy. I my też możemy być szczęśliwi w Duchu Syna, że Ojciec jest szczęśliwy. A tak będziemy zawsze nieszczęśliwi, jeśli nie mamy prawdy Syna w sercu swoim. On jest szczęśliwy. On z radością odda Ojcu wszystko. Będzie szczęśliwy oddając to wszystko Ojcu, rozumiecie? Bo to, co sprawia radość Ojcu, sprawia radość i Synowi. Czczę Cię Ojcze – mówi Syn i wysławiam Cię w zgromadzeniu ludu Twego, Ojcze, Boże Najwyższy. Cudowne jest to. Jakże cenne i ważne są słowa prawdy.
Księga Malachiasza, 1,6.7:
Syn czci ojca, a sługa swojego pana. Jeżeli jestem ojcem, to gdzież jest moja cześć? A jeżeli jestem panem, to gdzież jest bojaźń przede mną? - mówi Pan Zastępów do was, kapłani, którzy gardzicie moim imieniem. Wy jednak mówicie: W czym wzgardziliśmy twoim imieniem? Oto, w tym, że ofiarujecie na moim ołtarzu pokarm nieczysty.
To, co zbywa, to co byle jakie, nie z całej myśli, nie z całej duszy, nie z całego serca, to, co zbywa. Nie. Wszystko, co najpiękniejsze, najcenniejsze, najważniejsze musi popłynąć w kierunku Ojca, poprzez Jego Syna Umiłowanego. Oczyszczeni krwią Baranka, mówimy : Ojcze.
Księga Malachiasza, 2,10:
Czy nie mamy wszyscy jednego Ojca? Czy nie jeden Bóg nas stworzył? Dlaczego oszukujemy się wzajemnie i bezcześcimy przymierze naszych ojców?
On stworzył wszystko. On wyrzekł Słowo, a w Słowie było życie. Tym Słowem jest Jezus. Ale kto je wyrzekł? – Ojciec Najwyższy. On rzekł i stało się. A Słowo nie biegnie „tak”, lecz biegnie i czyni to, z czym zostało posłane, tak czytamy w Ks. Izajasza. Piękny obraz, prawda? Piękny obraz tego jednego Boga - Ojca. On wszystko daje. Daje Synowi, daje nam i z tej cudownej miłości Syn ze swoją krwią dzisiaj wstawia się za tobą i za mną przed obliczem Ojca. Wstawia się, oręduje za nami, przed Najwyższym. Piękne, prawda? Nadal jest Ten jeden Najwyższy – wszystko ku Niemu i wszystko zgodnie z Jego wolą.
W 2 liście do Koryntian 4,4 czytamy o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga. W liście do Kolosan 1,15.16 - On jest obrazem Boga niewidzialnego. W liście do Hebrajczyków 1, 1-4: On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty. Tak czytamy o Synu - widziałeś Mnie, widziałeś Ojca.
A o nas – list do Rzymian 8,29: aby się stali podobni do obrazu Syna jego.
1 list do Koryntian 15,49:
Przeto, jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak będziemy nosili też obraz niebieskiego człowieka.

2 list do Koryntian 3,17.18:
My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem. List do Kolosan 3,10:
A przyoblekli nowego, który się odnawia ustawicznie ku poznaniu na obraz tego, który go stworzył. I list Jana 3,2: Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest.
Podobni do Niego. Ojciec okazał się w Swoim Synu, On jest obrazem Boga niewidzialnego i wszyscy na podobieństwo Jego Syna jesteśmy przemieniani przez Ojca, jak czytamy w liście do Rzymian. Piękne, prawda? I wszystko czyni Ten jeden, Ten jeden. I to jest prawda ewangelii, prawda, z którą też przyszedł do nas Boży Syn. Rozumiecie? Mogę używać rozumu, mogę używać normalności patrzenia na Słowo Boże. Nie muszę mówić: „no, nie mam pojęcia jak to się tam dzieje”. Wiem, jak to się dzieje. Ten Jeden decyduje o wszystkim. Biblia pokazuje mi wyraźnie, Biblia jest dla prostaczków. Jest jeden Bóg, jeden Pan i jeden Duch, jeden Kościół i jeden chrzest. Syn jest poddany i czyni wszystko, co chce Ojciec. My jesteśmy przeznaczeni do tego, by być podobnymi do Jezusa i czynić wolę Ojca. I Syn przyjdzie z gniewem Ojca, aby sprawić sąd. To, co jest dla nas dzisiaj, napisane jest w Biblii i mówi o tym Jezus, prorocy i apostołowie. To jest cząstkowe, prawda? Ale ja chcę, by moje serce drżało z miłości, z bojaźni, z szacunku do Boga. Chcę wiedzieć, że Temu Najwyższemu oddaję chwałę, kiedy wzywam imienia Syna Jego, Jezusa Chrystusa. Jezus mówi: jeśli będziecie przychodzić do Ojca w imieniu moim, dam wam to, aby Ojciec był uwielbiony w was. Dzisiaj tą władzę Ojciec dał Swemu Synowi, żeby Syn dawał nam. Kiedy przychodzimy do Ojca prosić, Syn daje nam to, by Ojciec był uwielbiony. Uwielbię Cię Ojcze w zgromadzeniu. Kto wzywa imienia Jezusa, zbawiony będzie. Cudowne.
Nie muszę być nie wiem jak mądry, ileś szkół skończyć, żeby czytając tą Biblię, pojąć to. Mogę być pewny, ponieważ tak ona mówi. Niech Bóg będzie uwielbiony, Ten jeden Bóg, który decyduje o wszystkim, który decyduje o tym, co ma się dziać z Jego Synem, co ma się dziać z Duchem, co ma się dziać, z ludźmi, który decyduje o wszystkim. Nie ma, nie było i nie będzie równego Mu, tak jak czytamy ze Słowa. On jest Najwyższy i będzie Najwyższy i będziemy z Nim, a On będzie w nas, w całej pełni. Niech będzie uwielbione imię Jego za wszystko, co czyni wobec nas. Niech Jego Duch napełnia nas chwałą poddawania się Jego woli w tym imieniu uwielbionego Jego Syna Jezusa Chrystusa. Niech porusza się w nas wszystko, niech równowaga tych wszystkich postaw naszego życia wobec Boga okazuje, że jesteśmy zdobyci przez Jezusa dla chwały Tego, który Go posłał, abyśmy w duchu, duszy i ciele cześć Mu oddawali, bo Bóg szuka takich, którzy tak by oddawali Mu cześć. Bóg jest Bogiem duchów i Duch strzeże nas, byśmy pilnowali się, ponieważ wracamy do Niego, by być z Nim na zawsze. Bogu chwała za Jezusa, za Słowo, które stało się ciałem, za Biblię.
Demony wierzą i drżą. To, że wiem, że jest Jeden, wiele mi daje, ale ja muszę słuchać się Go, muszę do Niego całym sercem należeć. On musi być decydentem w moim życiu. Po to posłał Syna, by osiągnąć to, prawda? Syn przelał krew, by oczyścić mnie z moich grzechów, żeby ta relacja z Ojcem została związana, żebym dzisiaj mógł mówić: Abba, Ojcze, a On by mógł powiedzieć: mój synu, w moim Pierworodnym. Jest tylko jeden Syn, w którym można być synem, to jest Jezus Chrystus. Chwała Bogu za to. Amen.




Będziemy chcieli dzisiaj mówić o bardzo ważnej sprawie, dla każdego z nas, bardzo ważnej. Chcemy też prosić Pana, by pomógł nam, abyśmy doświadczali też, że jest to dla nas bardzo ważne, aby mieć otwarte serca, gdyż Słowo Boże chce pokazywać nam Tego, który jest, który był i który ma przyjść i chce, abyśmy doświadczali wielkiego uniżenia przed Nim, uświadomienia sobie, jak Wielki jest Ten i jak każdy z nas powinien nieustannie pragnąć, by oddać Mu chwałę tak, jak jest On tego godzien. Gdzieś umknęło to spośród ludzi i człowiek żyje w takim doświadczeniu rozumowego podchodzenia i brakuje uwielbienia, brakuje takiego poruszenia, by oddać chwałę Temu, który jest ponad wszystkim. Tak jak w świątyni była pewnego rodzaju atmosfera uwielbienia, oddania chwały, było miejsce najświętsze i tam tylko raz w roku mógł wejść arcykapłan i to nie bez ofiary. Był nastrój oddania chwały. Ten nastrój oddania chwały nie może umknąć z serca świątyni, którą my dzisiaj jesteśmy. A umyka, dlatego, że człowiek dzisiaj zagubił patrzenie na Tego, dla Którego jesteśmy. Wrogowi udało się odwrócić uwagę od tego, po co staliśmy się świątynią i dla kogo nią jesteśmy i skierować uwagę na to tylko, że jesteśmy zbawieni, uratowani, mamy wieczność i takie inne rzeczy – „to co potrzebne mi już mam, wystarczy mi”. Ale czy wystarczy to Bogu?
Będziemy dzisiaj chcieli mówić o Bogu, o tym, co On sam dał, by zostało napisane w Biblii, żeby do Jego dzieci docierała prawda. Nasza uwaga będzie skierowana na Synu Jego, Jezusie Chrystusie, by też patrząc na Syna rozpoznać to przesłanie dla każdego z nas, abyśmy kosztowali, jak cenne są dla nas Słowa Jezusa. Wiecie, to jest coś bardzo poruszającego dla nas, że możemy poznawać Tego, Który wszystko to uczynił, bez Którego nigdy nie byłoby tego wszystkiego i nas. Jakiż to przywilej dla mnie i dla ciebie, jak musimy wydostać się na jasną przestrzeń Słowa Bożego i zobaczyć Tego, który jest niewidzialny i oddać Mu chwałę. Daniel trzy razy dziennie szedł i oddawał Mu chwałę i uznawał tego Boga za tak ważnego w swoim życiu, że nawet śmierci nie bał się tak bardzo, jak to żeby zaniedbać oddawanie chwały Bogu. Dzisiejszy człowiek jest zwiedziony i oszukany i nie myśli o tym, że Bóg jest tak godzien chwały i zaniedbuje to, co najważniejsze, a myśli tylko o swoich rzeczach – „jeśli ma jedzenie i picie, fajnie mi jest”. Bóg dał po to swego Ducha, Słowo, żebyśmy wiedzieli, jak On jest, abyśmy w sercu mieli tą powagę, aby czcić Go w duchu i prawdzie.
Dlatego będziemy chcieli ze Słowa Bożego czytać te słowa i patrzeć na tego Boga, aby On stawał przed oczami naszego serca, abyśmy byli gotowi, by czcić Go zgodnie z Jego wolą czystymi ustami, czystym sercem. Tu w tym świecie jest mnóstwo wrogów czyhających na nas, aby zanieczyścić, aby zniekształcić, aby odebrać powagę uwielbienia Boga. Kto uczci Mnie na ziemi? – mówi Pan – kto uczci Mnie? Tylko ten, który zobaczy, jak wielkim jest Ten, Który posłał swego Syna tu na ziemię. Trzeba widzieć Jego wielkość, Jego majestat, Jego chwałę. Nie na daremno Syn chodził po tej ziemi. Przecież Boga nikt nigdy nie widział i widzieć nie może, jeśli ktoś zobaczyłby, od razu umarłby. Ojca widział Syn i On może powiedzieć nam prawdę o Ojcu.
To dzisiejsze rozważanie słowa niech ma też taki swój tytuł:
Jeden jest Bóg, Któremu nigdy nikogo nie było równego i nie będzie. On jest, był, i będzie zawsze Najwyższy.
I będziemy chcieli ze Słowa Bożego wykazywać, jak Słowo Boże mówi o tym. Jeden jest Bóg, Któremu nigdy nikogo nie było równego i nie będzie. On był, jest i zawsze będzie Najwyższy.
Otwórzmy list do Hebrajczyków, drugi rozdział, od 12 – 13 wiersza. Nie będę czytał całych tych miejsc, chcę tylko pokazać ze Słowa Bożego to, czym teraz zajmujemy się, w powadze i szacunku do Boga, Który patrzy, słucha, bada i wyrokuje, czy to jest zgodne z Jego wolą, Jego prawdą, czy też nie. Wypisałem sobie te wersety z przekładu grecko – polskiego, nie po to, by mądrzej mówić, ani dlatego, że Biblia Warszawska jest zła i trzeba wyrzucić ją, mieć jakieś specjalne przekłady, tylko dlatego, że może bardziej jak w tej Grece zostało to ułożone. Będziemy chcieli czytać słowo po słowie tak, jak ułożone jest to w tej Grece:
Ten, zarówno bowiem uświęcający, jak ci uświęcani, z jednego wszyscy. Kto jest uświęcającym? – Jezus. Kto to są uświęcani? – my. Z jednego wszyscy. Oznajmię imię Twe braciom moim, w środku wywołanych wysławię hymnem Cię. Tak mówi Jezus. Jezus mówi: Ojcze, Ja oznajmię imię Twe braciom moim. W środku wywołanych, inaczej zgromadzenia, wysławię hymnem Cię – tak mówi Jezus. Jesteśmy w zgromadzeniu i Pan chce uwielbić tu Ojca, chce by w naszych sercach była pieśń Syna, synów, pieśń chwały, pieśń prawdziwa, naprawdę kierowana Duchem Bożym.
5 Moj.6,4 wiersz, z przekładu hebrajsko- polskiego:
Słuchaj, Izraelu! JHWH Bogiem naszym, JHWH jedyny. Są to inicjały imienia Bożego. On jest jedyny.
Ewangelia Marka, 12,29.30 wiersz:
Odpowiedział Jezus, że pierwsze jest: Słuchaj Izraelu! Pan Bóg, nasz Pan jeden jest. To mówi również Syn, będąc na ziemi. Mówi: Pamiętaj. Nadal jest to prawda – On jest Jeden. Skoro Syn również mówi to samo, że Bóg jest jeden, to znaczy, że jest jeden.
List do Rzymian 3, 29.30: Skoro jeden Bóg.
1 list do Koryntian 8,5.6: Ale nam jeden Bóg, ten Ojciec.
List do Efezjan 4,6: Jeden Bóg i Ojciec wszystkich.
1 list do Tymoteusza 2,5: Jeden bowiem Bóg.
Ewangelia Jana 17,3: Aby poznawali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga.
List Jakuba 2,19: Ty wierzysz, że jeden jest Bóg, pięknie czynisz. Demony wierzą i drżą z lęku.
Pięknie czynisz, jeśli wierzysz, że jest jeden Bóg, demony wierzą i drżą z lęku, gdyż ten Jeden wydał już na nie wyrok i nie ma innego, kto mógłby zmienić to.
Juda, 4 wiersz: Wślizgnęli się bowiem jacyś ludzie od dawna zawczasu zapisani na ten sąd, bezbożni, Boga naszego łaskę zamieniający na rozpasanie i Tego jedynie Władcę i Pana naszego Jezusa, Pomazańca, odrzucają.
Księga Malachiasza 2,10, też z przekładu hebrajsko -polskiego:
Czy nie Ojciec jeden dla wszystkich nas? Czy nie Bóg jeden stworzył nas? 15 wiersz: I nie jeden uczynił, a reszta duchem mu? I czego Jeden szuka? Potomstwa Boga i będziecie strzeżeni przez ducha waszego i na żonie młodości twojej nie dopuścisz się zdrady.
Ten jeden Bóg decyduje o każdej sprawie i w różnych miejscach Biblii spotykamy, że On jest jeden. Jeden to znaczy jeden. Jeden, Któremu nikt nigdy nie był i nie będzie równy. Jest tylko jeden taki Bóg i to jest Ojciec. Tak mówi Słowo Boże.
Jest takie słowo – „jedno”, ale słowo „jedno”, nie znaczy jeden. Możemy być jedno ze sobą w jakiejś sprawie, ale nie znaczy, że jesteśmy „jeden”. Może być dwóch, trzech jednomyślnych w jakiejś sprawie, ale nie znaczy, że to jest „jeden”.
Na przykład w Ewangelii Jana, 10,28.30 Pan Jezus mówi: Ojciec mój, ten dał mi, od wszystkich większym jest. Ja i Ojciec jedno jesteśmy. Jezus mówi: Ojciec mu dał, od wszystkich Ojciec jest większy i On i Ojciec jedno są.
W Ewangelii Jana 14,28 Pan Jezus mówi: Ojciec większy ode mnie jest..
Są jedno, ale Ojciec większy jest. On jest jeden, Najwyższy.
W Ewangelii Mateusza, kiedy Pan Jezus uczył modlić się, powiedział:
Gdy się modlicie, tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja jak w niebie, tak i na ziemi.
Kiedy uczył swoich uczniów modlić się, powiedział: wy tak się módlcie – Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje. Syn uczy modlitwy do Ojca.
Spójrzymy na takie słowo, które pojawia się w Biblii, a ono brzmi – Najwyższy. Jest takie słowo w Biblii – Najwyższy. Nie wysoki, nie wyższy, tylko najwyższy. To znaczy, że nie ma nikogo, kto mógłby stanąć obok i być równym Jemu. On jest Najwyższy. Będziemy chcieli prześledzić to słowo poprzez Biblię, do kogo ono odnosi się – Najwyższy.
1Mojż. 14, 18 -23 wiersza z przekładu hebrajsko – polskiego:
A był on kapłanem Boga Najwyższego. Błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego i błogosławiony Bóg Najwyższy. Podnoszę ręce moje do JHWH Boga Najwyższego Stwórcy nieba i ziemi.
Tak już w pierwszej księdze Mojżeszowej, w powyższym fragmencie, czytamy, że na drodze Abrama pojawia się kapłan Boga Najwyższego, ten, który jest w podobieństwie do Syna, trwa na wieki. A więc przychodzi on od Najwyższego Boga.
List do Hebrajczyków, 7, 1-3, przekład grecko-polski:
Kapłan Boga Najwyższego, upodobniony do Syna trwa jako kapłan ciągle. Na zawsze, nie przerwanie, ciągle. Jest arcykapłanem Boga Najwyższego. Musi drżeć serce nasze. Apostoł Paweł dobrze pisał: z bojaźnią i drżeniem zbawienie swoje sprawujcie. Kiedy masz do czynienia z Najwyższym Bogiem i wiesz, że nie ma innego, kto mógłby zmienić Jego decyzje. Od Niego wszystko zależy.
5Mojż.32, 8, z hebrajsko - polskiej:
Jak to rozdawał dziedzictwo Najwyższy narodom.
Job 34,12 z Biblii Warszawskiej:
Bo to jest pewne, że Bóg nie popełnia bezprawia i Najwyższy nie łamie prawa.
Psalm 9, 2. 3, z Biblii Tysiąclecia:
Chwalę cię Jahwe całym sercem, psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.
Psalm 18, 14, Biblia Tysiąclecia:
Jahwe odezwał się z nieba grzmotem. To głos swój dał słyszeć Najwyższy.
Czy doznajesz, jak to słowo Najwyższy przenika twoje serce?
Psalm 47, 2.3,BT:
Bo Jahwe, Najwyższy.
Po co to słowo Najwyższy zostało zapisane? – by przejąć człowieka rzeczywistością. Jest ktoś Najwyższy i ten Najwyższy jest Bogiem waszym.
Psalm 57, 2-4, BW:
Wołam do Boga Najwyższego.
Psalm 73,11, BT:
I mówią: jakże Bóg może widzieć? Czyż Najwyższy posiada wiedzę? Tak sobie drwili niektórzy.
Psalm 77, 11-14, BT:
To dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego.
Psalm 78, 17. 35. 56, BT:
Obrażali Najwyższego w kraju suchym.
I przypomnieli sobie, że Bóg jest dla nich skałą, że Bóg Najwyższy ich Zbawicielem.
Ale wystawiali na próbę i drażnili Boga Najwyższego.
Dużo miejsc, prawda, które mówią – Najwyższy. Dlaczego używali tego tytułu – Najwyższy? Dlatego, że było mnóstwo różnych bogów na tej ziemi, ale tylko jeden jest Najwyższy.
Psalm 83,19, BT:
Niechaj poznają ciebie i wiedzą, że Ty masz na imię Jahwe, że tylko sam jesteś Najwyższy nad całą ziemią.- sam Najwyższy
Psalm 86, 8-10, BT:
Nie ma wśród bogów równego Tobie, tylko Ty jesteś Bogiem.
Psalm 87,5, BT:
O Syjonie zaś powie: Każdy na nim się narodził, a Najwyższy sam go umacnia.
Psalm 92,2, BT:
Dobrze jest dziękować Jahwe i śpiewać imieniu Twemu, Najwyższy.
Psalm 136,2, BT:
Chwalcie Boga nad bogami, bo Jego łaska na wieki.
Przeczytamy teraz o tym, który próbował coś osiągnąć i nie powiodło mu się. Księga Izajasz 14, 11-15, z hebrajsko - polskiej:
Jakże spadłeś z niebios jaśniejąca gwiazdo, synu jutrzenki. Zostałeś rozbity o ziemię, zwycięzco nad narodami. A ty mówiłeś w sercu swoim: do niebios wstąpię, ponad gwiazdami Boga ustawią mój tron. I zasiądę na górze zgromadzeń, na krańcach północy, wstąpię na szczyty obłoków, będę podobny do Najwyższego. Chciał się zrównać z Najwyższym i został strącony, rozbity o tą ziemię.
Księga Daniela, 3,32.33, BW:
Postanowiłem oznajmić o znakach i cudach, których na mnie dokonał Bóg Najwyższy.
Księga Daniela 4,14:
Aby żyjący poznali, że Najwyższy ma moc nad królestwem ludzkim.
Księga Daniela 5,18.21:
Królu! Bóg Najwyższy dał królestwo, wielkość, chwałę i dostojeństwo twojemu ojcu Nebukadnesarowi.
Że Bóg Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzkim i ustanawia nad nim kogo chce.
I cały czas ten tytuł - Najwyższy – towarzyszy słowu Bóg. Dlaczego? Dlatego, że On jest Najwyższy. To jest prawda. Jeden – Najwyższy.
Ewangelia Łukasza, 1,76, BW:
A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi Jego. O Janie było proroctwo – a ty będziesz prorokiem Najwyższego, tego jednego Boga.
Dzieje Apostolskie 7,48-50, BW:
Ale Najwyższy nie mieszka w budowlach rękami uczynionych, jak mówi prorok: Niebo jest tronem moim, a ziemia podnóżkiem stóp moich; jaki dom zbudujecie mi, mówi Pan, albo jakie jest miejsce odpocznienia mego? Czy nie moja ręka uczyniła to wszystko?
1 Księga Królewska 8, 27:
Oto niebiosa i niebiosa niebios nie mogą cię ogarnąć.
Psalm 113,5.6:
I patrzy w dół na niebo i na ziemię.
W Dziejach Apostolskich 17,28 czytamy: W Nim żyjemy i w Nim poruszamy się. Boga nikt nigdy nie widział. On ogarnia sobą wszystko. Pomyśl, jak cudowne jest to, że Ten Najwyższy wyszedł naprzeciw nas, aby nas z Sobą pojednać. Pomyśl, że Ten Najwyższy chce cię uratować, nie chce, abyś zginął, czy zginęła, że tak Ten Najwyższy umiłował, że dał Swego Syna, abyśmy mogli być zbawieni. Najwyższy, Ten, któremu należy się chwała z całego serca, z całej duszy, myśli i siły.
A więc czytaliśmy słowa, które pokazywały, że jest jeden i jest Najwyższy.
List do Hebrajczyków 6,13, BW:
Gdy bowiem Bóg dał Abrahamowi obietnicę, a nie miał nikogo większego, na kogo by przysiąc, przysiągł na siebie samego.
Zawsze przysięga się na kogoś mocniejszego od siebie, a On nie miał nikogo, kto był mocniejszy, przysiągł na Siebie, bo jest Najwyższy. Zwróćcie uwagę, bo myślę, że wielu ludzi nie zwróciło dotychczas uwagi na te słowa, kiedy Jezus Chrystus ma przyjść na ziemię.
Otwórzmy Ewangelię Łukasza 1,31-35 wiersza, z tej grecko-polskiej:
I oto poczniesz w łonie i urodzisz syna i nazwiesz imię jego, Jezus. Ten będzie wielki i Synem Najwyższego nazwany będzie. I da mu Pan ten Bóg, tron Dawida, ojca jego i królować będzie nad domem Jakuba na wieki, a Królestwu jego nie będzie końca. Duch Święty przyjdzie na ciebie i moc Najwyższego ocieni cię, dlatego i to narodzone święte nazwane będzie Synem Boga. Inaczej Synem Najwyższego – Synem Boga. Kiedy przychodzi anioł do Marii i mówi te słowa, mówi, że Jezus jest Synem Najwyższego. Nadal Najwyższy jest jeden i On jest Ojcem Jezusa.
Psalm 91, 1-16 wiersza, wybrane fragmenty z BT:
Kto przebywa w pieczy Najwyższego i mieszka w cieniu Wszechmogącego, mówi do Jahwe: „Ucieczko moja i Twierdzo moja, Boże, któremu ufam”. Bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach. Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień.
Do kogo odnosi się to? Czyż diabeł nie użył właśnie tego, by kusić Jezusa? W Ewangelii Łukasza 4,9-13 czytamy jak diabeł użył tego: „jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół” – napisano, że Bóg nie pozwoli, byś uraził o kamień nogi swojej.
Ewangelia Łukasza 8,28, gdzie demony wołały do Jezusa, BW:
Cóż ja mam z tobą, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Tytuł „najwyższy” oznacza najwyższy.
Również Izraelici, jako członkowie narodu, których Bóg wywołał z Egiptu, aby wprowadzić ich do ziemi obiecanej, czytamy w Psalmie 82, 1-8, BT:
Bóg powstaje w zgromadzeniu bogów, pośrodku bogów sąd odbywa; dokądże będziecie sądzić niegodziwie i trzymać stronę występnych? Ujmijcie się za sierotą i uciśnionym, wymierzcie sprawiedliwość nieszczęśliwemu i ubogiemu. Uwolnijcie uciśnionego i nędzarza, wyrwijcie go z ręki występnych. Lecz oni nie pojmują i nie rozumieją, błąkają się w ciemnościach: cała ziemia chwieje się w posadach. Ja rzekłem – jesteście bogami i wszyscy synami Najwyższego. Lecz wy pomrzecie jak ludzie, jak jeden mąż, książęta poupadacie. O Boże, powstań, odbądź sąd nad ziemią, bo wszelkie narody są Twoją własnością.
Chociaż byli nazwani synami Najwyższego i chociaż nazwani byli bogami, czekała ich śmierć, bo Najwyższy Bóg decyduje o wszystkim.
Ewangelia Jana 10, 31-36, czytam urywek:
Za dobry czyn nie kamienujemy cię, ale za bluźnierstwo, że ty człowiekiem będąc czynisz siebie Bogiem. Odpowiedział im Jezus: Czyż nie jest napisane w prawie waszym, że: „Ja rzekłem bogami jesteście?” Jeśli tamtych nazwał bogami, do których Słowo Boga stało się( nie może zostać uchylone Pismo), o Tym którego Ojciec uświęcił i wysłał na świat, wy mówicie, że bluźnisz, bo powiedziałem - Synem Boga jestem?
Słowo nie może być zmienione. W zgromadzeniu bogów zasiadał Bóg. To byli Jego synowie, Jego dzieci – Izrael. On zasiadał między nimi, przemawiał do nich przez proroków. Kiedy błogosławił im, jakże byli pełni chwały. Ale nikt nie ma prawa czynić zła.
Ewangelia Łukasza 6,35.36 z przekładu grecko- polskiego:
Lecz miłujcie wrogów waszych, dobrze czyńcie, pożyczajcie, niczego nie spodziewając się w zamian i będzie zapłata wasza wielka i będziecie synami Najwyższego, bo On przyjemny jest dla niewdzięcznych i złych. Stawajcie się litościwi, jako Ojciec wasz litościwy jest.
Zobaczcie jakie pouczenie do mnie i do ciebie kieruje się – dzisiaj jesteś Synem Najwyższego, ale i Paweł mówi: ale jeśli nie wytrwasz w Jego dobroci, to i ciebie odetnie tak, jak odciął tamtych. On decyduje. Nie możesz sobie pomyśleć: no to jestem jako Bóg, mogę robić co chcę. Nie. On jest sprawiedliwy i każdy będzie musiał być ukarany, kto czyni zło, bez względu na osobę. Jakże trzeba przed Nim uniżyć się i wiedzieć, że od Niego zależy wszystko.
Wiemy również, że jest bóg tego świata, inaczej tego wieku - 2 list do Koryntian 4,3.4, BW:
A jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla tych, którzy giną, w których bóg świata tego zaślepił umysły niewierzących, aby im nie świeciło światło ewangelii o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga.
Boga nikt nigdy nie widział i widzieć nie może, ale można było Go zobaczyć w Jezusie. On jest obrazem Boga. Ale bóg tego świata zasłania to, próbuje oszukać.
A więc Jezus Chrystus jest Synem Najwyższego. Jezus nigdy nie mówił niczego innego, jak tylko to, że jest to prawda. Kiedy mówił: Ojciec większy jest ode mnie – mówił prawdę. Jest Synem Najwyższego. Nie upierał się przy tym, by być równym, uniżył się, poddał się. Nie próbował zrobić tego, co zrobił szatan, który chciał się zrównać z Bogiem, jak czytaliśmy, prawda? – usiąść na górze, zrównać się z Najwyższym. I został rozbity o ziemię. Jezus nieustannie głosi tę prawdę, cały czas: to Ojciec działa we Mnie, to Ojciec powiedział mi, co mam mówić, Ja czynię to, co widziałem u Ojca mego. On jest Najwyższy. Nie ma problemu, że jest jeden Bóg. Biblia jest wyraźna – jest jeden Bóg – Najwyższy, jeden, nie ma obok siebie żadnego innego, równego Mu. Jeden jest tylko Bóg – Izraelu, jeden jest tylko Bóg, który jest Najwyższy. Są bogowie, ludzie. Pan Jezus mówi: Słowo Boże mówi prawdę – bogami jesteście. Nie można tego zmienić. Są ludzie, jest bóg tego świata, tego wieku – diabeł, ale Bogiem Najwyższym jest Ojciec.
Chwała Syna Boga Najwyższego.
List do Hebrajczyków, 1,1-4:
Bóg u kresu tych dni przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył. On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy i stał się o tyle możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię.
Bóg ustanowił Syna dziedzicem wszystkich rzeczy, to jest chwała Syna Boga Najwyższego.
List do Filipian 2, 5-11:
Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej, dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią i aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
Najwyższy uczynił to – wywyższył swego Syna, aby każde kolano zgięło się przed Nim na niebie, na ziemi i pod ziemią. To uczynił Najwyższy ze swoim Synem, dlatego, że Syn uniżył się, poddał się swemu Najwyższemu Ojcu i Bóg wywyższył Go. To jest prawda Biblii.
Dzieje Apostolskie 4,12:
I nie ma w nikim innym zbawienia: albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
Jest tylko jedno imię. Ojciec – Bóg Najwyższy ustanowił to imię: Jezus, Pomazaniec, Jezus Chrystus. I nie ma teraz w nikim innym zbawienia, tylko w tym jednym imieniu. Nawet nie w imieniu Ojca. Ojciec w Synu swoim dał zbawienie, tylko to imię jest nam dane. Jeśli ktoś nie chciałby przyjąć Syna, nie może być zbawiony u Ojca. Ojciec zadecydował – zbawienie jest tylko w imieniu Jego Syna. Tak wywyższone jest to imię, tak wywyższył je Najwyższy, który nadal jest wyższy od Jezusa. Ale dla nas ustanowił On, że nie ma dla nas zbawienia poza Jego Synem. Dopiero w Synu jest zbawienie. On może podjąć każdą decyzję, do Niego należy pełna władza, całkowita władza.
Dzieje Apostolskie 2,32-36:
Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my świadkami jesteśmy; wywyższony tedy prawicą Bożą i otrzymawszy od Ojca obietnicę Ducha Świętego, sprawił to, co wy teraz widzicie i słyszycie. Albowiem nie Dawid wstąpił do nieba, powiada bowiem sam:
Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twych podnóżkiem stóp twoich. Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście.
Wywyższył imię, żeby na Jego imię zginało się wszelkie kolano, uczynił Go dziedzicem wszechrzeczy, Panem i Chrystusem uczynił Go Bóg Najwyższy. Jezus przyjął to od swego Ojca.
1list Jana 4, 2-4:
Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest. Wy z Boga jesteście, dzieci, i wy ich zwyciężyliście, gdyż Ten, który jest w was, większy jest aniżeli ten, który jest na świecie.
Jezus jest postawiony ponad wszystkim, ponad wszystkie te rzeczy, wszelkie stworzenie i my możemy być tego pewni, że większy jest w nas Chrystus od wszystkiego, co jest na zewnątrz. W imieniu Jezusa dzieją się te wszystkie rzeczy; i demony są wypędzane i ludzie są uzdrawiani, wszystko w tym imieniu. Jakże potężnie wywyższył imię swego Syna Ojciec. Możemy patrzeć na to i podziwiać wspaniałomyślność Ojca, który daje to swemu Synowi, ale również wierność swego Syna, który czyni nadal wszystko, co jest zgodne z wolą Ojca.
Ewangelia Mateusza 28, 18-20:
A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana jest mi wszelka moc na niebie i na ziemi.
Dana mi jest wszelka moc od Najwyższego na niebie i na ziemi. Mogę uczynić wszystko. O, cudowne, prawda? Niech serca nasze rosną. Kiedy jesteśmy pojednani w Chrystusie z Najwyższym i kiedy my w Chrystusie mamy tą świętą pozycję, wiemy, że Jezus, nasz Pan i Władca ma moc na niebie i na ziemi uczynić wszystko.
1 list do Koryntian 8,6 b:
jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko istnieje i przez którego my także istniejemy.
Jeden Pan. Pan panów i Król królów. On jest nad wszystkimi panami, nad wszystkimi królami, wywyższony Boży Syn i to czyni jeden Bóg.
1list do Koryntian 15, 22-28:
Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. (23) A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia, (24) potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu Ojcu, gdy zniszczy wszelką zwierzchność oraz wszelką władzę i moc…. wtedy też i sam Syn będzie poddany temu, który mu poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.
A więc przyjdzie czas, kiedy Syn odda tą władzę, którą dostał od Ojca z powrotem. Najwyższy nadal jest najwyższy i On jest jeden. Po co byłoby komu coś oddawać, skoro to jest tak równo moje, jak i twoje. A jednak Bóg ma być wszystkim we wszystkich. Najwyższy ma być najwyższy w każdym z nas. Na ten czas wywyższone jest imię Syna Jego i w tym imieniu mamy zbawienie. Chwała Bogu za Jego łaskę. Jezus mówi: wierzycie w Boga i we mnie wierzcie, dana mi jest moc na niebie i na ziemi, aby przygotować was do spotkania z Najwyższym. A kto ma czyste serce będzie Boga oglądać –zobaczy Najwyższego. Jezus mówi: na ten czas widziałeś Mnie Filipie, widziałeś Ojca. Taki jest Ojciec. Jezus jest obrazem Boga Najwyższego. Taki jest Bóg, ale jeszcze nikt nie widział Boga bezpośrednio. Poprzez Syna, poprzez Słowa, ale nigdy twarzą w twarz. Ale Jezus mówi, że ci, którzy będą w Nim trwać, będą mieć czyste serce, Boga oglądać będą. On ogarnia sobą wszystko, wszystko, jest w Nim. Zobaczcie, jak potężny jest ten Bóg jeden Najwyższy. Piękne słowa, które zapisane są w Biblii pokazują nam tę rzeczywistość.
A więc możemy powiedzieć, że Najwyższy ustanowił Syna swego dziedzicem wszechrzeczy, życiem, sędzią, Panem i Chrystusem, uwierzytelnił Go, wywyższył i obdarzył imieniem, które jest ponad wszelkie imię, posadził po Swojej prawicy, uczynił Głową Kościoła, uczynił też arcykapłanem, który wstawia się teraz za nami. Wszystko to uczynił Najwyższy, tak czytamy w Biblii. Jest jeden Bóg Najwyższy, nie ma Mu równego. On decyduje o wszystkim od początku do końca.
I kiedy czytamy list do Kolosan 1, 9 –17:
Dlatego i my od tego dnia, kiedy to usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić i prosić, abyście doszli do pełnego poznania woli jego we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu, (10) abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga, (11) utwierdzeni wszelką mocą według potęgi chwały jego ku wszelkiej cierpliwości i wytrwałości, z radością (12) dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w dziedzictwie świętych w światłości, (13) który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna swego umiłowanego, (14) w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. (15) On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, (16) ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. (17) On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane.
Na początku było Słowo, a w nim było życie. Wszystko w tym Słowie już było zawarte, co zostało uczynione. Przez Słowo i dla Słowa wszystko zaistniało. Wszystko to poddane Mu zostało, jako dziedzicowi. Pięknie pisze tu apostoł, pięknie pokazuje tą świętą prawdę. Ojcu chwała za wszystko. To Ojciec przeniósł mnie do Królestwa Jezusa, Syna Swego, abym żył w tym Królestwie, uczynił mnie swoim dzieckiem, zrodził mnie w swoim Synu, żebym miał naturę od Ojca, abym cieszył się dobrem, a brzydził złem. To czyni Ojciec. Wszystko w tym Słowie zostało zawarte. Kiedy Bóg rzekł, stało się.
Kiedy czytam Biblię w ten sposób, rozumiem ją, wiem, że zawsze jest jeden Bóg. Kiedy zrównano Syna z Ojcem, zaczął się kłopot z nauką i zaczęto kombinować, szukać w różnych miejscach rzeczy, które poświadczyłyby, że Syn jest równy Ojcu i wynajdywano te same tytuły, ale skoro Ojciec uczynił Swego Syna dziedzicem wszystkich rzeczy, dał Mu też i tytuły, prócz jednego – Najwyższy nad wszystkimi. Jezus jest najwyższy nad wszelkim stworzeniem, ale wyższym od Syna jest Ojciec. Tak, jak Ojciec jest Królem królów, Panem panów, tak Syn jest również Królem królów, Panem panów, jak Ojciec jest władcą i Syn jest władcą. Wszystkie te atrybuty zostały dane i Synowi, prócz jednego – Najwyższy, pozostaje w pozycji Ojca. I kiedy już Synowi wszystko będzie poddane, wtedy Syn przekaże to Ojcu i sam będzie poddany Ojcu wobec wszystkich. Dzisiaj na imię Jezusa zginamy kolana, czcimy Go, szanujemy, cieszymy się Nim, bo taka jest Boża wola i Boża prawda, ale Syn nie myśli sobie inaczej, niż Ojciec i objawia nam – przyjdzie czas, kiedy Ja to wszystko oddam Ojcu naszemu, bracie, siostro. Aby Ojciec był wszystkim w nas wszystkich. Jezus raduje się tym. Dlaczego odebrać Mu radość, dlaczego do pewnych nauk nie pasują te słowa, że Syn odda wszystko Ojcu i będzie poddany Ojcu? Dlatego, że nie jest to Boża prawda, tylko ludzka. Jeśli stoimy w Bożej prawdzie, każde to Słowo pasuje, nadal jest jeden Bóg – Bóg bogów, Pan panów, który może wymierzyć sprawiedliwość każdemu.
I kiedy patrzymy na Syna chodzącego po ziemi, z jakim wołaniem stawał On przed Ojcem, który mógł go uchronić od śmierci i ze względu na swoją bogobojność, na swoją uległość, poddanie się Ojcu, został zachowany. Jest tylko jeden Bóg nad wszystkimi, dlatego apostołowie mogli pisać: Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa. On jest Najwyższy, to jest Ojciec.
Czytamy dalej list do Kolosan, 1,18-23:
On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, (19) ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości (20) i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego. (21) I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a uczynki wasze złe były, (22) teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych, (23) jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu stworzeniu pod niebem, a której ja, Paweł, zostałem sługą.
Apostoł Paweł pisze o Ojcu. Ojciec to uczynił. Ojciec pojednał nas z Sobą przez krew Swego Syna. Ojciec przeniósł nas do Królestwa Syna Swego. Ojciec chce znaleźć nas gotowych, abyśmy byli z Nim teraz i na zawsze. Ojciec jest tym jedynym Bogiem Najwyższym i Syn uczy nas modlitwy: Ojcze nasz, święć się imię Twoje. Pamiętajmy o tym. Syn kocha Swego Ojca. Synowi nie zależy, tak jak diabłu, na pozycji. Syn jest poddany i jest szczęśliwy, rozumiesz chrześcijaninie. Syn jest szczęśliwy. Nie potrzebuje uszczęśliwiaczy. On jest szczęśliwy w tym, że Ojciec jest szczęśliwy. I my też możemy być szczęśliwi w Duchu Syna, że Ojciec jest szczęśliwy. A tak będziemy zawsze nieszczęśliwi, jeśli nie mamy prawdy Syna w sercu swoim. On jest szczęśliwy. On z radością odda Ojcu wszystko. Będzie szczęśliwy oddając to wszystko Ojcu, rozumiecie? Bo to, co sprawia radość Ojcu, sprawia radość i Synowi. Czczę Cię Ojcze – mówi Syn i wysławiam Cię w zgromadzeniu ludu Twego, Ojcze, Boże Najwyższy. Cudowne jest to. Jakże cenne i ważne są słowa prawdy.
Księga Malachiasza, 1,6.7:
Syn czci ojca, a sługa swojego pana. Jeżeli jestem ojcem, to gdzież jest moja cześć? A jeżeli jestem panem, to gdzież jest bojaźń przede mną? - mówi Pan Zastępów do was, kapłani, którzy gardzicie moim imieniem. Wy jednak mówicie: W czym wzgardziliśmy twoim imieniem? Oto, w tym, że ofiarujecie na moim ołtarzu pokarm nieczysty.
To, co zbywa, to co byle jakie, nie z całej myśli, nie z całej duszy, nie z całego serca, to, co zbywa. Nie. Wszystko, co najpiękniejsze, najcenniejsze, najważniejsze musi popłynąć w kierunku Ojca, poprzez Jego Syna Umiłowanego. Oczyszczeni krwią Baranka, mówimy : Ojcze.
Księga Malachiasza, 2,10:
Czy nie mamy wszyscy jednego Ojca? Czy nie jeden Bóg nas stworzył? Dlaczego oszukujemy się wzajemnie i bezcześcimy przymierze naszych ojców?
On stworzył wszystko. On wyrzekł Słowo, a w Słowie było życie. Tym Słowem jest Jezus. Ale kto je wyrzekł? – Ojciec Najwyższy. On rzekł i stało się. A Słowo nie biegnie „tak”, lecz biegnie i czyni to, z czym zostało posłane, tak czytamy w Ks. Izajasza. Piękny obraz, prawda? Piękny obraz tego jednego Boga - Ojca. On wszystko daje. Daje Synowi, daje nam i z tej cudownej miłości Syn ze swoją krwią dzisiaj wstawia się za tobą i za mną przed obliczem Ojca. Wstawia się, oręduje za nami, przed Najwyższym. Piękne, prawda? Nadal jest Ten jeden Najwyższy – wszystko ku Niemu i wszystko zgodnie z Jego wolą.
W 2 liście do Koryntian 4,4 czytamy o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga. W liście do Kolosan 1,15.16 - On jest obrazem Boga niewidzialnego. W liście do Hebrajczyków 1, 1-4: On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty. Tak czytamy o Synu - widziałeś Mnie, widziałeś Ojca.
A o nas – list do Rzymian 8,29: aby się stali podobni do obrazu Syna jego.
1 list do Koryntian 15,49:
Przeto, jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak będziemy nosili też obraz niebieskiego człowieka.

2 list do Koryntian 3,17.18:
My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem. List do Kolosan 3,10:
A przyoblekli nowego, który się odnawia ustawicznie ku poznaniu na obraz tego, który go stworzył. I list Jana 3,2: Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest.
Podobni do Niego. Ojciec okazał się w Swoim Synu, On jest obrazem Boga niewidzialnego i wszyscy na podobieństwo Jego Syna jesteśmy przemieniani przez Ojca, jak czytamy w liście do Rzymian. Piękne, prawda? I wszystko czyni Ten jeden, Ten jeden. I to jest prawda ewangelii, prawda, z którą też przyszedł do nas Boży Syn. Rozumiecie? Mogę używać rozumu, mogę używać normalności patrzenia na Słowo Boże. Nie muszę mówić: „no, nie mam pojęcia jak to się tam dzieje”. Wiem, jak to się dzieje. Ten Jeden decyduje o wszystkim. Biblia pokazuje mi wyraźnie, Biblia jest dla prostaczków. Jest jeden Bóg, jeden Pan i jeden Duch, jeden Kościół i jeden chrzest. Syn jest poddany i czyni wszystko, co chce Ojciec. My jesteśmy przeznaczeni do tego, by być podobnymi do Jezusa i czynić wolę Ojca. I Syn przyjdzie z gniewem Ojca, aby sprawić sąd. To, co jest dla nas dzisiaj, napisane jest w Biblii i mówi o tym Jezus, prorocy i apostołowie. To jest cząstkowe, prawda? Ale ja chcę, by moje serce drżało z miłości, z bojaźni, z szacunku do Boga. Chcę wiedzieć, że Temu Najwyższemu oddaję chwałę, kiedy wzywam imienia Syna Jego, Jezusa Chrystusa. Jezus mówi: jeśli będziecie przychodzić do Ojca w imieniu moim, dam wam to, aby Ojciec był uwielbiony w was. Dzisiaj tą władzę Ojciec dał Swemu Synowi, żeby Syn dawał nam. Kiedy przychodzimy do Ojca prosić, Syn daje nam to, by Ojciec był uwielbiony. Uwielbię Cię Ojcze w zgromadzeniu. Kto wzywa imienia Jezusa, zbawiony będzie. Cudowne.
Nie muszę być nie wiem jak mądry, ileś szkół skończyć, żeby czytając tą Biblię, pojąć to. Mogę być pewny, ponieważ tak ona mówi. Niech Bóg będzie uwielbiony, Ten jeden Bóg, który decyduje o wszystkim, który decyduje o tym, co ma się dziać z Jego Synem, co ma się dziać z Duchem, co ma się dziać, z ludźmi, który decyduje o wszystkim. Nie ma, nie było i nie będzie równego Mu, tak jak czytamy ze Słowa. On jest Najwyższy i będzie Najwyższy i będziemy z Nim, a On będzie w nas, w całej pełni. Niech będzie uwielbione imię Jego za wszystko, co czyni wobec nas. Niech Jego Duch napełnia nas chwałą poddawania się Jego woli w tym imieniu uwielbionego Jego Syna Jezusa Chrystusa. Niech porusza się w nas wszystko, niech równowaga tych wszystkich postaw naszego życia wobec Boga okazuje, że jesteśmy zdobyci przez Jezusa dla chwały Tego, który Go posłał, abyśmy w duchu, duszy i ciele cześć Mu oddawali, bo Bóg szuka takich, którzy tak by oddawali Mu cześć. Bóg jest Bogiem duchów i Duch strzeże nas, byśmy pilnowali się, ponieważ wracamy do Niego, by być z Nim na zawsze. Bogu chwała za Jezusa, za Słowo, które stało się ciałem, za Biblię.
Demony wierzą i drżą. To, że wiem, że jest Jeden, wiele mi daje, ale ja muszę słuchać się Go, muszę do Niego całym sercem należeć. On musi być decydentem w moim życiu. Po to posłał Syna, by osiągnąć to, prawda? Syn przelał krew, by oczyścić mnie z moich grzechów, żeby ta relacja z Ojcem została związana, żebym dzisiaj mógł mówić: Abba, Ojcze, a On by mógł powiedzieć: mój synu, w moim Pierworodnym. Jest tylko jeden Syn, w którym można być synem, to jest Jezus Chrystus. Chwała Bogu za to. Amen.



Brak komentarzy: